Nieuws

Door Frits Feuler– Uiteindelijk kwam de landstitel in België terecht bij de ploeg die daar dit seizoen de meeste aanspraak op mocht maken. De ploeg volgt zichzelf op als regerend kampioen. In ‘de hel van het noorden’ – Sporting Nelo gebruikte eerder in het seizoen deze kreet ook al – duwde Achilles Bocholt de laatste concurrent, Callant Tongeren, over het randje: 36-30. Meteen na afloop barstte het feest in de kolkende en bloedhete Damburg onder de fans van de thuisploeg los. Een eindje verderop likten de spelers van Tongeren en hun aanhang de wonden. Zij erkenden sportief, dat dit Bocholt, sinds november bezig aan een ijzersterke opmars, vanavond niet was af te stoppen en de stunt van verleden week achterwege bleef.

De ‘belle’ in de strijd om de landstitel was nodig omdat de Eburonen vorige week het tweede duel in Bocholt verrassend naar zich toe trokken: 30-31. “We hebben deze week eens goed met elkaar gesproken,” aldus doelman Bjorn Alberts. “Konden niet nog zo’n zwakke partij spelen. Teveel technische fouten en missers toen, dat moest vandaag dus anders! Nu hadden we meer grip op de wedstrijd, het tempo was hoog en Tongeren kon het op enig moment niet meer belopen.”

Opnieuw nam Alberts een hoofdrol voor zijn rekening. De zoveelste dit seizoen. Er schijnt maar geen einde te komen aan de sportieve prestaties van de 38-jarige doelman, iets dat zijn ploeg kennelijk in alle opzichten inspireert. Maar ook aan de overkant deed doelman Rudi Schenk het hoognodige om Bocholt zo lang mogelijk onder druk te houden. Het was, finaal gezien, niet voldoende om de tweede titel op rij aan de groen-zwarten te laten.

De speaker van dienst had er hoorbaar zin in. Als een volleerd commentaar voorzag hij iedere actie op het speelveld van zijn eigen commentaar. Na dertien minuten had waarnemer Klaus Convents genoeg van die pseudo ‘Rik De Saedeleer’ en legde hem het ‘zwijgen’ op. Niet voor lang, want het enthousiasme van de brave borst kende die avond geen grenzen. Tot vermaak van de toeschouwers die alle uitleg van spelregels en mooie acties er gratis bij kregen.

Het publiek ging er in die sfeervolle ambiance eens goed voor zitten toen de gasten brutaalweg met 1-2 en 2-3 aan de leiding kwamen. Meteen ook de laatste wapenfeiten, zou achteraf blijken. Bocholt rendeerde in de stevige defensie en had aanvallend ook de meeste creativiteit en bagage om Tongeren zijn wil op te leggen. De broers Kedziora en Roel Valkenborgh schoten uit alle hoeken en standen. Doelman Schenk kon een aantal malen pareren maar moest toezien hoe de thuisploeg bij rust tot 18-14 was gevorderd.

“De hele ploeg speelde vanaf het begin sterk,” aldus de immer rustige Roel Valkenborgh.  Hij, de 29-jarige topschutter van dienst, haalde opnieuw diverse malen verwoestend uit maar kon ook op de snelle tegenaanval goed uit de voeten. Alles leek in dit duel te lukken. “Voor zoveel volk als vanavond, in deze snikhete zaal, wil iedereen een stapje extra zetten voor die titel. Wij konden wat makkelijker door wisselen, oogden ook frisser.” 

Na de thee werd het duel af en toe een beetje hitsiger zonder dat het tot echte uitspattingen kwam, mede de verdienste van het arbitrale duo Schmack en Thomassen. Beide ploegen mochten handballen, de inzet werd gewaardeerd. Qerimi, in zijn laatste duel voor Tongeren, kwam niet echt in zijn spel al liet hij wel nog een aantal fraaie passes van zijn hand vertrekken waarvan met name Martijn Meijer (9 treffers) optimaal profiteerde. De te felle inzet van Bocholt-pivot Nejc Zmavc was er teveel aan. Hij mocht na een kwartier in de tweede helft met zijn derde tijdstraf naar de verkwikkende douches.

Binnen vijf minuten had Bocholt het gat geslagen (21-15) en was het vanaf dat moment gedaan met de goede bedoelingen van de ploeg van Maurice Canton. Op Bocholt stond geen maat meer. Opgezweept door hun eigen fans en ‘Rik De Saedeleer’ ging de teller in een strak tempo door naar 27-17.  Rudi Schenk kreeg, bij 28-20, een bal pardoes in zijn gezicht, hij wilde niet wijken. Bocholt-coach Bart Lenders sloeg, bij 33-23 en op tien minuten van het einde, aan het wisselen. “Ik wilde die andere jongens in deze handbalambiance ook wat extra speelminuten gunnen, daar hebben zij recht op.” Maar hij schrok toch zichtbaar toen Tongeren nog een laatste restje energie vond en terugkwam tot zes treffers: 36-30. “Nee, natuurlijk kon dit niet meer fout gaan, maar toch. We hadden vandaag de goede focus. Vanaf november hebben we alle competities gedomineerd. Jammer dat er uiteindelijk toch iemand moet verliezen. Volgend seizoen zal het moeilijk worden om deze prestatie te herhalen. Zorgen voor later, eerst aan het feest!”

Bjorn Alberts had een legitieme reden om die zaterdagavond niet teveel aan Bacchus te offeren. “Zondag moet ik naar het communiefeest van mijn petekind, daar hoor je toch op een normale manier aan deel te nemen!” Voor Jordi Cremers lagen de kaarten die avond anders. “Bocholt had over drie duels gezien de beste vorm. De compleetste ploeg, denk ik. We hebben Tongeren kapot gespeeld, ondanks dat wij toch nog wel vermoeid waren van die vorige wedstrijd. Rustig getraind, met ons zelf bezig geweest en niet echt met de opponent. Mooie acties en fouten gezien, hoort allemaal bij zo’n duel. Die tweede landstitel gaan we eens goed vieren!”

Spelverdeler Bartosz Kedziora (27) stond opnieuw in de schijnwerpers. Hij, en niemand anders, is de grote meneer bij de nieuwe kampioen. Bescheiden als altijd, maar o, wat kan hij intens genieten van mooie treffers of acties. Na het laatste fluitsignaal eerst even naar zijn ouders en vriendin op de tribune voor de gebruikelijke kusjes. Dan op de foto met de vele fans. Het doet hem zichtbaar plezier. “We hadden nog iets goed te maken!” lacht hij. “Vorige week slecht gespeeld. Vandaag moesten we dus winnen én beter spelen. Dat is gelukt. Voor het eerst in eigen hal een prijs gewonnen. Tempo was hoog, het verschil had de eerste helft al groter moeten zijn. Volgend jaar zo doorgaan. We willen met deze club iets moois neerzetten. Nu eerst feest, dan weer opladen voor de wedstrijden van de nationale ploeg.”

Doelpunten:

Achilles Bocholt: Wertelaers 1, Zmavc 1, Koninkx 1, Kittel 1, Valkenborgh 9, Spooren 5, Damian Kedziora 7, Pucnik 5, Bartosz Kedziora 6.

Callant Tongeren: Devisch 2, Schepers 1, Bolaers 7, Luyten 2, Glesner 2, Meijer 9, Qerimi 4, De Beule 3.

Scheidsrechters: Thomassen-Schmack