Nieuws

Een wedstrijd die niet verloren mocht worden tegen Doornik. BENE=League lonkt weer

Door Frits Feuler– Een bijna 43-jarige doelman, David Polfliet, moest er uiteindelijk aan te pas komen om Sporting Nelo te behoeden voor een vroegtijdig einde in de play offs en daarmee deelname aan de Beneleague. Zijn invalbeurt en ongekende winnaarsmentaliteit brachten wat teweeg binnen de Noord-Limburgse ploeg. Ook de inbreng van de laatste aankoop, Daan Versleeuwen, was hoognodig. Uit alle standen scoorde de Nederlander, liefst zeven keer in de tweede helft. Samen voldoende om het lastige maar gedurfd en sterk spelende Doornik – met voornamelijk Franse spelers binnen de gelederen – met een nipte 22-21 zege op de lange terugreis te sturen.

Een aantal jaren hunkert Sporting Nelo naar deelname aan de Beneleague. Vorig jaar ging het in de slotduels mis tegen Visé en Merksem. Dus weer een jaartje Belgische eredivisie. Die competitie werd gladjes doorlopen al vond het management van Sporting Nelo rond de jaarwisseling dat trainer Querimi afgelost moest worden voor de meer ervaren Gabrie Rietbroek (72). Taalproblemen tussen de Franstalig oefenmeester en zijn overwegend Nederlands pratende spelersgroep zouden aan de basis van zijn vertrek hebben gelegen.

Halfweg koers leidden de gasten uit Doornik de ranglijst met vier punten, eentje meer dan de favorieten Nelo en Sasja. Dus was het zaak om, na de verliesbeurt in het verre zuiden, de bitter noodzakelijke winst te pakken, ondanks de talloze blessureperikelen die de nieuwe coach de laatste weken danig parten spelen. “Winnen is een must! Iets anders is vanavond niet aan de orde!” liet een bestuurslid bij aanvang nogal nerveus weten.

Daar zag het in de eerste helft totaal niet naar uit. De ruim 400 toeschouwers krijsten en scholden op de tribunes, waren bij fases als versteend om zoveel gepruts bij hun favorieten. De jonge doelman Youri Denert kreeg maar geen vat op de priemende schoten van de Doornik-aanvallers die op zo weinig weerstand zeker niet hadden gerekend. In een mum van tijd hadden de bezoekers de regie en stonden die tot aan de rust (9-14) niet meer af. Aanvallend teveel door het centrum, teveel nul-shots (Vernooy, Tasevski en Versleeuwen) vanuit de tweede lijn. Makkie dus voor de Doornik-keeper Schonkeren die steeds beter in de wedstrijd groeide. Na 18 minuten had doelman David Polfliet (bij 5-10) de positie van Denert overgenomen. Het begin van een remonte, zo zou een uur later blijken.

Wat precies tijdens de rust in de kleedkamer is gezegd, zal het best bewaarde geheim blijven. “Iedereen heeft zijn zegje kunnen doen,” blikte de moegestreden Versleeuwen na afloop, onder het genot van een Primus-biertje, terug. “Ik heb geen commentaar!” meldde Polfliet. Aan zijn ogen kon je zien dat er in zijn geboortedorp niet over het mooie weer was gesproken!

Vier minuten had Nelo nodig om aan te sluiten: 13-14. Bij Doornik stonden de gezichten zuur: de rollen waren ineens omgedraaid door die duivelse Polfliet! Spannender kon het welhaast niet worden. De speaker van dienst nam die zaterdagavond alvast een voorschot op de wielerklassieker Parijs Roubaix: “Hier, in de Hel van het Noorden, staat de Beneleague op het spel!” Het publiek ging als een man achter de ploeg staan, de vonk sloeg over. Tien minuten voor tijd knalde Versleeuwen de 18-18 binnen om vervolgens dertig tellen later voor 19-18 te zorgen. “Ja, inderdaad twee belangrijke treffers. Maar we waren er nog lang niet. Doornik is een goede en taaie ploeg, dus het kon alle kanten op,” gaf Gabrie Rietbroek de spannende slotfase goed weer.

Vijf minuten voor tijd leek alles ‘umsonst’ toen de vinnige Lachal op rechts afdrukte voor 20-21. Het uitdagende gebaar boven de op de grond liggende Nelo-doelman was verre van sportief. “Kan ik wel hebben,” meende ‘Pollie’ na afloop.

Vernooy bleef koel bij een strafworp (21-21) om vervolgens 25 seconden voor tijd met zijn trainer in de derde time-out te vluchten. Plan de campagne….druk zetten….balletje laten lopen….100% kans….en afmaken! Ongetwijfeld kreten die in de korte groepsbespreking aan de orde zijn geweest. Vier tellen voor affluiten maakte Toon Habraken de bevrijdende 22-21! De snelle beginworp belandde bij de rappe Lachal die door Habraken vast gepakt werd en daarna vakkundig over de boarding werd gekieperd. De arbiters hadden even contact met elkaar en de official maar besloten geen sanctie op te leggen. Dus was een vrije worp vanaf de zijlijn de ultieme poging voor Doornik om er een draw uit te slepen. Het schot verdween echter tegen de spanten van het Dommelhof-dak!

In de vreugdetaferelen vond Polfliet het gepast om veertig meter verderop zijn murw geslagen tegenstander Lachal, die hem bij 20-21 zo luidkeels van korte afstand had bejegend, toch even te knuffelen. Sportief gebaar van een doorgewinterde handbalkeeper. 

“Dit scenario kun je niet bedenken,” zuchtte Rietbroek na afloop. “Man, als je ziet wat mijn ploeg voor de kiezen heeft gekregen door al die blessures, is het knap dat we nog volop meedoen voor de Beneleague. We lopen echt op ons tandvlees, gelukkig even een week niks. Over veertien dagen thuis tegen Sasja moeten we het karwei klaren!”

Daan Versleeuwen was blij dat deze klus er op zat. “Na vier maanden handbal in Sydney en daarna een trektocht van nog eens twee maanden, was ik blij dat ik in januari kon aansluiten bij dit Nelo. In de competitie kon ik me prima in de ploeg spelen. De studie staat even op een laag pitje, kan me volledig op handbal focussen. De eerste helft was zwak, ja. Daarna als ploeg goed gevochten. Inderdaad, mijn treffers waren wel even nodig,” glimlachte hij. “Winnen met een punt verschil is het mooiste wat er is! Nu afmaken tegen Sasja en dan volgend seizoen weer tegen veel bekenden en mijn oude clubs op een hoger niveau gaan spelen. Maar let op, we hebben nog niks!”

Doelpunten Sporting Nelo:

Vansloot 3, Habraken 2, Versleeuwen 8, Somogyi 2, Tasevski 1, Vernooy 5 (4), Lukkesen 1.

Doelpunten Doornik:

Rosier 3, Chantry 6, De Cocker 1, Ait Blal 6 (2), Boudjellal 1, Lachal 3, Cuervo 1.

Scheidsrechters: Steenwinckels/Steenwinckels.