Nieuws

Is V&L het lichtpuntje in Nederlandse damescompetitie?

VZV-coach Betty Plasmeyer krijgt nog niet de vinger achter matig optreden 

In de tweede thuiswedstrijd van het seizoen, tegen Maedilon VZV, hebben de handbalsters van V&L hun uitstekende vorm waarmee ze aan het seizoen zijn begonnen bevestigd. Zeker in de eerste helft speelde de ploeg van de nieuwe trainer Richard Curfs een sterke wedstrijd.  Na een 15-6 ruststand won V&L met 33-23. In Geleen waren dan ook veel blije gezichten bij de speelsters te zien die na afloop van de wedstrijd volop handtekeningen uitdeelden. De vraag dient zich dan ook aan:  Is V&L, waar vorig seizoen het roer werd omgegooid, een lichtpuntje in Nederlandse dames competitie?

Ondanks het feit dat er nog enkele kritische kanttekeningen zijn te plaatsen speelde de ploeg gevarieerd en met overtuiging. Daarbij viel op dat er een team in het veld stond dat voor elkaar en met elkaar werkte en daarbij nauwelijks technische fouten maakte. Iets dat in het verleden wel eens anders is geweest. Uitblinkers waren  nieuwkomer Annika Noordink, die door een blessure twee jaar uit roulatie is geweest, Rosanne Beyers uitgeroepen tot speelster van de wedstrijd en keepster Kelly Hofmans.

Richard Curfs was dan ook na afloop een tevreden man, iets dat VZV-trainer  Betty Plasmeyer zeker niet was.  De coach van de Noord-Hollandse ploeg greep bij een 8-3 tussenstand - na 15 minuten - naar de eerste time-out . Het mocht niet baten want VZV kon de score halverwege de eerste helft verdubbelen. Iets dat V&L niet kon zeggen want een kanttekening bij het goede spel is dat men toch nog te veel kansen laat liggen.  Daarbij moet wel opgemerkt worden dat keepster Amber Zomerdijk bij VZV ook een goede wedstrijd stond te keepen.

De tweede helft was van een ander niveau.  “Dit zijn bij uitstek de wedstrijden waarbij we iedereen moeten kunnen laten spelen” vertelt  Curfs, “De talenten zullen toch ook ervaring moeten kunnen opdoen . Dan weet je dat je gaat inleveren op het niveau en het ook wat minder mooi en wat rommeliger wordt. Alles bij elkaar zie ik veel voortuitgang en komt er langzaam uit wat ik denk dat er in zit”.  

Assistent-coach Roel Rothkrans vult aan: "Een spelester als Annika Noordink is voor V&L een waardevolle speelster die zestig minuten zou moeten spelen. Maar ze is ook wel blessuregevoelig en als zij er om die reden niet bij kan zijn moeten toch andere speelsters het kunnen overnemen. Als die geen ervaring kunnen opdoen wordt dat een moeilijk verhaal”.  

In de tweede helft zie je dan ook veel schommelingen in het spel van V&L waar VZV onder leiding van Lotte Houtenbos geregeld van kan profiteren. Nadat de ploeg uit Geleen drie minuten na rust voor het eerst op een tien punten voorspong komt (18-8) wordt deze ook weer even snel ingeleverd. Drie minuten later staat het dan ook 18-12. V&L weet dan op te krabbelen en  met name via Beyers en Klomp weer uit te lopen naar de maximale voorspong  halverwege de tweede helft: 24-13.

Het ritueel herhaalt zich. Binnen drie minuten is VZV weer in staat om vijf punten in te lopen  (24-18) waarna de wedstrijd enigszins gelijk opgaat.  In de slotfase wordt V&L geholpen door een fout aan de zijde van VZV. Na een tijdstraf voor de Noord-Hollandse ploeg speelde men toch met zes speelsters verder waarna even later de scheidsrechters affloten en als nog een speelsters  voor vier minuten en met rood naar de kant stuurden. De ploeg uit Geleen liep vervolgens van 27-21 uit naar 31-21 om uiteindelijk de wedstrijd met 33-23 winnend af te sluiten.

“Het was gewoon slecht,” waren de eerste woorden van Betty Plasmeyer. Het is ook voor haar gissen naar de oorzaak dat het met haar ploeg niet wil zoals men dat graag ziet.  Daarover was ze reëel. “Als ik het wist dan was ik snel klaar,” vertelt de coach. “Er zijn veel verklaringen voor te  bedenken. Speelsters die gestopt of vertrokken zijn waarvoor weer nieuwe speelsters zijn aangetrokken en die ingepast moeten worden. Ze hebben nog niet laten zien wat ze kunnen. Daarnaast jonge eigen speelsters die aan de selectie zijn toegevoegd en die de ervaring nog missen. Een aantal geblesseerde speelsters speelt ook een rol. Daarnaast moet ook gezegd worden dat we nu vier sterkste tegenstanders hebben gehad” . Maar ook ziet de coach van VZV het ontbreken van wedstrijdritme als een belangrijke oorzaak. "Het spelen van door-de-weekse wedstrijden is zeker niet ideaal. Maar zoals het nu gaat is het dat zeker ook niet. Een wedstrijd spelen, dan weer twee weken niks. Daar kun je geen team mee bouwen. Daarmee wordt de competitie ondergeschikt gemaakt aan de rest”.

De komende twee weken staat voor de ploeg uit ’t Veld in het teken van de twee Europacup wedstrijden tegen het Spaanse Rocasa Gran Canaria. “Dat wordt weer een hele nieuwe ervaring voor de ploeg” aldus Plasmeyer.  “Iedereen kijkt er naar uit en misschien is dat ook wel een van de oorzaken dat het allemaal wat minder gaat. Het leeft wel enorm. De speelsters hebben het alleen maar daar over en zijn er al maanden mee bezig om met allerlei acties geld bij elkaar te krijgen om dit avontuur mogelijk te kunnen maken. Ik hoop dat dit weekend toch een beetje gaat werken als een soort van teambuilding  en dat we er iets positiefs aan overhouden waarmee we verder kunnen“.

Voor V&L zal het een bijzondere ervaring zijn al blijft men met beide voeten op de grond staan. Men reist over twee week voor de vooruitgeschoven wedstrijd - van 25 november naar zaterdag 18 november - als koploper naar Amsterdam waar de volgende topper tussen VOC Amsterdam en V&L gespeeld zal gaan worden. Voor de Geleense ploeg wordt het de eerste echte confrontatie met een van de drie ploegen naast Dalfsen en Quintus die zich voorafgaande aan de competitie hebben gemeld dat ze willen gaan spelen voor de prijzen.

Deel dit bericht