Nieuws

Tranen met tuiten en droevige gezichten na uitschakeling Duitsland

“Met Henk Groener moet er weer nieuw elan komen”

Door Frits Feuler– Een en al droefenis na de uitschakeling van de Duitse ploeg in de achtste finale van het WK in eigen land. De buren uit Denemarken, vorig jaar vierde op het EK, waren een paar stappen beter tegen een in alle opzichten nerveus en ondermaats spelende Mannschaft: 17-21. Maar ook doelvrouwe Sandra Toft was die zondagavond een behoorlijke sta-in-de-weg voor de dolende Duitse formatie. Einde toernooi waar men vooraf minstens hoopte op een plek bij de laatste vier ploegen.

De teleurstelling is dus enorm. De media laten nauwelijks een goed woord opschrijven over deze miskleun. Supporters reageren op Social Media ook hun frustraties af. “Biegler hinterlässt Spuren!” kopt een toonaangevend dagblad. “Het zal nog lang duren voordat we deze schok hebben verwerkt,” geeft aanvoerster Anna Loerper aan. Een paar excuses zijn er wel. Xenia Smits miste een deel van de voorbereiding, Kim Naidziavicius werd na precies 140 seconden tegen Kameroen uit het toernooi gekegeld en Anne Hubinger moest ook passen. “Centrale spelers voor ons!”

Bondscoach Michael Biegler zag het iets anders. Een beetje sarcastisch meende hij: “Er was in alle wedstrijden geen tegenstander die we niet hadden kunnen verslaan. Dat maakt alles zo ergerlijk!” aldus de 56-jarige die vanaf 1 januari de mannenploeg van Leipzig onder zijn hoede neemt. “Misschien heb ik de speelsters niet goed genoeg voorbereid om doelpunten te maken en misschien niet de rust erin gebracht om niet zoveel ballen op de voeten aan te spelen,” klonk het vervolgens op de persconferentie een stuk duidelijker. Twintig maanden duurde de voorbereiding die vervolgens na zes duels abrupt eindigde in Magdeburg.

Aanvallend zwak dus, hetgeen defensief ook niet meer gerepareerd kon worden. Het grote doel – spelen in Hamburg om de medailles – was dus uit beeld. “Toch waren we in de voorbereiding ervan overtuigd dat we een betere prestatie zouden neerzetten dan nu het geval is geweest.” Blessures vlak voor het toernooi en meteen in het openingsduel gooiden vervolgens onverwacht roet in het Duitse eten.

De keuzeheer pleitte ervoor om op de ingeslagen weg verder te gaan. Henk Groener is vanaf de jaarwisseling de nieuwe technische baas. “Er is voldoende basis aanwezig om verder te gaan. Een project dat zich ooit zal belonen. Nu niet stilstaan, want dan holt de ploeg achteruit. Wel hoop ik dat iedereen aan boord blijft.”

Van buitenaf leek het alsof de speelsters niet zo goed bij deze keiharde coach pasten. “Een fantastische trainer,” aldus Loerper. “Een van de beste trainers zelfs waar ik mee mocht samen werken. Een prima persoon die veel voor onze ploeg heeft gedaan en ons in alle opzichten heeft gesteund. Voor het Duitse vrouwenhandbal was hij in elk geval ‘goud’ waard!”

Loerper meent dat een aantal internationals hun carrière nu beëindigen. De groep is, met een gemiddelde van 30 jaar, vrij oud en mogelijk niet meer in staat om samen de komende jaren de lat hoger te leggen dan de negende plaats die het nu inneemt op dit WK. Doelvrouwe Clara Woltering en Nadja Mansson zijn er niet meer bij, Loerper twijfelt nog.

Door deze vroegtijdige uitschakeling loopt de Duitse Handbal Bond een aantal subsidies van het DOS (Deutschen Olympischen Sportbund) mis. Om opnieuw in aanmerking te komen voor financiële ondersteuning was minimaal plek vier nodig. “Maar als Bond zullen we zeker de faciliteiten voortzetten, hoe dan ook,” geeft voorzitter Andreas Michelmann in een persbericht aan.   

Deel dit bericht