Nieuws

Oranje kan Olympisch kampioen niet echt pijn doen

Door Frits Feuler –Wie niet aanwezig is geweest in de Brondby Hallen voor de kwalificatiewedstrijd tussen Olympisch kampioen Denemarken en het ‘nietige’ Oranje, zal bij het horen of lezen van de uitslag (29-20) vreemd hebben opgekeken. Hoeft niet.

Wat de ploeg van Joop Fiege en Martin Vlijm de vijfduizend dolenthousiaste Deense fans en een paar verdwaalde Hollandse supporters liet zien, verdient alle lof. Brutaal, niet veel ontzag voor de grote meneren, bikkelen in de dekking, samen sterk, alles uit de longen en de pezige lijven. Kortom: iedereen op scherp en op de toppen van de tenen. Immers, verliezen was normaliter ingecalculeerd. ‘Maar dan wel met lef!’ was de gedachte bij deze goede groep.

Bij binnenkomst al een hels kabaal, onder de tonen van ‘Viva Hollandia’ betrad Oranje de Arena. Voorzichtig het Wilhelmus ‘gepreveld’ door ongeveer 25 Nederlanders. Daarna de Denen die samen met de 5000 fans hun volkslied à capella zongen. Kippenvel!

De Denen hadden zich beperkt tot wat video’s kijken van de duels tegen Polen. “Nee, we kenden niet iedereen,” gaf sterspeler Mikkel Hansen na afloop aan. “Oranje speelde lekker fel, soms ook hard. Is oké. We hebben op een professionele wijze gespeeld. Twee punten, klaar. Zondag naar Letland. Vergeet niet, voor iedereen in onze ploeg komt nog een heel druk programma bij de clubs en het WK in Frankrijk!”

Tja, toch maar vragen naar Luc Steins. “Kende hem niet, maar na vanavond weet ik het wel. Speelde goed, snelheid. Leider in de aanval. Maar iets te klein voor de echte top.”

Nederland toonde vanaf seconde één weinig ontzag voor de Olympisch kampioen die het feestje – voor het eerst na de Olympische medaille weer bij elkaar – ietwat gelaten over zich heen liet gaan. Althans, zo leek het. “Maar we hebben wel genoten. Nu en zeker in Rio,” wist Jesper Noddesbo. Hij, de reus met de knot in zijn haar, werd een paar keer door Luc Steins ‘het bos in gestuurd.’ “Klopt, hij is heel snel op de voeten. Dat was moeilijk want ik kende hem nauwelijks. Voor Nederland zal het altijd moeilijk zijn om in Denemarken te spelen. Maar ze hebben het goed gedaan.”

Bij 7-6 liet Luc Steins de kans op de gelijkmaker liggen: hij miste een break door voluit op de handen van Niklas Landin te mikken. “Was inderdaad een uitgelezen kans,” aldus de Oranje-spelmaker. “We gaan bijna een helft goed mee, de ruststand van 15-12 is prima. Dan zie je ook dat we foutjes maken. Defensief een paar steken, aanvallend een aantal kansen om zeep. We waren door ons repertoire heen en moesten op zoek naar iets nieuws. De Denen hebben sneller gewisseld, wij speelden lang door met zeven, acht man. Denemarken ging wat anders spelen, de ene ster na de andere ster kwam het veld op. Dan wordt het heel zwaar!”  Verjans en Remer konden de 9-7 stand ook inwisselen maar deden dat niet.

Bij de 12-10 van Bobby Schagen klonk er zowaar door een verdwaalde fan het ‘Hup, Holland hup’ vanaf de tribunes. Even sloeg de schrik om het hart toen kort voor de rust Tim Remer met een akelige blessure naar de kant moest. “Ziet er niet goed uit voor Tim,” meldde Joop Fiege meteen na afloop.

Na de pauze nam Schagen brutaalweg de 15-13 op zich. Debutant Tommie Falke had geschiedenis kunnen schrijven met de 15-14. Hij miste jammerlijk. “Zenuwen, ja. Wat denk je, zo’n entourage!” Papa en mama zullen trots maar met zweethanden hebben toegekeken. Gelukkig was drie minuten later de veertiende Oranje-treffer (18-14) van de hand van de Hurry Up-linkerhoekspeler, knap vrijgespeeld door Luc Steins.

Eijlers pareerde nog een knal van Mikkel Hansen, Leenders ging met zijn tweede tijdstraf af. Meteen het sein voor de thuisploeg om het gaspedaal in te drukken. En hoe! In één ruk ging het door naar 22-14. Oranje dreigde door de hoeven te zakken, zeker toen Leenders kort daarop met zijn derde straf definitief mocht afhaken. Bij 25-16, tien minuten voor tijd, verving Bart Ravensbergen Gerrie Eijlers op doel. Die begon meteen met prima stops maar moest vervolgens toch nog vier keer vissen. Geen schande!

Ivo Steins was in de wolken. Speelde met name defensief een aardige partij. Mikkel Hansen was zijn opponent en daar kon hij zich eens stevig aan vastklampen. “Heb hier echt naar uitgekeken! Was op zoek naar dat stapje extra. Weer iets anders dan de Beneleague. Maar die knaap blijft scoren. Heb het hem toch zo moeilijk mogelijk kunnen maken. Ben ik blij om!”

Ook hij had, samen met broer Luc, gezien dat er wat meer in had gezeten. “De Denen kunnen de dekking ineens goed omzetten. Als we zelf meer rendement halen uit onze mogelijkheden, dan wordt het verschil wat kleiner. Zondag willen we in elk geval winnen!” Daarna verdwenen de broertjes tussen de vele vrouwelijke Deense fans voor foto´s en handtekeningen.

Joris Baart kijkt met gemengde gevoelens terug. “Voor het eerst voor zoveel publiek! Kan er wel mee omgaan, je moet met jezelf en de ploeg bezig zijn. Maar dit gaf extra energie! Mooie wedstrijd, tweede helft teveel fouten. Te weinig geduld ook. Makkelijke tegendoelpunten,” was de heldere analyse.

Doelman Niklas Landin had waardering voor dit Oranje. Hij, die best wel wat gewend is, had niet op zoveel tegenstand gerekend. “Die kleine maakte het ons heel moeilijk! Twee buitenopbouwers ook prima, ik ken een paar mensen uit de Bundesliga. Ze waren soms hard, maar ook snel. Ziet op termijn misschien goed uit voor jullie ploeg. Wij krijgen als spelers zware maanden voor de boeg bij de club en nationale ploeg. Wat zou ik graag met Denemarken wereldkampioen worden! In de finale van Frankrijk winnen in Parijs!” Waarvan acte!

Wie droomt er nu niet van om wereldkampioen te worden! Oranje in elk geval nog niet. Hun succes ligt opgesloten in de voortreffelijke weerstand die ze de Olympisch kampioen en misschien over drie maanden de nieuwe wereldkampioen hebben gegeven. Voorlopig is het spelen tegen toplanden het hoogst haalbare. De groep rond een aantal routiniers is nog jong maar gedreven. Een passend programma zou ook de herentak nog meer in de kijker brengen. Te beginnen komende zondag in Den Bosch waar topland Hongarije – met een dozijn CL-spelers – zijn opwachting maakt. “Voor eigen publiek moeten we tot een stuntje in staat zijn,” geven de broers Steins alvast een schot voor de boeg.

Opstelling en topscorers:

Nederland: Ravensbergen, Eijlers; Verjans (1), Leenders, Luc Steins (7), Van Schie, Schagen (7), Baart (1), Ivo Steins (1), Neuteboom, Smits (1), Van Olphen (1), Falke (1), Haenen, Polman, Remer.

Denemarken:

N. Landin, Moller; Vest (1), M. Landin (2), Zachariassen, Noddesbo (1), Svan (1), Lindberg (4), Mollgaard (1), Sondergaard (5), H. Toft Hansen (1), Hansen (8), Olsen (2), Damgaard (1), Andersson (2), Clausen.

Tijdstraffen: Nederland 4 (Leenders 3, Neuteboom 1).

Denemarken: 3.

Men of the match:

Nederland: Luc Steins, Denemarken: Mikkel Hansen