Nieuws

Door VHV- Professioneel handbalspeler en gediplomeerd sportleraar Ashkan Mameghani ontvluchtte in oktober 2015 zijn geboorteland Iran. Via Turkije en Griekenland kwam hij in Oostenrijk terecht waar hij opnieuw op de vlucht sloeg. Nadien nam hij mensensmokkelaars in vertrouwen en kwam hij via Groot-Brittannië en opnieuw Oostenrijk in België terecht. Ashkan heeft behalve een officiële verblijfplaats nu ook opnieuw de spelvreugde in het handbal ontdekt. Vorige week zaterdag maakte hij zijn debuut bij eersteklasser DB Gent.

Kritisch denken

Ashkan Mameghani begon op zijn 14e met handbal. Hij komt uit een thuis waarbij kritisch denken steeds werd gestimuleerd door zijn vader. Als jonge handballer speelt hij veel tornooien in het buitenland waar hij in contact komt met andersgezinden. De dwingende manier van handelen en het onderdrukken van vrouwen door zijn landgenoten valt hem zwaar. Ashkan trekt zijn religie steeds meer in twijfel en verdiept zich in het Christelijke kerk. Van een Christelijke vriend ontvangt hij een kruisje.

In 2014 speelt Ashkan Mameghani een toernooi in Qatar. Tijdens een belangrijke match komt zijn kruisje in beeld. Een fotograaf merkt dat op en publiceert de foto. Het is het begin van een schrijnende lijdensweg. “Toen ik terug in Iran kwam kreeg ik vragen van de federatie” zegt Ashkan. “In Iran kan je je geloof niet veranderen. Dat is verboden. Ik werd door de federatie op het matje geroepen. Ze wezen me erop dat ik een international was. Er werd mij ook gevraagd waarom ik een kruisje in mijn nek droeg. De maatregelen bleven niet uit. Eerst werd ik niet meer uitgenodigd om voor de nationale ploeg te spelen. Nadien begon mijn club vervelend te doen en werd ik niet meer betaald. In het begin had ik niet het gevoel dat ik moest vluchten. Ik dacht dat het niet nodig was. Tot ik enkele maanden later vernam dat mijn dossier zou worden overgemaakt aan de geheime dienst. Ik werd bang en besloot om mijn land te verlaten. Op 6 oktober 2015 zette ik die stap.”

Opvangkamp

Via Turkije en Griekenland belandde Ashkan in Oostenrijk waar hij terechtkwam in een opvangkamp met Afghaanse moslims. Nadat hij twee keer werd aangevallen liet hij zich door mensensmokkelaars ompraten om naar Engeland te gaan. Toen hij op doortocht in een vluchtelingenkamp in Duinkerken verbleef kwam hij in contact met een Gentse hulpverleenster.

Ashkan raakte illegaal in Engeland, werd opgepakt en bracht enkele maanden door in de cel. Ondanks het feit dat hij gaandeweg al zijn geloof kwijtraakte, liet hij zich in de gevangenis dopen.

Eenmaal uit detentie was hij in Engeland heel gelukkig, had een onderkomen, raakte aan een job en begon terug te sporten.

Na 6 maanden werd hij echter onder de Dublin conventie terug naar Oostenrijk gedeporteerd. In Oostenrijk is zijn aanvraag voor asiel afgekeurd. De officiële reden luidde dat hij niet Christelijk genoeg overkwam en dat hij zich met spoed had laten dopen omwille van de asielaanvraag. In mei van dit jaar kwam Ashkan naar België en kwam hij opnieuw in contact met de hulpverleenster die hij een jaar eerder had leren kennen in het vluchtelingenkamp. En toen kwam hij in contact met handbalclub DB Gent.

DB Gent

“Via de VHV kwamen wij in contact met Ashkan,” aldus Stefaan Danhieux, voorzitter van DB Gent. “Vervolgens hebben wij hem uitgenodigd om kennis te maken en om een eventuele samenwerking te bespreken. Hij heeft dan ook enkele keren meegetraind met de eerste ploeg om te ontdekken wat voor een speler hij zou zijn. We hadden dadelijk door dat hij talent had. Nadien hebben we hem gevraagd om administratief met alles in orde te zijn. Intussen is zijn verblijfsvergunning in orde en hebben we hem kunnen aansluiten bij onze club. Afgelopen zaterdag speelde hij zijn eerste minuten. Het was een heel speciaal moment voor de club. Wij staan altijd open voor mensen die bij ons willen komen spelen. Of ze nu vluchteling zijn of uit de buurt komen. Als ze maar kwaliteiten hebben en werkkracht bezitten. Dankzij de komst van Ashkan was ons keepersprobleem in één klap opgelost. Eén van onze doelmannen is voor een jaar naar het buitenland vertrokken waardoor we nog maar één doelman hadden. Nu hebben wij twee valabele doelmannen. Het zou eigenlijk normaal moeten zijn dat wij vluchtelingen, die met goede bedoelingen naar ons land komen, op vangen en proberen te begeleiden.”

Het verhaal van Ashkan en hoe handbalclub Don Boscoa Gent hem heeft opgevangen en kansen gegeven is een voorbeeld van hoe sport als integratiemiddel kan fungeren. “Ashkan zijn plaats in de club gevonden,” zegt Bart Danhieux, voorzitter van de Vlaamse Handbalvereniging. “Ik vind ook dat iedereen, van welke afkomst of religie, een plaats heeft in de sport en in onze maatschappij. Het is heel mooi om zo’n verhaal bij Kerstmis te mogen meemaken.”