Nieuws

WHC/Hercules naar de eredivisie

AD SPORT / Peter Lotman- Het eindsignaal klonk voor de handballers van WHC/Hercules als een verlossing. Na de moeizame 17-19 overwinning op HVV’70 was de missie volbracht. Kampioen en daarmee promotie naar het hoogste landelijke niveau, de eredivisie.

Kampioen eerste divisie WHC Hercules!  PROFICIAT!

Rechts (n kostuum) coach Zsigmond Makay, naast hem doelman Stefan Stapper

                foto Patrick Dolkens

Wat hielden de manschappen van coach Zsigmond Makay hun supporters lang in spanning. Vaak wonnen de Hagenaars dit seizoen met overmacht hun wedstrijden. Het binnenhalen van de titel was slechts een kwestie van tijd met acht punten voorsprong op de concurrentie.

Maar uitgerekend in de beslissende partij stokte de geoliede machine. De 11-9 achterstand bij de rust deed het ergste vrezen en ook in de slotfase moesten de fans nog even billen knijpen. HVV’70, met veel voormalige spelers van Hellas en Hercules, deed de sportieve plicht en gaf geen duimbreed toe. Gelukkig kwam het allemaal toch nog goed en kon coach Makay opgelucht ademhalen.

“Pfff…, dit was heel erg moeizaam. Wat een kansen gemist. Meestal scoren we in de dertig doelpunten en nu maar negentien. De oorzaak? Dat kan niet anders dan de zenuwen zijn. Zo’n pot geeft toch heel veel extra spanning.” Waarna Makay, in zijn donkerblauwe kostuum, door zijn adepten werd getrakteerd op een waterdouche. “Maar dat heb ik er graag voor over”, glunderde de oefenmeester die dit seizoen met veel tact de twee clubteams in elkaar liet vloeien.

Kroon op werk

Het was voor hem en zijn staf de kroon op het werk na een seizoen hard werken en vooral proberen twee culturen bij elkaar te brengen. Dat lukte met glans, waarbij zaterdag opnieuw doelman Stefan Stapper boven zichzelf én de rest van de ploeg uitsteeg. De formidabel keepende Hagenaar stopte vijf strafworpen en nog twee handen vol andere vrije schoten. “Het ging wel lekker”, was het onderkoelde commentaar van de altijd flegmatieke Stapper. “Natuurlijk ben ik erg blij en verheug ik me op de eredivisie. Maar we hebben het als team gedaan en de verdediging werkte vooral de tweede helft hard en stond goed te blokken.”

Ook routinier Boy Koreneef kon zijn geluk niet op. Hij maakte roerige tijden mee bij Hercules met twee degradaties. “En dan nu dit kampioenschap. Prachtig. Eigenlijk een goed moment om te stoppen. Op mijn hoogtepunt. Mooier kan niet”, aldus de 29-jarige linkshander die dit seizoen zo’n belangrijke bijdrage leverde aan het Haagse succes.

Aanvoerder Daan de Koning heeft bij WHC ook al heel wat stormen doorstaan. De solide verdediger en slimme spelverdeler na de ontlading: “Winnen op het moment dat het er om gaat, is het mooiste dat er is. Een seizoen lang strijden met een nieuw team en dan nu al deze beloning. Fantastisch. En de echte kampioen wint ook de slechte wedstrijden.”

Niemand die zich na afloop nog bekommerde om het vertoonde spel. De supporters al helemaal niet. De onvermoeibare teammanager René Lier: “Onze fans hebben wel een feestje verdiend. Wat een steun hebben die ons dit seizoen gegeven. Dat gaan we met z’n allen eens goed vieren.”

*

Titel met overmacht

Coach Makay maakte in de kampioenswedstrijd gebruik van al zijn zestien spelers (tussen haakjes de gemaakte doelpunten): Stefan Stapper, Mees Hoogesteger, Boy Koreneef (5), Mark Broers, Stefan Coster, Kjeld Meijnen (3), Daan de Koning (3), Ziggy Eijsenring, Erwin Roeleveld (2), Tim Vleeshouwer (2), Luca Baak (1), Thimo Bakker, Tom Scheepmaker (1), Tim Frenk (1), Jonah Baak (1) en Wesley Hage.

WHC/Hercules pakte de titel drie wedstrijden voor het einde met 40 punten uit 23 wedstrijden en het indrukwekkende doelsaldo van +175. Olympia/DOS (+46) en Havas (+31) volgen op acht punten achterstand.