Nieuws

Dekselse Belgen maken het Oranje nog knap lastig

“Niet onze beste wedstrijd in deze reeks”

Door Frits Feuler – Met ongeveer 400 waren ze afgereisd naar het City Resort in Sittard om hun nationale ploeg te zien stunten tegen het ‘grote’ Oranje. De meertalige natie moest winnen van de ‘Ollanders’ om in juni via twee play off-wedstrijden te strijden voor een WK-ticket in Denemarken en Duitsland. Maar uiteindelijk waren alle inspanningen en aanmoedigingen tevergeefs. België kreeg het net niet belopen en moest het verdere kwalificatietraject aan de noorderburen afstaan: 33-30.

Tussen een rits Belgen op de tribune is het goed toeven. Ruim drie kwartier voor aanvang druppelen groepjes in rood, geel en zwart uitgedoste fans binnen. Vanuit een apart supportersvak moeten de sfeer en de juichkreten komen. Ze zijn er, met de nodige drankjes in de hand, klaar voor.

Bespiegelingen vooraf met fans uit het Luikse – ‘we zijn fan van Nathan en Thomas Bolaers, maar ook van Arber Qerimi’- brengen heel wat positivisme naar boven. “Wij komen uit Eupen en komen speciaal voor doelman Youri Denert. Of hij speelt? We denken van niet, Jeff (Lettens, FF) is een topkeeper. Wordt moeilijk voor Youri. Maar we zullen zeker supporteren!” Gevraagd om een pronostiek: 27-32 voor ons, klinkt het zonder blozen. Sommigen wanen zich al al op een WK!

Bij het afspelen van de volksliederen klinkt de tekst uw verslaggever in drie talen om de oren: de Eupense clan in het Duits, de Luikse groep bromt wat in het Frans en even verderop, achter een vlag van Handbalclub Bilzen, wordt de Nederlandse versie uit volle borst meegezongen nadat eerst nog wat biertjes de keelgaten hebben gesmeerd. Mooi, die blik naar hun matadoren. Lijkt er steevast op dat bij de klanken van de Brabanconne alle taal- en politieke perikelen bij onze buren voor een paar minuten er niet toe doen.

Perschef van de Belgische Handbal Bond (BHB), Eric Dupain, springt als een volleerde André Rieu voor de tribune met een flyer waarop de Belgische driekleur is afgebeeld. Hondstrouw volgen de fans zijn aanwijzingen en keren het stukje plastic met de goede kant naar het speelveld zodat er een optisch mooie grote Belgische vlag gevormd wordt. Even later is Dupain verdwenen, om vervolgens in een mascotte onherkenbaar terug te keren en voor het ‘uitvak’ zijn landgenoten te enthousiasmeren. De sfeer zit er goed in.

"Passif!' De Belgische fans keuren met veel geschreeuw het vertragende spel van de thuisploeg af. ‘Defense!’ Aha, de Belgen moeten beter verdedigen. Moet ook wel, want Nederland komt te makkelijk tot scoren. ‘Merde!’ klinkt het tweemaal vlak achter elkaar als Bocholt-speler Damian Kedziora twee inzetten door doelman Gerrie Eijlers gestopt ziet. De koele kikker mag na zes minuten naar de bank om niet meer op het parket terug te keren. “Tja, vond ik ook vreemd,” staat nummer 22 de verslaggever na afloop te woord. “Twee keer missen, dat kan. Hebben meer spelers waaronder Arber Qerimi binnen onze ploeg gedaan, zonder gevolgen,” sneert hij richting zijn coach Yerime Sylla. “Begrijp het niet helemaal. “Thomas Cauwenberghs wordt op hoek een paar maal serieus geklopt door Boomhouwer, er gebeurt niets. Ik meende toch, gelet op mijn kwaliteiten als afmaker, recht te hebben op een revanche tijdens dit duel. Ben enorm teleurgesteld. Zal hierover zeker nog eens met de coach spreken!” Zijn clubtrainer Bart Lenders knikte op de achtergrond begripvol.

Diezelfde spelverdeler Qerimi ‘weigerde’ in de slotfase gehoor te geven aan een wissel door de coach. Althans, zo leek het. Dat hebben de meeste Belgische fans niet meer mee gekregen toen ze een kwartier voor tijd (27-22) in de gaten hadden dat er niets meer te rapen viel in Sittard. “Hij (Sylla, FF) zou beter Robyns op die positie van Arber laten spelen,” begaf een rondborstige fan zich een beetje boos in de Belgische tactiek.

Doelman Jef Lettens had het na afloop korte tijd niet makkelijk. “Een duel tussen de twee sterkste ploegen in deze reeks. Thuis hadden we van Oranje moeten winnen, daar verliezen we met één verschil. In Turkije staan we halfweg zeven doelpunten voor, spelen gelijk. Drie punten dus weg. We hadden vandaag hier het mooie weer kunnen maken. Drie doelpunten te weinig gescoord in die beide eerste matchen, kun je ook zeggen. Man, wat had de wereld er dan anders uit gezien! De arbiters hielpen ook niet echt mee. Onze shots werden niet goed voorbereid. Sterk begonnen, daarna minder. We hebben het Oranje niet gedurende het volle uur moeilijk gemaakt. Wel komen we stap voor stap dichterbij. Maar spijtig blijft het!”

Donderdag reist de doelman terug naar zijn Franse club. Zijn vriendin Judith Franssen is, na bijna vier weken, blij hem terug te zien. “Zij heeft ook tussendoor moeten handballen. Misschien heeft ze ook nog tijd gehad om ons appartement netjes te poetsen!” grapt hij tussen zijn teleurstellingen door.

Assistent-coach Michel Kranzen had een heldere analyse op de kwalificatie losgelaten. “In de eerste twee duels verspelen we drie punten omdat we drie keer te weinig scoren. We hebben daarna wel mentale veerkracht getoond en drie duels op rij gewonnen. In de eerste helft onvoldoende agressief, de tweede wat dat betreft een stuk beter.”

In de laatste tien minuten leek er nog een Belgisch wondertje op komst. Luc Steins moest eraf, Cauwenberghs zette de toegekende pingel met een fabuleuze draaibal langs doelman Bart Ravensberger om in 28-26. Even kregen de Belgische fans hoop. Maar Tim Remer rondde op zijn linkerflank tweemaal trefzeker af: 30-26. Toen Jaspr Adams ook nog tweemaal in de roos schoot (32-28) was het definitief gedaan met de Belgische WK-droom.

“Awel, zeg, de mannen hebben toch goed gespeeld, zeg! Maar Uw ploeg was vandaag wat kwieker, wat slimmer,” complimenteerde een Bocholt-fan Uw verslaggever die daar overigens ook niks aan kon doen. “We drinken nog een paar pinten en gaan eens op het plein klappen (=praten) met onze mannen. Ze hebben wel een schouderklopje verdiend!” Kijk, zo eerlijk zijn die Belgen. Ook bij verlies. 

In de catacomben van het City Resort kwam de stoom bij spelers en begeleiding een uur na het duel nog uit de oren. Sylla haalde uit alle hoeken en gaten zijn manschappen op en dirigeerde iedereen naar de kleedkamer. Je voelde dat er iets broeide. Weer een uur later meldde perschef Eric Dupain (zie elders berichtgeving) dat het trainersduo Sylla en Kranzen het voor gezien houdt bij de Red Wolves. Ook Thomas Cauwenberghs zet na 12 jaar bij de Red Wolves een punt achter zijn interlandcarrière.

  

Deel dit bericht