Nieuws

Bron: IHF - Wat waren je prioriteiten voor de zomer toen je een tiener was? Zoveel mogelijk tijd met je vrienden doorbrengen, gewoon chillen op een strandje of tot de middag uitslapen? Dat zouden voor velen de juiste antwoorden kunnen zijn.

Maar voor Bianca Schanssema staat de zomer van 2022 voor altijd in haar geheugen gegrift. Ze gaf alles op voor de kans om de droom te vervullen om een ​​professionele handbalspeelster te worden en werd een integraal onderdeel van de succesvolle zomer van Nederland in twee toernooien voor de jongere leeftijdscategorie.

Eerst nam Schanssema deel aan het WK voor U20-ploegen in Slovenië waar Nederland brons veiligstelde met een geweldige prestatie. In die competitie, die eind juni en in de eerste week van juli plaatsvond, kwam de keepster van Quintus tot 56 stops, waarmee zij qua aantal reddingen op de 14e plaats in het toernooi eindigde. Slechts een maand later schittert de 17-jarige Nederlandse speelster opnieuw, nu op het WK U18 in Skopje waar Nederland vanavond in de halve finale aan de bak moet tegen Denemarken.  

Stops

En ja hoor, Schanssema pareerde tot nu toe 53 schoten, goed voor 33.1% en plek 10 op dit toernooi bij de keepsters. De kans is duidelijk aanwezig om na woensdag nog te eindigen in de top 5 als de prestaties in de laatste twee duels evenredig zijn. “Ik ben zeer tevreden over mijn prestaties en zal niets veranderen. Ik had op een strand in Spanje kunnen zijn, gewoon lekker ontspannen. Maar ik hou van handbal en dit is nu mijn leven", zegt Schanssema, slechts enkele ogenblikken nadat ze de halve finaleplaats bezegelde met een nagelbijtende overwinning van 27-26 tegen IJsland in de kwartfinales in Skopje.

Hoewel het misschien een drukke zomer was voor de tienerkeeper – tot nu toe 14 duels op het hoogste niveau - is dat niet te zien op het veld. Ze is nog steeds een sta-in-de-weg tussen de palen en probeert haar team te helpen optimale resultaten te behalen.

Bianca Schanssema (rechts), foto IHF

Met zeven stops in de wedstrijd tegen IJsland – lijkt op het eerste gezicht misschien niet veel – drukte ze echt een stempel op de wedstrijd en legde daarmee ook deels de basis voor die plek in de halve finale. “Ik heb veel geleerd tijdens het vorige toernooi, met speelsters die meer ervaring hadden. Het heeft dus echt zijn vruchten afgeworpen. Het was een heel zware wedstrijd tegen IJsland, het was geen gemakkelijke overwinning voor ons, maar dit maakt het nog leuker", voegt Schanssema toe.

Halve finale

Tegen Denemarken in de halve finale - het land dat het grootste aantal medailles in de geschiedenis van het U18-toernooi heeft gewonnen - zal zeker moeilijk zijn voor Nederland. Nog moeilijker wedstrijd tegemoet gaat, omdat ze topschutter Jalisha Loye zagen uitvallen met een ernstige knieblessure. De spelverdeelster werd in de 22e minuut met een brancard van het veld gedragen en zal de laatste twee wedstrijden van het evenement moeten missen. Schanssema hoopt dat het verlies van Loy het team nog meer zal motiveren. “We willen hier alle wedstrijden winnen, een medaille zou geweldig zijn voor ons en voor het Nederlandse handbal. Het toernooi is zwaar geweest, dus ik denk dat we dat wel verdienen", voegt de 17-jarige keepster.

Zweten

Nederland is het enige team dat met een zegereeks van zes wedstrijden niet doorgaat naar de halve finales: tegen Roemenië (29-29) werd één punt afgegeven: vier doelpunten achter in de voorronde, in de hoofdronde deelde Zuid-Korea een tik uit: 24-26. Omdat concurrent Roemenië verloor van zowel Duitsland als Zuid-Korea, was het feest bij Oranje. Maar opnieuw was het zondagavond tegen IJsland behoorlijk zweten, maar de punten werden luttele tellen voor tijd (doelpunt Donna Bakker) over de streep getrokken. Vier keer in zes deelnames op een WK U18 in de halve finale!

De enige medaille kwam in 2010, met een generatie die bestond uit onder meer Lois Abbingh, Estavana Polman, Tess Wester en Angela Malestein. Allemaal tophandbalsters geworden, met als hoogtepunt de WK-titel in 2019 in Japan. Of dit ook geldt voor de huidige lichting? Het antwoord komt zeker in de komende jaren. Wees echter niet verbaasd als je een keepster met rugnummer 2 tussen de palen ziet staan. Het zou Schanssema zijn, die op elk moment van haar carrière het ongebruikelijke nummer voor een keepster heeft gedragen.

Nummer 2

Op de vraag waarom, is het antwoord zeker niet het verwachte antwoord: “Kijk, toen ik voor het eerst met handbal begon, moesten we allemaal onze nummers kiezen. Maar toen dat gebeurde, sliep ik. Toen ik wakker werd, was het mijn beurt. En alleen nummer 2 was beschikbaar. Zo heb ik dat uiteindelijk altijd gedragen”, lacht Schanssema. Is het een geluksbrenger geworden? “Dat zou je kunnen zeggen, ja. Nu is het mijn geluksgetal", besluit Schanssema.

cover Bianca Schanssema (2) deelt haar vreugde met haar team

foto IHF