Nieuws

 'Wat goed is komt snel'       

Door Frits Feuler– Ruim drie maanden vertoeft Kay Smits nu in de Deense competitie. Bij TTH Holstebro, waar zijn zus Inger een jaar eerder al onderdak vond bij de vrouwenploeg. Samen bewonen ze een huis van een van de sponsors. “Ik ben de hoofdkok in huis!” klinkt het stoer. De een gaat zo vaak als mogelijk wedstrijden van de ander bekijken. Zijn kritisch naar elkaar toe. “We willen en kunnen dus ook van elkaar leren.”

Na zijn afgeronde HAVO-studie stapte de nu 20-jarige Gelener, stammend uit een echt handbalgezin, over van OCI-LIONS richting tweede Bundesligaclub Wilhelmshavener. “Zie dat maar als een tussenstap,” vult de studieloze Smits aan. Voorjaar 2018 dan het telefoontje uit Holstebro, een stad in het noordwesten van Denemarken, Midden-Jutland. Nog verder van huis.

“Vanuit Wilhelmshavener wilde ik altijd al een stap hoger maken,” is zijn eerste verklaring. Realistisch als hij is vond en vindt hij de Bundesliga nog veel te ver weg. “Een hele zware competitie! Maar ik had ook geen specifieke club op het oog. In de Deense competitie speelt Team Tvis Holstebro altijd om de vierde, vijfde plek. Een echte profclub, alles goed geregeld. Deze competitie sprak mij meer aan en het gesprek vooraf tussen de trainer en mij gaf echt de doorslag.”

Spijt heeft de linkshandige opbouwer tot nu toe geen moment gekend. Waarom ook? “Ik voelde na drie weken intensief trainen wel een duidelijk verschil. Het heeft even tijd nodig bij mij, geduld opbrengen. Was vaak nog zoekende, had een laag zelfvertrouwen.” Het is ook niet niks om als volwassen tiener in een vreemde omgeving te settelen.

Analyses

“Met de coach, Patrick Westerholm, kan ik het goed vinden. We bespreken systemen die ik sneller en beter onder de knie moet krijgen. Na de training analyseren we veel wedstrijdbeelden en geeft hij aparte en individuele tips waar ik zeker mee vooruit kan.” Speelminuten krijgt Smits genoeg, pikt af en toe zijn doelpuntjes mee. Nee, wat dat betreft hoor je hem niet klagen.

Een week met Oranje op pad is welkom. Even geen clubverplichtingen. “Een week geen huishoudelijke verplichtingen is ook wel leuk. Geen boodschappen doen, geen kookkunsten. Zelfs mijn bed wordt nu elke dag in het hotel opgemaakt!” gniffelt Smits. Maar het is bittere ernst met Oranje. In de afgelopen jaren een ploeg dat niet de sprong naar het grote EK of WK niet kon maken. Kwalificatiereeks goed doorstaan, maar dan gedwarsboomd door hogergeplaatste landen als bijvoorbeeld Zweden of Polen. Weg sportieve droom!

“Klopt, dat zijn we ons al groep bewust. We krijgen nu, met de uitbreiding van 16 naar 24 ploegen op het EK 2020 meer kans om naar het eindtoernooi te gaan waar het grootste deel van de ploeg al zo lang op hoopt. Ik ben nog niet zo lang in de hoofdploeg maar ga natuurlijk die uitdaging niet uit de weg. Samen als team. We zijn een goede ploeg en ontwikkelen ons nog altijd voortreffelijk met die mix van routine en jonge talenten.”

Onderschatting

Van onderschatting tegen Estland zal geen sprake zijn. Uitslagen uit het nabije verleden leren dat de verschillen minimaal waren. “Als je goede wedstrijden tegen topploegen aflevert, moet je diezelfde focus ook tegen Estland en zondag in Letland laten zien. Slovenië is ook een topploeg, dus dat wordt nog een hele kluif. We missen weliswaar een paar spelers vanwege blessures maar de anderen vangen dat op.””

Oranje wil de kans nu grijpen om na 1961 (!) voor het eerst weer op een eindtoernooi te staan. Twee WK-duels slechts in Duitsland (Frankrijk 11-21, Duitsland 7-33 verlies, FF) waarbij Roemenië kampioen werd. Tussendoor waren er jarenlang de zgn. B- en C-toernooien waar Nederland bijna vaste klant aan huis was.

“Wat de toekomst voor de jongste telg uit de ‘Smits-dynasty’ brengt is redelijk helder. “Over vijf jaar speel ik niet meer in Denemarken maar in de Bundesliga!” Zo, die staat genoteerd. “Mijn doel is altijd geweest om de top te halen! Spelen in een topcompetitie, op het hoogste niveau!”

Vanaf 22 december is Smits twee weken vrij. “We zien elkaar vrij weinig. Kerst vieren we dan samen met ons gezin in Emsdetten, bij Jorn. Is voor iedereen makkelijk bereikbaar!” grapt hij.