Nieuws

Veertien Abbingh treffers helpen zwalkend Oranje naar halve finale

Door Frits Feuler –Het was alles of niks voor Oranje. De ploeg wil na twee tweede en een vierde plaats op grote eindtoernooien nu alleen de hoofdprijs op het 23e WK in Duitsland. Maar het hing, tegen het verrassend sterk spelende Tsjechië, allemaal aan een dun draadje. Met dank uiteindelijk aan Loïs Abbing, in dienst van het Franse Issy Paris, die uit 19 schotpogingen liefst 14 keer de roos trof en daardoor zowat in haar eentje verantwoordelijk was voor die begeerde plek in de halve eindstrijd: 30-26 (17-16).

Een avond dus voor de opbouwspeelster waarop alles leek te lukken en een plek bij de laatste vier werd binnen gehengeld. In die halve finale ontmoet Nederland vrijdag (17.30 uur, Hamburg) voor de zoveelste keer in de afgelopen jaren het schier onklopbare Noorwegen. Die ploeg wil men nu met dit duel een lesje leren.

Het leek erop alsof de Groningse erop gebrand was een minder EK, vorig jaar in Zweden, in één klap te willen rechtzetten. Hoog opspringend, korte en lange aanloop, links en rechts van de uitstekende Tsjechische doelvrouwe Lucie Satrapova schietend: het leek allemaal in een keer zo makkelijk. Iedere keer weer die vuist, die glimlach. Ze had er plezier in, dat was duidelijk. Maar bovenal prees ze het collectief. “Alleen goud telt hier!” was de meest gehoorde opmerking binnen de Oranje-ploeg. Ook nu weer.  “Met z’n allen moeten we er hard voor werken!” Dat geldt in principe voor alle sporters, dat zal niemand ontkennen. Oranje is inmiddels ook opgejaagd wild waardoor de druk steeds meer toeneemt. Tweede op het WK van 2015, nu telt alleen die hoogste plek op de ranglijst.

Aan de zijlijn heeft coach Helle Thomsen de teugels strak in handen. Een heel ander type dan haar voorganger Henk Groener, die rustig analyserend zijn ploeg in dit soort wedstrijden op het goede spoor bracht en hield. Thomsen is een brok dynamiet: ze eist het maximale van iedereen, dus ook van zichzelf. Bijna de hele nacht was ze in de weer om het duel tegen Japan te analyseren en Tsjechië voor te bereiden. “That’s my job!” klonk het simpel voor de camera van Ziggo. “De eerste helft was erg goed. Misschien niet het beste handbal maar het was een mooi gevecht," vertelde ze na afloop. "We hadden een hele goede start gevolgd door enkele probleempjes, meende Martine Smeets. "Maar we bleven knokken en dat bracht ons vandaag de winst,"Thomsen en haar ploeg hebben in Duitsland maar één doel voor ogen: de titel. Die ontbreekt op het palmares evenals Olympisch en Europees goud.

De Nederlandse defensie begon sterk (7-1) maar kreeg enkele rare tegentreffers. Aanvallend te nonchalant, te vaak. Dat geeft iedere tegenstander het gevoel dat er ‘iets’ te halen valt. De flow zit er nog niet echt in bij Oranje. De vele wisselingen die Thomsen doorvoerde, hielpen ook niet echt om de Oranje-machine gestroomlijnd te krijgen.

Na zeven minuten kwam – eindelijk dan toch - Pearl van der Wissel in voor Nycke Groot om vijf minuten later haar eerste schot (bij 8-4) te produceren. Sinds 2012 had ze geen Oranje-shirt meer gedragen. Ze werd voor het duel tegen Japan door de Deense coach alsnog van stal gehaald. Drie persoonlijke blokmomenten van Kelly Dulfer, een van ’s werelds beste verdedigingsspecialisten, hielden de Oost-Europese ploeg nog even op afstand. Maar het duurde niet lang meer. Een gemiste pingel van Abbingh – bij 10-8 – had Nederland moeten waarschuwen. Om en om scorend ging het naar 17-16 halverwege.

Nederland heeft op dit WK de vorm van het EK, WK en Olympische Spelen nog niet te pakken. Misschien heeft de ploeg een goed bewaard geheim en ploft alles er in een keer tijdens het finaleweekeinde eruit. Vallen alle puzzelstukjes in een keer op hun plaats.

Bij het begin van de tweede helft voerde Thomsen aan de wisselbank nog even kort overleg met Pearl van de Wissel. Bij 21-19 kwam zij er opnieuw in voor Groot. Inmiddels was Debbie Bont op de rechterflank begonnen aan een serie van drie missers, iets dat Thomsen zichtbaar opwond en Angela Malestein tussen de lijnen dirigeerde. Ook Laura van der Heijden bleef tijdens haar invalbeurten opnieuw ondermaats. Opvallend genoeg.

Zichtbaar moeite had Oranje met de vooruitgeschoven Tsjechische pion die met name de Nederlandse spelverdeling behoorlijk parten speelde. “We schieten te vroeg!” krijste Thomsen die bij 24-22 in een time out moest vluchten. De in rood uitgedoste Tsjechische fans zagen het nu wel zitten en roerden zich heel nadrukkelijk: 24-24. Meteen ook de laatste gelijke tussenstand.

Nederland liet te veel steken vallen maar bleef aan de goede kant van de score. Tegen deze Tsjechische vrouwen was het tot zeven minuten voor het einde – 27-25 – dan ook kantje boord. Tweemaal Abbingh en de slottreffer van Smeets waren voldoende voor de halve eindstrijd tegen een moegestreden opponent: 30-26.