Nieuws

DEN HAAG CENTRAAL / Peter Lotman- Het bleek een gouden greep. De Haagse handbalclubs WHC en Hercules voegden noodgedwongen hun eerste mannenteams samen. De Hongaar Zsigmond Makay kreeg de technische leiding. De missie is promotie naar de eredivisie.

Makay is er de man niet naar om voorzichtige antwoorden te geven. “Naar de eredivisie? Ja, ik ga altijd voor het hoogste. Ik ga me niet verschuilen. Ik heb de meest talentvolle groep sinds de laatste twintig jaar. Dus wil ik ook kampioen worden. En met mij de spelers. Ik moet waken voor overmoed, beide benen op de grond houden en stap voor stap onze doelen halen. Maar ik ga geen verstoppertje spelen.”

Zsigmond Makay     foto Patrick Dolkens

De gedreven oefenmeester (van 30 december 1956) weet waar hij over praat. Geboren in Boedapest kwam hij in zijn actieve handballoopbaan uit voor de grote clubs in Hongarije. Hij haalde de nationale ploeg, pakte de landstitel, speelde de halve finale Championship en greep met de nationale jeugdploeg zilver op het WK in Zweden. Een geboren winnaar, die altijd slecht tegen zijn verlies kon. “Die mentaliteit heb ik nog steeds: er is maar één winnaar en dat ben ik. Dat probeer ik ook over te brengen op mijn team.”  

Succesvol

Als speler was hij in Den Haag actief bij de topclubs Hermes en Hellas. Ook toen telde alleen de winst voor hem. Na omzwervingen als trainer bij diverse clubs, die ruimschoots van zijn aanpak profiteerden, belandde hij bij WHC. Ook daar was hij succesvol en nu hoopt hij met een nóg sterker team door de samenwerking met stadgenoot Hercules, zijn ultieme doel te bereiken: de eredivisie.

Makay maakt zichzelf niet belangrijker dan hij is. “Dat de samenwerking zo voortreffelijk verloopt, is de verdienste van veel mensen binnen de twee clubs. De oudere spelers nemen de jonge talenten onder hun hoede en daardoor verloopt de overgang soepel. Ook organisatorisch is het goed om te zien hoe de bestuursleden, trainers, begeleiders en de ouders met de jeugd omgaan. Er zit bij beide clubs zó veel talent. Door de juiste aanpak ontwikkelen die zich in hoog tempo. Zonder te mekkeren trainen ze hard.”

Voorstander

Aan alles is te merken, dat Makay in zijn element is met de manier waarop hij nu kan werken bij WHC/Hercules. “Die gasten zijn wakker geschud. We hebben een mooie mix gemaakt uit de selecties van beide ploegen. Ze merken nu met elkaar dat ze veel meer kunnen dan ze tot nu toe dachten. Die ontwikkeling is voor een trainer prachtig om te zien. Ik ben voorstander van snel en doeltreffend handbal. Dat kun je alleen bereiken als de spelers elkaar goed aanvoelen, ook in moeilijke situaties.”

Makay heeft na al die jaren in Nederland toch nog steeds die typische eigenschappen van een Oost-Europese trainer. Discipline, niet zeuren en niet steeds tegen de trainer zeggen: ‘ja, maar, kunnen we het niet beter zo doen’. “Maar ik ben wel milder geworden. Heb me aangepast aan de Nederlandse cultuur. Toch koester ik een paar vaste waarden. Vooruitkijken en niet achterom. Wat een week geleden is gebeurd, telt niet meer. Als speler moet je je elke week weer bewijzen en altijd voor het hoogste gaan. Dan kom je als team een heel eind.”