Nieuws

Van de Redactie – Zaterdag 16 juni 2001, de dag voor vaderdag. In sporthal Galecop in Nieuwegein wordt Lambert Schuurs als international uitgezwaaid. Maar er gebeurde iets onverwachts….Dagblad De Limburger deed verslag.

Vijf minuten voor het einde van de galawedstrijd voor record-international Lambert Schuurs greep NHV-directeur Vince Evers plots de microfoon.

Beduusde blikken van spelers op de vloer. Alles wijst erop dat het niet om een geregisseerde actie gaat. Na een kort dankwoord voor Schuurs volgen de bijbehorende bloemen én de mededeling dat de sporthal zo snel mogelijk ontruimd moet worden voor de aansluitende verkiezing van de handballer van het jaar.

Schuurs krijgt nog net de tijd om zijn oudste dochter Demi – ja, de huidige toptennister – op de schouders te hijsen en zijn vrouw Monique te bedanken met een lekkere knuffel. Een provoetballer die zo uitgezwaaid zou worden, zou zich gekrenkt en diep beledigd gevoeld hebben.

Eerzuchtig

Maar zoiets ligt Lambert Schuurs niet. Eerzuchtig, bloedfanatiek. Franje en tierelantijntjes zijn eigenlijk niet aan de inwoner van Nieuwstadt besteed. Zelfs in deze galawedstrijd, als afscheid van een lange carrière, gaat het er op de vloer bloedserieus aan toe. Schuurs had zijn eigen team samengesteld dat het opnam tegen een selectie van de Nederlandse eredivisie. De 25-25 einstand is wat dat betreft een ware afspiegeling van 55 minuten handbal.

Ouwe lullen

“Ik wilde er een pittige wedstrijd van maken,” aldus Schuurs na afloop. “Heb daarom ook bewust spelers gevraagd die practisch allemaal nog actief zijn. In een partijtje met ouwe lullen had ik geen zin!” Had natuurlijk gekund want begin jaren tachtig speelde hij als cirkelspeler al voor Oranje. “Maar dan krijg je toch weer dat gezeur van ‘moeten die zich ook nog zonodig bewijzen.’ Nu heeft het publiek tenminste nog een leuke pot gezien!” aldus de toen bijna veertig jarige handballer en ultraloper.

Schuurs als speler van BFC, met zijn 'maatje' Patrick van Olphen als tegenstander

In 1978 debuteerde hij, als uit het niets, met Sittardia in een bekerwedstrijd tegen Blauw Wit. Niemand die het joch kende, maar hij gooide wel vijf ballen vanaf de cirkel achter de Neerbeekse keeper. Op 1 september 1980 speelde hij in Polen zijn eerste interland. In 1987 werd hij gekozen tot Nederlands beste handballer.

Sittardia

23 jaar Sittardia (1978-2001) gingen aan het afscheid in 2001 vooraf. Na dit galaduel stapte Schuurs, een beetje boos, over naar BFC waar hij tussen 2001 en 2006 actief was. Een half jaartje ook nog als speler/trainer na het opstappen van Jan Majoor, een functie die hij feitelijk totaal niet ambieert. Na de Beekse periode weer een jaar terug naar zijn oude liefde in Sittard. In 2008 werd hij onderdeel van het nieuw geformeerde Limburg LIONS: als assistent-trainer, deels ook als hoofdtrainer. 312 keer mocht Oranje op hem rekenen. Een ongekend aantal.

Maar de actie van Vince Evers op die 16^e juni zal, voor iedereen die erbij was, nog lang in het geheugen blijven zitten.