Nieuws

De wereldhandbalbond IHF zet in op continuïteit, althans dat mag geconcludeerd worden uit de verkiezing voor een nieuwe voorzitter in Caïro. Voor het eerst sinds 2009 waren er drie tegenkandidaten uit Europa waaronder onze landgenoot Tjark de Lange. Maar uiteindelijk ging een meerderheid van alle stemmen naar de Egyptenaar Hassan Moustafa, de 81-jarige ‘oldie’ die al sinds 2000 de voorzittershamer hanteert.

Vanwege zijn opmerkelijke voorzittersstijl en lange ambtstermijn wordt hij in de wandelgangen de ‘Farao’ genoemd. Bij de verkiezingen, dit weekeinde in eigen land, behaalde hij een duidelijke meerderheid qua stemmen. Van de in totaal 211 lidstaten in het handbal waren er, volgens de IHF, 176 bij het Congres aanwezig. Iedere federatie beschikte over één stem. 129 stemmen kwam achter de naam van Moustafa, hetgeen 73,3% betekent. De drie Europese kandidaten hadden het nakijken.  

De Sloveen Franko Bobinac kreeg 24 stemmen (13,64%), voor de Duitser Gerd Butzeck (20 stemmen, 11,36%) en landgenoot Tjark de Lange (3 stemmen, 1.7%). Belangrijkste stemmenleveranciers voor Moustafa zijn de 50 Afrikaanse landen. Tijdens de stemronde waren en problemen met het stemsysteem alsmede de internetverbinding, zo bleek uit de livestream. De stemming werd enkele uren uitgesteld, volgens het Duitse Persbureau dpa.

FRANKRIJK ACHTER MOUSTAFA

Terwijl het Europa niet lukte om achter één van de drie eigen kandidaten te verzamelen, had de voorzitter van de Franse Handbalbond, Philippe Bana, voorafgaand aan het congres al de steun aan Moustafa betoond. In een persbericht sprak de Franse Handbal Federatie ‘dat door de herverkiezing de continuïteit gewaarborgd zou blijven.’ Aansluitend aan de verkiezing werd Bana tot vice-voorzitter gekozen. “Ik verheug me op de samenwerking met Moustafa,” was de eerste reactie van Bana. Zijn programma: digitale transformatie, de dialoog met de federaties en Olympia 2028 als prioriteitsthema. “De komende vier jaren zullen beslissend zijn. Handbal heeft het in zich om tot een van de belangrijkste sporten van de 21e eeuw te worden.”

 DE UITSLAG VAN DE STEMMING

De Internationale Handball Federatie werd op 12 juli 1946 in Kopenhagen opgericht. Actueel ligt het hoofdkantoor in het Zwitserse Basel. In de afgelopen 79 jaar telde de IHF vijf voorzitters waarbij Moustafa met inmiddels 25 jaar op te teller de langstzittende is. Hij werd voor de zesde keer herkozen.

DE VOORZITTERS

De Zweed Gösta Björk (1946-1950) werd de eerste voorzitter, de Zwitser Hans Baumann volgde hem tot zijn dood in 1971 op. Paul Högberg, de volgende Zweed als interim-voorzitter maar werd later voor dertien jaar – tot en met de Spelen van LA in 1984 – gekozen. Aansluitend kwam de Oostenrijker Erwin Lanc: in 2000 was hij nog tegenkandidaat van Hassan Moustafa maar trok zich kort voor de verkiezingen terug. Met 103/122 stemmen werd de kwart eeuw van de nieuwe Egyptische voorzitter ingeluid. In 2004 (de Zweed Staffan Holmqvist) en 2009 (de Luxemburger Jean Kaiser) deden beiden nog een poging voor de hoogste IHF-functie maar verloren duidelijk op het aantal stemmen. Holmqvist (46) en Kaiser (25) konden niet in de buurt komen van het aantal van Moustafa die als Egyptisch international in 1974 nog voor het Duitse SC DHfK Leiozig speelde en aan de Sporthogeschool van Leipzig studeerde. Naast speler was hij ook trainer en scheidsrechter op nationaal en internationaal niveau en 20 jaar voorzitter van de Egyptsiche Federatie.  De rest van de actuele verkiezingen is bekend. Ook de invulling van de diverse commissies werd tijdens dit weekeinde ingevuld.

TEGENSTANDERS

Voor het eerst sinds 2009 kwamen er nu, in 2025, dus tegenstanders van de Egyptenaar op de kieslijst: veel critici zijn bang voor de toekomst van de sport en zijn Olympische status. Het doel om met een nieuwe voorzitter andere wegen in te slaan, haalde het dus niet. Jaarlijks zijn het dezelfde landen die grote evenementen organiseren en die meestal ook nog winnend afsluiten.

“Handbal verdient meer, meer zichtbaarheid, meer sponsors. Als we vandaag de dag niet reageren, lopen we het risico de olympische status en aandacht in veel delen van de wereld te verliezen,” was onder meer de inhoud van Gerd Butzeck bij zijn sollicitatie.