Nieuws

Door Frits Feuler – Vijf minuten voor het einde van het eerste WK-duel van Oranje – 1961 even niet meegerekend – was het dan zover. Doelman Arjan Versteijnen (volgende maand 23) mocht collega en ‘man of the match’ Bart Ravensbergen onder de lat aflossen. Applaus in Krakau van de vele Oranjefans, waaronder familie, vrienden en bekenden.

“Heel neutraal deze wedstrijd ingegaan,” kijkt hij 20 uur later terug op zijn WK-debuut waarbij hij één van de drie schoten wist te pareren. “Goed voorbereid, schotbeelden in me opnemen, wedstrijdbeelden kijken, overleggen met Bart en Gerrie. Beiden hebben al heel wat grote wedstrijden meegemaakt, ik daarentegen heel wat minder. Dan tel ik de 16 wedstrijden in de nationale jeugdselecties niet mee. Dit is andere koek!”

Bij White Demons in zijn woonplaats Berkel-Enschot zette hij de eerste handbalstappen. In 2019 ging het naar Tachos Waalwijk, vervolgens kwam BNL-ploeg Bevo uit Panningen in beeld, als opvolger van de naar Duitsland vertrokken Mark van den Beucken. Over belangstelling van andere clubs had de talentvolle keeper niet te klagen, maar koos toch voor de club uit Noord-Limburg. “Ik heb altijd het idee gehad dat ik veel moest keepen, om ooit die sprong naar het grote Oranje te kunnen maken.” Dat was toen, bijna vier jaar geleden, nog een droom. Niemand kon immers bevroeden dat Oranje zich op de twee volgende EK’s in de kijker zou spelen en een half jaar geleden van de IHF (Internationale Handbal Federatie) voor die goede prestaties beloond werd met de enige ‘wildcard’ voor dit WK.

In 2021 – in de coronaperiode – stapte Versteijnen - noodgedwongen - over naar het Belgische Bocholt. Daar had hij twee min of meer gelijkwaardige keepers voor zich. “Veel spelen was niet vanzelfsprekend, ik kwam niet echt in mijn ritme,” kijkt hij op die negen maanden in Belgische dienst terug. Eind maart 2022 sloot hij opnieuw aan in Panningen, waar hij de garantie kreeg op meer speeltijd. “Dat moest ook wel, want ik had mijn vizier nog altijd op Oranje staan.” Vanaf dat moment was het nog harder werken geblazen.

GEDOE MET KEEPERS

Het scheelde maar een wattenstaafje of Versteijnen was vorig jaar op het EK in Hongarije alsnog van de partij geweest. “Door allerlei coronabeperkingen waren er plots geen keepers meer. Ik werd op het werk gebeld, snelde naar huis, pakte mijn spullen in en reisde hals-over-kop naar Amsterdam om de vlucht naar Boedapest te halen. In Eindhoven nog snel de noodzakelijke test doen. Niks vermoedend door naar Amsterdam. Totdat onderweg de uitslag kwam: positief! De enige optie was: omkeren.” De afloop is bekend: Thijs van Leeuwen nam over van Versteijnen. De doelman van Sporting Pelt kwam wel door de test. Samen met de eveneens ingevlogen' collega René de Knegt (Aalsmeer) moest het duo aan de bak omdat Bart Ravensbergen en Dennis Schellekens positief testten. Van Leeuwen en De Knegt kwamen bijna onvoorbereid binnen de lijnen, Van Leeuwen keepte een berenpartij tegen Montenegro. “Ja, dat duel heb ik gezien,” kijkt Versteijnen op die invalbeurt terug, wetende dat mogelijk hij op die plek had kunnen staan.

Het grote moment dat zijn WK-droom definitieve vorm aannam kwam zomaar. “Iedereen binnen de voorlopige selectie moest drie vaccinaties kunnen tonen. Bij mij was net de derde geprikt, toen ik op mijn telefoon het verlossende bericht kreeg dat ik erbij was.” Waar iedereen van blijdschap misschien een rondje rond de plaatselijke kerktoren zou hebben gesprint of flink uit zijn plaat zou zijn gegaan, bleef Versteijnen de nuchterheid zelve. “Ik heb mijn broer Niels en mijn ouders meteen gebeld, die waren hartstikke blij dat mijn inspanningen uiteindelijk hebben gerendeerd.”

AFGEVALLEN

Dat hele gedoe met de keepers op het laatste EK was voor de fysiek sterke doelman hét moment om nog nadrukkelijker naar een plek in Oranje toe te werken. Wie Arjan nu van dichtbij ziet, moet even goed kijken. “Ja, goed gezien. Zestien kilo eraf!” meldt hij trots. “Alles voor dat ene doel. Veel cardio gedaan, een streng voedingsdieet, drie maanden geen alcohol, zeven keer per week trainen plus wedstrijd met Bevo. Soms nog extra trainen. Duizend procent gegeven. Ik had dat WK nou eenmaal in mijn hoofd gezet,” glimlacht hij tevreden.

Zijn eerste doel is bereikt. Bij thuiskomst wacht Bevo weer op de 'wereldberoemde' keeper. ‘We hebben de afgelopen maanden veel blessures gehad binnen de ploeg, dat merk je aan onze resultaten. Maar trainer Richard Curfs weet wat hij doet, ik heb een goede band met hem. Stap voor stap raakt de ziekenboeg leeg en kunnen we mogelijk in de beker of in de Handbal.NL-league nog voor opvallende prestaties zorgen.”

TOEKOMST

Dan, dat ultieme moment, kort voor half acht. Versteijnen komt binnen de lijnen, vijf minuten voor affluiten, bij 27-17. “Enorm genoten, ook al was het maar kort. Die fans op de tribune, die sfeer. Om nooit te vergeten! En het smaakt natuurlijk naar meer,” weet Versteijnen intussen ook wel. Waar broer Niels nog niet binnen de lijnen kwam, staat Arjan dus al op een aantal WK-minuten. “We gaan elkaar daar niet mee plagen, we doen geen gekke dingen.” Tot nu toe is Arjan Versteijnen de jongste Nederlandse doelman op een WK. “Aha, zo had ik het nog niet bekeken,” merkt hij op. “Dan moet er in de toekomst iemand opstaan die jonger is en dat ‘record’ verbetert.”

In België komt dat record toe aan HUBO handbal-keeper Arthur Vanhove, 21 lentes, die tegen Denemarken binnen de lijnen kwam.

Of hij de komende jaren mogelijk de overstap naar een grote buitenlandse competitie maakt? Versteijnen is helder:  “Duitsland trekt me wel, ga vaak naar wedstrijden van Niels kijken. Maar ik weet niet of ik dan meteen in de Bundesliga moet spelen. Voor mij is het belangrijk dat ik veel kan spelen, dan kan ik mij prima ontwikkelen.” Met alleen maar op de bank zitten word je geen goede keeper, weet Versteijnen inmiddels.

Een van de talenten die voor een 'recordverbetering’ in aanmerking komt volgens Versteijnen is Evan de Lange, doelman van Volendam. Natuurlijk kent Versteijnen meerdere gegadigden. Iedereen zal veel in zichzelf moeten investeren. Gerrie Eijlers is daarbij als ervaren doelman en keeperstrainer heel belangrijk om die ontwikkelingen in de gaten te houden, geeft de doelman wijze raad. Eerst wachten nog zware opdrachten voor Oranje in Polen.

Zondagavond (18:00 uur, VIAPLAY) is de volgende klus te klaren in Krakau. “Winnen van Noord-Macedonië is ons doel, we willen hoe dan ook naar de hoofdronde.” Clash op het veld, clash tussen de vele fans van beide kampen op de tribunes.  

cover v.l.n.r.: keeperstrainer Gerrie Eijlers, teammanager Maike Wilms en doelman Arjan Versteijnen

foto Reza