Nieuws

Door Frits Feuler – De nederlaag afgelopen zaterdag tegen HUBO handbal in eigen huis kwam hard aan bij Bocholt en zijn fans. “Maar pas op,” zo vertelde coach Roel Valkenborgh voor aanvang  van het vooruitgeschoven duel in Visé, “HUBO heeft een sterke ploeg, die gaan nog ver komen.” Om meteen te vervolgen dat zijn ploeg wel erg opgescheept zit met een aantal blessures en dus afwezigen. Dat bleek, ondanks de beperkte wisselmogelijkheden geen belemmering: na 13-18 aan de rust hielden beide teams het bij 31-38 voor gezien.

Dit alles liet niet onverlet dat het duel tussen de Belgisch kampioen – Visé – en bekerhouder en SHL-winnaar Bocholt een aardig affiche was op de doorsnee dinsdagavond. Een paar honderd supporters uit beide kampen bevolkten de tribune en lieten luidkeels merken wie hun favorieten waren die avond. Maar het gejammer en gefoeter richting het arbitrale duo Lechien en Cols was niet van de lucht: het Belgische koppel ontbeert ervaring om een dergelijk, soms hitsig duel, zestig minuten lang in goede banen te leiden. Extra ondersteuning en begeleiding zijn eerste vereisten.

Beide ploegen begonnen furieus, maar dan wel in het missen van kansen en mogelijkheden: elf keer was er een 0-shot voordat op minuut 5’30” Kljajic eindelijk een van nullen van het scorebord werkte. De Limburgers pakten én behielden de overhand, hadden defensief meestal de goede oplossingen om de gevaarlijke opbouwrij van Visé aan banden te leggen. Maar ook Vancosen lag aan de ketting: dus moest het meermaals via Brixhe en Kieffer-Heuls over de beide hoeken gaan. Mocht er al eens een bal richting het Bocholt-doel gaan, dan stond Michiel de Folter op scherp: liefst 12 (!) stops kreeg hij in die eerste helft achter zijn naam, plus een aantal bloks van zijn verdedigers. De doelman die twee jaar geleden de overstap maakte van BNL-ploeg Tachos naar Bocholt, kreeg meteen met een ernstige blessure te maken en stond bijna een jaar aan de kant.

GROOT AANTAL STOPS

“Mooi aantal stops, ja,” klonk het bescheiden. Als vervanger van de geblesseerde Clem Leroy greep De Folter ook deze keer zijn kans. Met verve! “Daar ben ik voor gekomen, om Clem een beetje op de hielen te zitten. Scherp houden, zeker als hij eens een dip-dagje heeft.” Toen die blessure zich plots aandiende had De Folter al getekend. “Super lullig, dat jaar ben je alleen maar bezig met herstellen. Niet bezig met je nieuwe ploeg, je kent op dat nog niemand. Daarna ben ik beetje voor beetje begonnen met meetrainen en leer je ook de spelers kennen. Dit seizoen kan ik fit beginnen, met een goeie voorbereiding. Dat geeft vertrouwen. Nu valt Clem ineens weg en dan moet je er meteen staan. Fijn dat je dat gevoel van die voorbereiding kunt meenemen naar de wedstrijden.” Ook zaterdag, tegen HUBO, kwam De Folter goed voor de dag.

Ditmaal begon hij met het stoppen van een strafworp. De toon was gezet. “Had het idee dat ik prima stond te keepen, soms had ik een paar extra balletjes kunnen hebben. Achteraf, als ik de beelden terugkijk, kan ik best tevreden zijn. Je doet het met z’n allen als ploeg.”

Michiel de Folter, blij met de zege van Bocholt bij Visé, foto HSP

Paar dagen rust en dan volgt het debuut op Europees niveau. “Ja, echt vet, en ook nog tegen een super goede ploeg, het Sloveense RK Celje.” Met resultaten uit een ver verleden die er niet om liegen: 26 keer kampioen, 22 keer bekerwinnaar. Winnaar van de CL in het seizoen 2003/2004, zes keer halve finalist in die Champions League. “Serieuze ploeg, nu actueel zesde. Zin in. Benieuwd welke spelers je tegenkomt. In de Damburg kan het spoken, met na afloop een feestje.”

EERSTE GELIJKE STAND

Slechts één keer stond Visé qua score naast Bocholt: 25-25. “Als de dekking goed staat en als keeper pak je dan een extra balletje, geeft dat energie. Iedereen geeft dan 110% in zo’n wedstrijd,” gaan de credits opnieuw naar de ploeggenoten voor hem. “Als de dekking staat te slapen, is het feest voor de aanvaller.” Geen speld tussen te krijgen. “Kan de dekking het voor elkaar krijgen om de bal te beperken tot twee hoeken of een kans van tachtig procent, is het aan mij om die bal te pakken. Extra balletjes stoppen zijn echt lekker!”

Na de voordelige marge van vijf bij rust kwam Visé wat steviger uit de startblokken voor deel twee: via 17-19 en 20-21 belandde het duel in een spannende fase, met prima treffers, keihard verdedigen, onbegrepen beslissingen, tijdstraffen en fanatisme op de tribunes. Twee gangmakers aan Bocholt-kant hielden hun ploeg aanvallend in de race: Wout Winters en Tido Bierkens, met af en toe ook een fraaie treffer van Kljajic die langs de lijn heel wat ‘vuile’ meters maakte. Toen Bierkens de 26-30 snoeihard achter de Visé-doelman kogelde, was dat het begin van het einde voor de thuisploeg. Bocholt tikte er in de laatste zeven minuten nog lustig op los en bracht via 28-33 de 31-38 eindstand op het bord.

Met 10 uit 6 nestelt Bocholt zich voorlopig, naast Volendam op kop in de Super Handball League, HUBO volgt met 8 uit 5. Dinsdag 14 oktober komt Eupen – tussen twee Europese wedstrijden door – naar de Damburg. Voordat op 25 oktober de wintertijd ingezet wordt, is Hurry-Up ook langs geweest in Bocholt. Volendam heeft het inhaalduel met Eupen al achter de rug: 30-24 winst. Nu volgt het tweeluik met het Italiaanse Cassano, voordat Hurry-Up en Izegem in oktober nog hun opwachting maken in de Opperdam.

cover Michiel de Folter (hier als doelman van Tachos) had een groot aandeel in de winst van Bocholt op Belgisch kampioen Visé

foto archief HSP / foto Reza