Nieuws

Door Frits Feuler – Plots was daar het bericht dat het bestuur van LIONS de opleidingsploeg en de A-junioren wenste af te stoten en over te hevelen naar Vlug en Lenig in Geleen. Voor coach Harold Nüsser (50) kwam er ineens een abrupt einde aan het werken met jeugdige talenten die hij bijna twee jaar onder zijn hoede had. In de vrouwenploeg van eredivisionist BFC vond de oud-international – 155 caps - een nieuwe uitdaging.

Als vijfjarige begon Nüsser als voetballertje, maar met vader Jo en moeder Rosemarie actief in de handbalsport kon een overstap niet uitblijven. Hij doorliep de jeugdploegen bij Sittardia, kwam in de hoofdmacht uit om vervolgens aan te sluiten bij Swift Roermond, Blauw Wit, weer Sittardia, Initia Hasselt, Bevo en uiteindelijk BFC. “Ik heb de club BFC altijd vanaf afstand gevolgd, prima organisatie, veel talent. De keuze om bij de vrouwenploeg in te stappen was dan ook relatief makkelijk.” Met vriend en collega Maurice Canton als trainer bij de herenploeg is het tweetal opnieuw bij BFC ‘herenigd’.

                                                     Harold Nüsser en Maurice Canton, foto archief HSP

De laatste week van mei maakte hij kennis met de selectie die juist afscheid had genomen van hun vorige trainster Karin Damoiseaux. Onder haar leiding promoveerde de Beekse Fusie Club twee jaar geleden naar het hoogste niveau, speelde in het afgelopen seizoen slechts een paar wedstrijden: corona gooide roet in het eten. De ploeg bleef intact, speelsters trainden individueel, vooral veel loopwerk. De club nam uit kostenoverwegingen voor de verplichte corona-testen niet deel aan de Ananas Cup en speelde ook nauwelijks oefenduels. Nu staat iedereen weer met plezier op het veld. Een jaar geen sportieve hobby als uitlaatklep. "Ik was zelf ook blij om weer aan de slag te kunnen, want bij de Opleidingsploeg in Sittard lag de afgelopen maanden ook alles nagenoeg stil.”

Contrast

Nüsser zocht meteen naar een assistent en vond die in Nick Onink, voorheen succesvol bij de mannenploeg van BFC. “Een bewuste keuze, het contrast tussen Nick en mij moet er zijn, daar rendeert de ploeg bij. Maar we doen alles samen, trekken één lijn.” Twee tegenpolen die elkaar aanvullen. Op trainingen is Nüsser de rust zelve, observeert, geeft strakke aanwijzingen, doet het voor als dit nodig is. Onink daarentegen is nadrukkelijker aanwezig, volgt alles en iedereen met kattenogen en zou het liefst zelf nog meedoen. “Nee,” antwoordt hij glimlachend, “zoals het nu gaat is ook voor mij prima!” Nüsser ziet erop toe dat de sfeer binnen de groep goed blijft. “Je hebt er bij de speelsters niks aan als je als een gek langs de lijn begint te rennen. Rustig coachen, fouten benoemen, goede acties waarderen. Geduldig zijn.”

   Nick Onink, als coach van de mannenploeg, nu assistent bij BFC-vrouwen, foto archief HSP

Het contrast met een mannenploeg is groot, weet ook Nüsser die tussen 2009 en 2010 de vrouwenploeg van V&L coachte. “Speelsters maken soms wat meer fouten dan mannen maar zijn vervolgens wel bereid om van die fouten te leren door nog harder te trainen, ” weet hij inmiddels. “Qua beleving is dit ook weer anders dan bij mannen. Maar ik merk dat ik niet te snel moet gaan.” Daarbij doelt Nüsser zijdelings op zijn eigen periode als speler en coach. “Ik kan mijn kennis en ervaring uit het verleden in een keer kwijt, als speler kon ik wel sneller een opdracht uitvoeren. Fouten maken mag iedereen, maar er moet daarna wel verbetering op komst zijn. Ander gedrag vertonen, handvaten meegeven om individueel en als groep beter te worden. Basisvaardigheden moeten op niveau zijn. Snel denken en daar naar handelen gaan soms moeilijk samen. Maar bij deze ploeg heb ik er alle vertrouwen in.”

Doelen stellen

Ook bij – nog altijd promovendus - BFC kan niet meteen alles aan resultaten afgelezen worden, kijkt de nieuwbakken coach vooruit naar de start van de competitie waarin VOC meteen de eerste kluif wordt. Daarna zijn VZV en Handbal Venlo de opponenten. “Dan hebben we die ploegen alvast gehad,” merkt de Sittardenaar droogjes op. “Ik gebruik die wedstrijden als veredelde oefenduels. Vanaf het thuisduel tegen Volendam begint voor ons echt de race om de punten.”

Binnen elke wedstrijd stellen Nüsser en Onink samen met de ploeg hun doelen, dus ook tegen de landskampioen en andere favorieten. “Dat kan van alles zijn, afhankelijk van wat we in voorgaande duels hebben laten zien of wat de tegenstander van ons vraagt. Bijvoorbeeld het verschil met Venlo zo klein mogelijk houden, op voorhand al een enorme opgave.”

Hij ziet in het snelle spel en baltempo voldoende mogelijkheden om tot belangrijke punten te komen. “Een uitdaging, zeker bij deze ploeg die tot nu toe alleen wedstrijden in de top van de eerste divisie heeft gespeeld en veel punten scoorde. We hebben geen vijf, zes schutters die van afstand de ballen erin rossen, dus zoeken we die andere wegen en mogelijkheden. Een trapje hoger wordt het voor iedereen een ander verhaal.”

In de voorbereiding was de oefengelegenheid minimaal. “Ik heb geen echt vergelijkingsmateriaal met de overige ploegen. Dat komt wel. Eerst moeten wij als ploeg stappen zetten om beter te worden, dus minder fouten maken.” In aanloop naar die seizoenouverture heeft Nüsser geen zin om de volledige focus te leggen op de Amsterdamse ploeg. “Mijn ploeg werkt prima, geen gezever, er is meer dan voldoende inzet en de speelsters zijn leergierig, heb ik inmiddels ervaren. Prima eigenschappen om mee verder te kunnen.”

22 wedstrijden krijgt BFC om het verblijf in de eredivisie met minimaal één jaar te verlengen. Als dat lukt, levert de ploeg een wereldprestatie!

cover Harold Nüsser, na LIONS 2 nu aan de slag bij de vrouwenploeg van BFC

foto archief HSP / foto Reza