COLUMN: QUINTUS ZWOEGEND, ZWETEND EN BIBBEREND NAAR ZESDE ZEGE
Door Henk van Oers - Overschatting van het eigen kunnen? Onderschatting van de tegenstander? Zeg het maar. Of misschien toch de onverwachte dekkingsvorm van de bezoeksters uit Emmen en Omstreken. Feit blijft dat de Westlandse formatie niet de vorm en de flow had van de voorgaande 5 wedstrijden. Uiteindelijk bleven de belangrijke punten toch in Kwintsheul: 30-25.
Vanaf de start was het chaotisch in de aanval en ongeduldig in de dekking. E&O nam brutaal het initiatief en dat werd beloond. Steeds aan de goede kant van de score. Het was dus meteen uitkijken geblazen om niet tegen een zeperd aan te lopen. De gastvrouwen hadden te veel moeite om in hun spel te komen, wat leidde tot 6-6 na 15 minuten. De formatie van De Loose bleef wel aan de goede kant van de score, maar de taaiheid van de tegenstander zorgde ervoor dat het verschil niet groter werd dan 1 of 2 treffers. Wel dient gezegd te worden dat E&O veel tijd kreeg om hun aanvallen op te zetten en dat daarmee het geduld van de thuisploeg stevig werd getest en soms overschreden. Maar zoals ene Johan Cruyff ooit zei: ‘Als je de bal niet hebt, moet je zorgen dat je hem krijgt’. Ook in dit duel een waarheid als een koe. Magere score bij rust, 13-12. Toch wel iets om een beetje nerveus van te worden, al mag dat bij een koploper nooit getoond worden.
Terug in de hal voor deel twee: eigenlijk hetzelfde beeld. De groen-witten maakten opnieuw goed gebruik van de tijd die men kreeg, waardoor het tempo uit de wedstrijd ging. Bij wit/groen – de thuisploeg dus - ontbrak in de aanval de organisatie en werden afspraken te weinig nagekomen. Ballen op de voeten, speelsters die elkaar in de weg liepen, verkeerde keuzes. Het was zo’n avond waarop het allemaal niet wilde lukken. En hoe kom je als ploeg uit die dip? Veel kenners hebben het proberen willen verklaren, een echte en eenduidige oplossing is er niet of nauwelijks.
BROZE MARGE
21-19 na drie kwartier. Poeh! Het kan nog alle kanten op. Keepster Kari van der Staak reageerde als een kat met zeven levens met drie fantastische reddingen op rij waaronder een pingel en voorkwam daarmee dat die broze marge ineens naar de Filistijnen was. Maar was dat, achteraf gezien, niet juist de inspiratie die de ploeg nodig had? De kenners waren het erover eens: eindelijk kwam Quintus weer in de flow, laadde zich als ploeg op en met een mini-run kwam de 26-22 op het bord. ‘Vorentscheidung’ zoals onze oosterburen plegen te zeggen. En het bleek verdorie nog te kloppen ook: het verlossende eindsignaal kwam bij 30-25. Winnaar! Winnaar! Twee punten! Koppositie behouden!
Maar een zege met veel stof tot nadenken. Slippertje….kan gebeuren. De boog kan niet altijd gespannen staan, ook in het vrouwenhandbal niet. Opletten: volgende week de uitbeurt naar Fortes Venlo. Voor het team van Loose en Maarschalkerweerd is het ook te hopen dat spelverdeelster Mirthe de Jong weer fit genoeg is om mee te kunnen doen. Zij werd in de chaos van deze wedstrijd node gemist. Dus werk aan de winkel om ook Venlo met de juiste wapens te gaan bestrijden.
Tess van der Knaap (24) werd met 6 treffers topschutter, ‘Chef Abwehr’ Lynn Zwinkels mocht de bijbehorende versierselen als ‘woman of the match’ in ontvangst nemen.
Er is nog iets moois: in het kader van het WK bij de vrouwen in Nederland en Duitsland heeft het nationale team van Argentinië Kwintsheul als uitvalsbasis gekozen. Dat leidde er toe dat eind november Quintus het in een oefenduel opneemt tegen de nationale ploeg uit Zuid-Amerika. In de groepsfase speelt Argentinië op 28 november in Rotterdam tegen onze nationale ploeg het eerste duel. Mooi toch?
cover 'Chef Abwehr' Lynn Zwinkels stond ook aanvallend haar mannetje
foto Max van Zijderveld