DSO zet in bekerduel ZAP te kijk
Handbalsters uit Den Helder zijn in álles baas op veld
Bron: Helderse Courant (via Robin Prins) - Den Helder Het bekertoernooi heeft voor de handbalsters van ZAP één rondje geduurd. SEW A1 trok zich terug wat de Polderse ploeg een vrije doortocht naar Den Helder opleverde. Waar DSO de buren uit Breezand met huid en haar verorberde, 32-15.
Soms zijn tekst en geluid overbodig. De lichaamstaal van twee trainers genoeg als ondertiteling bij een wedstrijd. Die voor ZAP een verloren avond was en DSO in de zevende hemel bracht. Twee middenmoters met de thuisclub in de tweede divisie, een afdeling lager dan de Polderse opponent, als underdog. Op papier dan. Want de praktijk gaf de onwetende een heel ander idee. Versterkt door Mathieu Swikker die de zonnestoel van coach in de eerste helft steeds vaker onbemand liet. Omdat hij dichter bij de lijn het succes van zijn meiden nadrukkelijker kon beleven.
Als steun, toeverlaat en vooral trotse veldheer aanschouwde hij een inmaakpartij van de eerste orde. DSO had de regie, deelde uit en degradeerde de hoger ingeschatte tegenstander tot minder dan een figurant. Achter elkaar sloopte de thuisclub wat voor een verdediging door moest gaan bij ZAP.
Er was geen houden aan voor Tessa Oele, de keepster die voor ze uitviel als enige nog wel eens op haar post stond. Dat kon van de rest niet worden gezegd. Zes treffers slechts kreeg ZAP in de eerste helft op het bord. Andere pogingen gingen veelal hoog over of belandden in de armen van Nency Leijenaar. De keepster die zich ook nog onderscheidde door strafworpen te stoppen. En gaf ze vanaf zeven meter een rebound weg, zwaaide ze die ook nog uit haar doel.
Verloren avond
Het werd voor ZAP van kwaad tot erger. Ronald van de Kamp voelde dat al in de aanloop aankomen. Sprak na de thuisnederlaag tegen Velo (23-31) nog van een snelle kans om revanche te nemen. Maar, wist de coach ook wel, daar was een late dinsdagavond in Den Helder niet bepaald de beste gelegenheid voor.
Hier viel voor ZAP alleen maar nóg meer te verliezen en niets te winnen. Een training in de eigen Zwaluwvluchthal had meer waarde gehad dan wat nu een verloren avond in Den Helder was. De Polderse coach kwam in de tweede helft nog wel van zijn stoel die hij daarvoor vooral warm had gehouden. Zich afvragend waar hij in hemelsnaam was beland. Het stond 18-6 halverwege en ZAP had de handdoek al lang gegooid. In plaats van iets te doen aan prestige die op een hoop lag, moest het DSO toestaan de staat van schande nog veel verder op te voeren. Bij 26-7 was het verschil op zijn hoogtepunt. Swikker ging toen met zeven meiden aanvallen en liet ZAP na balverlies in het verlaten doel mikken. DSO kon het zich als heer, meester en beul veroorloven.