Nieuws

Door Frits Feuler – Voor een uitverkochte Lanxess Arena in Keulen – bijna 20.000 fans – herstelde Duitsland zich van de nederlaag, twee dagen eerder in Berlijn tegen rivaal Frankrijk, met een 26-24 zege op IJsland. Opnieuw had de ploeg van de IJslandse coach Alfred Gislasson – hij zong vooraf beide volksliederen meer zoals beloofd – de steun nodig van doelman Andreas Wollf: in de meer dan spannende slotfase pareerde de doelman van Kielce twee strafworpen. In de allerlaatste aanval zette Gummersbach-speler Julian Köster de 26-24 eindstand op het bord.

Een paar uur eerder had Oostenrijk de Hongaren de eerste nederlaag van het toernooi toegebracht en versloeg Frankrijk het fysiek sterke Kroatië. Dus was Duitsland, wilde men kans op een medaille houden, alleen gebaat met een zege, al is het traject daar naar toe niet makkelijk: Oostenrijk, Hongarije en Kroatië moeten nog verslagen worden.

Eens te meer was de handbaltempel in Keulen voor de Duitse ploeg onneembaar: bij zeven vorige duels waaronder de wereldtitel in 2007, pakte ‘die Mannschaft’ telkens de volle buit. Na een verkeerd ingespeeld volkslied – de laptop vertoonde plots kuren, meldde de EHF – gingen beide ploegen in alle hevigheid aan de slag: 0-2 voor de eilandbewoners. Ruhne Damke scoorde de eerste voor Duitsland, vanaf dat moment werd het een waar handbalgevecht. Geen tophandbal, maar inzet, strijdlust en spanning vergoedden veel.

Centraal stonden beide keepers: Wolff kwam uiteindelijk tot 12 stops op 36, Bjorgvin Pall Gustavson (38 inmiddels) pakte twee van de drie pingels in een belangrijke wedstrijdfase. Zijn 23-jarige collega Viktor Gisli Hallgrimsson (HBC Nantes) kwam tot 13 op 38. Het leek alsof beide keepers elkaar nadeden na elke stop.

Duitsland moest zich, aldus Gislasson vooraf, instellen op een wat andere 6:0-defensie bij zijn landgenoten. Dat duurde best wel een tijdje. Grootste plaag voor de Duitse defensie werd Janus Dadi Smarason (Magdeburg) die 6 van de 9 schoten achter Wolff wist te prikken. De ene nog fraaier dan de andere! Omar Ingi Magnusson, ex-ploeggenoot van Kay Smits, daarentegen viel qua scorend vermogen uit de boot met slechts twee treffers. Zes minuten voor de rust bracht Sebastian Heymann de marge op twee: 9-7. De arena trilde. Met een 11-10 pauzestand zochten de ploegen de kleedkamers op.

WEINIG TIJDSTRAFFEN

Opvallend: in dit toch wel fysiek stevige duel vielen weinig tijdstraffen. Hard maar fair, oordeelden Nachevski en Nikolov die maandag nog Nederland tegen Zweden floten. In helft twee kwam Duitsland te vaak tot te vroege afrondingen, tot ergernis van Gislasson: 16-16. In een zwakke periode van Duitsland ging de ploeg erop en erover: 18-19 (50’). Drie minuten later tekende Köster voor 21-21, de arena veranderde in een ware heksenketel. IJsland hield de zenuwen in bedwang, liet zich niet uit het veld slaan, toen Lukas Mertens de fans weer in extase bracht. Invaller-doelman Gustavsson bracht alles en iedereen tot wanhoop met twee gestopte strafworpen van Juri Knorr die wel erg laconiek probeerde te scoren. De volgende pingel werd door Timo Kastening omgezet: 23-21. Kristjansson vond Wolff op zijn weg, Golla verspeelde de marge van drie treffers met een wanhoopschot. Knorr miste de boot, Wollf repareerde met een gestopte strafworp van Magnusson. Het waren uiteindelijk Golla en Köster die voor feestelijke toestanden in Duitslands grootste handbaltempel zorgden: 26-24.

FRANKRIJK OP KOERS

Met een zwaar bevochten 34-32 zege op Kroatië behoudt Frankrijk de ongeslagen status op dit EK. Nikola Karabatic kroonde zich tot ‘eeuwige topscorer’ op het Europese eindtoernooi. Bij de Kroaten ontbraken Ivan Martinovic en de grieperige Domagoj Duvnjak. Geen probleem, na amper tien minuten leidden de Kroaten met 3-5. Tempohandbal aan beide kanten, dat de Olympisch kampioen na een kwartier een voordelige tussenstand opleverde: 9-8.   Beide teams wisselden rond minuut twintig hun keepers: Samir Bellahcene bij Frankrijk, Dominik Kuzmanovic (10 stops) bij de Kroaten die zich nog lang niet gewonnen gaven. Bij 18-18 werd er even gerust.

DERDE TIJDSTRAF

De 20-18 van Karabatic betekende de gedeelde koppositie met Gudjon Valur Sigurdsson in de EK-geschiedenis. Vijf treffers voegde hij nog toe, waarmee het totaal op 289 komt. Toen Dylan Nahi de 24-21 (41’) aantekende, vluchtte coach Perkovac een belangrijke timeout. Fabregas kreeg zijn derde tijdstraf, een gevoelig verlies. De bijbehorende strafworp vond geen genade bij Bellahcene. Frankrijk kreeg steeds meer controle over de wedstrijd en zette alle ervaring in, hadden wat meer wisselmogelijkheden en hielden de vermoeid ogende Kroaten ver van hun eigen doel.

Nikola Karabatic kan, wanneer hij op zondag 28 januari in Keulen met Frankrijk de Europese titel pakt, gelijk komen met illustere voorgangers als het gaat om het winnen van de Europese titel. De 39-jarige Franse opbouwer die bezig is aan zijn laatse maanden als actief handballer, mocht de trofee drie keer omhoog houden. Evenveel als Ola Lindgren, Staffan Olsson, Stefan Lövgren, Magnus Wislander en Martin Frandsjo. Het Zweedse quintet won vier titels tussen 1994 en 2002.

Tien minuten voor tijd had Kroatië nog een tweede adem gevonden: 27-26. Maar de Franse defensie, tegen Duitsland ook in bloedvorm, werd nu echt een onneembare vesting. Twee gelijktijdige tijdstraffen (Nacinovic en Nahy) brachten extra leven en spanning in de brouwerij: 29-26 (57’). De Kroatische fans kookten van woede, wierpen alle voorwerpen richting de Franse wisselbank waardoor een korte onderbreking nodig bleek. Het bleef op het veld een ‘Krimi’: Pranid voor 31-28 en Mahé voor 32-30. Onder luid gefluit speelde Frankrijk de laatste minuut redelijk passief uit, de bal belandde nog bij Tournat aan de lijn: 34-32. Karacic miste de ‘Anschlusstreffer’, de laatste aanval kon de Fransen gestolen worden.

In groep 1 gaat Frankrijk met 4 uit 2 foutloos aan de leiding, zaterdag wacht IJsland. Hongarije neemt het op tegen Kroatië en Duitsland kruist met het verrassend sterk spelende Oostenrijk.

cover Andreas Wolff, steunpilaar in de Duitse ploeg, verslagen door een IJslandse aanvaller

foto EHF kolektiff