EERSTE HELFT ZONDER INSPRIRATIE KOST WHC/HERCULES DE KOP

Super Handball League / mannen

AD SPORT / Peter Lotman - De grote vraag na afloop van het duel in de Super Handball League tussen WHC/Hercules en het Belgische Izegem was vooral: als de thuisclub de eerste helft met dezelfde inspiratie had gespeeld als het tweede half uur, was de partij dan in een overwinning geëindigd? Nu verloor het team van coach Wesley Hage na een beroerde prestatie vóór de rust met 35-42 na een 13-21 achterstand bij het wisselen.

Het antwoord op die allesbepalende vraag kan achteraf moeilijk worden gegeven, maar feit was wél dat WHC/Hercules met beter spel in de eerste helft vrijwel zeker een positiever resultaat had behaald. Aanvoerder Koen Houdijk verwoordde het treffend: “We hebben de tweede helft met 22-21 gewonnen, maar daar kopen we helemaal niks voor. We zijn veel te slap begonnen en dat heeft ons opgebroken.”

ONDANKS TIEN DOELPUNTEN SIL KLOMPÉ EEN ONNODIGE NEDERLAAG

De eerste dertig minuten waren dit keer bedroevend van de Hagenaars. Het was zonder twijfel de slechtste helft die er dit prille seizoen in de Super League door het Combinatieteam aan de toeschouwers werd voorgeschoteld. Verdedigend klopte het totaal niet, waardoor de vlot combinerende Belgen als een warm mes door de boter door de Haagse defensie sneden. Als aan de gronde genageld, trapten de verdedigers telkens weer in de simpele schijnbewegingen van de Belgische aanvallers. Op die manier viel er ook geen eer te behalen voor doelman Thijs van Zeijl, die overigens nog een serie knappe reddingen verrichtte.

GEEN PRETTIGE AVOND

Aangezien het ook in aanvallend opzicht niet lekker liep bij de mannen van coach Hage, was al snel duidelijk dat het geen prettige avond zou worden in sporthal Boswijk. Veel verkeerde afspeelballen, halfbakken schoten die nauwelijks een probleem vormden voor de Belgische keeper en een hoop geklungel bij het afspelen naar de cirkel en de hoeken. De tussenstanden 3-8 (na tien minuten), 6-13 (na een kwartier) en 11-18 (vijf minuten voor de rust) zeiden alles over het gebrek aan scherpte en beleving van de Haagse spelers.

Vielen er dan helemaal geen lichtpuntjes te signaleren? Ja, gelukkig wel. Op het moment dat Sil Klompé binnen de lijnen kwam, ontstond er door zijn gedreven spel direct de nodige dreiging richting het vijandelijke doel. Hij scoorde zelf een serie fraaie doelpunten en speelde ook een paar keer cirkelloper Olav Scholtes fraai aan. Klompé zette zijn sterke optreden voort na het wisselen en scoorde ook in die periode aan de lopende band. Hij was weer de ‘oude’ Sil Klompé, die na een lastige tijd met blessures zijn kwaliteiten volop demonstreerde. Hij werd na afloop dan ook terecht uitgeroepen tot Most Valuable Player.

RUIME VOLDOENDE

Tussen de spelers die hun normale niveau niet haalden, mochten ook Mauro van der Wiel en Jake Ruitenschild op een voldoende rekenen. Van der Wiel schoot de vier strafworpen onberispelijk binnen ondanks de grote druk die op hem rustte. Ruitenschild, die onlangs pas debuteerde, scoorde fraai vanuit de linkerhoek en de break. Het was voor hem een opluchting, dat zijn uitverkiezing voor de hoofdmacht zó goed uitpakte.

Na de rust leek WHC/Hercules af en toe wat dichterbij de Belgische opponent te kunnen komen, maar dat was optisch bedrog. Steeds als Sil Klompé, Stan Zwinkels of Jonah Baak scoorden, hadden de zuiderburen het antwoord direct klaar. Zelfs toen bij Izegem de beide uitblinkende hoekspelers niet meer binnen de lijnen stonden, lukte het de thuisclub niet de achterstand in te lopen. De veel scorende Sébastien Poirot bleef op de bank en de andere veelvoudig doelpuntenmaker Nazim Maamir moest met een rode kaart naar de kleedkamer.

LAATSTE REDMIDDEL

Bij 32-36, mede door twee benutte strafworpen van Mauro van der Wiel, veerden de supporters nog even op. Maar al snel maakten de Belgen duidelijk, dat alleen zij aanspraak mochten maken op de overwinning. De volledig offensieve dekking van coach Hage was een laatste redmiddel, maar ook in dat opzicht bleven de Hagenaars verdedigend onder de maat. Teleurgesteld dropen zij af in de wetenschap, dat de 35-42 nederlaag bepaald niet nodig was geweest. “Dan moeten we ons komende week tegen Pelt maar revancheren en de geleerde lessen van vandaag meenemen naar die wedstrijd”, probeerde Hage alsnog een positieve wending te geven aan de ook voor hem teleurstellende partij.

WEDSTRIJDRAPPORT

Amusementswaarde (**): Het was geen prettige wedstrijd om naar te kijken vanwege het zwakke spel van WHC/Hercules. De beleving ontbrak, de spirit zat er niet in en de fouten waren zó onbenullig, dat de irritatie met de minuut groeide bij de toeschouwers. Izegem verdiende het compliment, dat het nog heel behoorlijk handbal liet zien.

Scheidsrechters (***): De Belgische scheidsrechters Cappa en Schmitz floten een prima wedstrijd. Zij pasten de voordeelregel uitstekend toe, waren niet kinderachtig en lieten het spel doorgaan waar dat mogelijk was. Geen moment raakten zij de controle over het soms onstuimige duel kwijt.

Man-van-de-Wedstrijd: Sil Klompé viel deze keer de eer ten deel. Hij speelde weer als vanouds gedreven en met duidelijk zichtbaar veel plezier. Hij scoorde makkelijk, had fraaie passeeracties en had ook oog voor zijn medespelers. Een sterk optreden, dat hij hopelijk kan herhalen de komende tijd.

Doelpunten WHC/Hercules: Sil Klompé (10), Jonah Baak (5), Mauro van der Wiel (4), Koen Houdijk (4), Stan Zwinkels (4), Jake Ruitenschild (3), Olav Scholtes (2), Marijn van de Ree (1), Ziggy Eijsenring (1) en Luca Baak (1).

Doelpunten Izegem: Nazim Maamir (7), Sébastien Poirot (6), Tore Devos (6), Klaas Thiers (5), Aaron Vande Woestyne (4), Cameron Brichart (4), Jan Steenhoudt (4), Simon VandeWoestyne (3), Remi Verbeke (2) en Julien Pépin

cover foto 1 Ondanks tien treffers van MVP Sil Klompé redde WHC/Hercules het niet tegen het Belgische Izegem, foto IMV fotografie

foto 2 Bij Izgem kwam Nazim Maamir tot zeven treffers, foto archief HSP / IMV fotografie

foto 3 Mauro van der Wiel, stijlvol vanaf de rechterflannk, foto IMV fotografie

Deel dit bericht