Nieuws

Team Esbjerg had voor de vijfde keer op rij ingezet op een nieuwe bekertitel. Zover kwam het in de Jyske Bank Arena in Herning, voor 3000 toeschouwers, niet: vier doelpunten voorsprong bij rust (17-13) waren niet voldoende om de volledige controle over de wedstrijd te houden in de tweede helft: 34-38.

Ingestort. Een inzinking die de ploeg van coach Tomas Axnér in de tweede helft duur kwam te staan. Een moment waarop het goud uit handen van Team Esbjerg gleed en in de armen landde van een Odense-team dat weigerde op te geven. Een vooraf verwachte nederlaag werd uit alle macht voorkomen. Drama puur, in Herning. Bekerhandbal is genadeloos, maar ook het meest magisch. Waar niets wordt geregeld totdat het laatste fluitsignaal klinkt. Waar het momentum in een oogwenk verschuift. En waar favorieten het hardste vallen.

Alles wees op een historische triomf voor Team Esbjerg. Vier bekertitels op een rij. Een vijfde – en eeuwige heerlijkheid – was juist in het voordeel van de ploeg aan de westkust. Het stond geschreven in de sterren, het was het verhaal dat iedereen verwachtte tegen een Odense-team dat in de eerste helft nauwelijks iets had in te brengen. In het begin oogde Odense als een ploeg zonder geloof, zonder vertrouwen en zonder antwoorden op de acties van de tegenstander. Een team gevangen tussen twijfel en wanhoop. De ballen brandden in hun handen, de aanvallen liepen vast en de frustratie werd bij elke mislukte duidelijk.

COMFORTABEL

Team Esbjerg ging vanaf het eerste fluitsignaal flink tekeer, via 8-3, 13-7 en 14-9 leek de voorsprong halfweg comfortabel: 17-13. De aanvallen vloeiden makkelijk door de Odense-dekking, de verdediging stond scherp, compact en compromisloos. Odense werd steeds verder teruggedrongen – mentaal en qua spel. Al na 18 minuten was Odense zo in de war dat coach Jakob Vestergaard zijn tweede time-out moest nemen. Een zeldzame aanblik. Een duidelijk signaal. Een team dat het spoor bijster was. Te veel technische gebreken. Gebrek aan ritme. Gebrek aan consistentie. En een duidelijke frustratie die in de gezichten ging zitten.

Henny Reistad, in de halve finale op maandag al met 15 treffers succesvol, nam het voortouw. Ze regisseerde het spel met koele autoriteit, kwam sterk uit de duels en liet de arena ontbranden. Ze was het ‘Dreh- und Angelpunkt’ van de wedstrijd – en het symbool van de totale controle van Esbjerg. Maar na de thee begon er iets te roeren. Het keerpunt leek in zicht.

De tweede helft was een spiegelbeeld van de eerste – alleen met de omgekeerde wending. Waar Esbjerg zich de eerste dertig veilig waande, begonnen er nu fouten in te sluipen. Passes zonder doel. Gestopte schoten zonder overtuiging. Kleine barstjes die Odense plotseling kon ruiken. Nu was het Odense dat het ritme vond, met vertrouwen speelde. Een voorsprong van vijf doelpunten werd beetje bij beetje weggevaagd. Doelpunt voor doelpunt. Doorbraak voor doorbraak. Redding voor redding. Geschreeuw van het publiek spoorde de ploeg aan tot meer. Na amper vijftien minuten stond het 25-24.

INTENSITEIT

Nu werd het een finale. De doelpunten vlogen heen en weer als stoten in een 'bokswedstrijd', waarin beide teams weigerden neer te gaan: 26-27, 28-27, 29-28, 30-29. De intensiteit nam toe. De zenuwen gespannen. Elk duel kreeg het karakter van een beslissende scène. En op 30-30 – met nog acht minuten – ontplofte de strijd in pure chaos. Odense rook de beker, weigerde zich over te geven, zat in een flow. Helene Fauske ging door. En door. En door. Ze drukte flink op een Esbjerg-verdediging die meer en meer op een team leek, dat mentaal op vroege nieuwjaarsvakantie was gegaan. Het geloof was weg. Het overzicht verdween. De benen weigerden dienst.

Met ontembare wil, cynisme en een bijna provocerende rust drukte Odense de rode favorieten helemaal over de rand. Esbjerg haperde. Verloor de grip. Verloor de controle. Verloren de geschiedenis. Odense kwam op kop, maar nu voor goed.: van 30-32 ging het naar 33-36. Wedstrijd gespeeld. Esbjerg in totale onbalans, Odense in extase, publiek in euforie. En een gouden beker die uit de vingers van de titelverdedigers verdween: 34-38.

Elma Halilcevic scoorde negen uit 12 voor Odense, ploeggenote Helene Fauske 7 uit 9 en Nikita van der Vliet – gisteren uitgeroepen tot ‘woman of the match’ met acht treffers – nam zes treffers uit acht pogingen voor haar rekening. Keepster Yara ten Holte toonde nog steeds WK-vorm: met 11 stops op 41 schoten (27%) had ze een groot aandeel in de bekerzege. Bij Esbjerg kwam Henny Reistad tot 8 scores uit 11 pogingen, Michale Møller tot 6 uit 6, Sarah Dekker (3 uit 6) en Zoë Sprengers (3 uit 3) droegen ook hun steentje bij. Judith van der Helm kwam niet in actie.