Nieuws

Door Frits Feuler – Vanaf de zijkant oogt het allemaal zo makkelijk wat de 21-jarige Jur Eussen aan doelpunten levert voor zijn nieuwe club Achiiles Bocholt. Bij zijn Europees debuut zaterdagavond tegen voormalig CL-topclub RK Celje uit Slovenië – in 2004 over, toen nog twee duels, winnaar van de CL-finale ten koste van Flensburg – was het smullen geblazen voor de thuisclubfans. Liefst elf keer op negentien pogingen moest de uitstekende Sloveense doelman Gal Gabersek vissen op schoten van Limburger Eussen. Maar ook hij kon daarmee de 27-31 nederlaag tegen de Sloveense full profs in zijn eentje niet voorkomen. Teamwork prevaleert. “Als we alle dikke kansen nou eens…..”, mijmert hij na afloop.

Meteen na de wedstrijd spurt hij de tribune op, op zoek naar familieleden en vriendin. Zoals het hoort. Dan staat het – beperkt – aanwezige journaille in de startblokken om hem voor de camera zijn woordje te laten doen. Op zijn gezicht zijn de inspanningen duidelijk af te lezen: 55 minuten stond Eussen binnen de lijnen. Hij, die dinsdagavond nog in Visé aan de kant bleef om zijn pijnlijke voet te sparen voor dit duel.

Eussen begon als vijfjarige met handballen bij Swift 2000 in Roermond, trok negen jaar later naar de jeugdopleiding van BFC waar hij als een talentvolle A-junior door toenmalig coach Jo Smeets in de hoofdmacht werd gehaald. Hij werd door het NHV uitgeroepen tot ‘Talent van het Jaar’, een prijs die je niet krijgt als je veel op de bank zit. Vijf seizoenen BFC, twee bij de buren van  LIONS waar hij het zgn. ‘tweede speelrecht’ kreeg: de uitdunnende Sittardse selectie had nieuwe impulsen nodig en vond die onder meer in de persoon van Eussen. Vaak dubbele wedstrijden in een weekeinde, niets was Eussen teveel. Als het maar handbal was: spelen in de BENE-League en eredivisie. Ambitie, voor menigeen een ‘vies’ woord, niet voor de student fysiotherapie.

STERKER, SLIMMER

Die vele wedstrijden maakten hem sterker qua schotkracht, slimmer ook qua inzicht. Eussen heeft een sterk afstandsschot, kan in de een-tegen-een-situatie goed uit de voeten. Daar keken de reuzen uit Slovenië best vreemd van op. Beetje extra body kweken zou op internationaal niveau niet onbelangrijk zijn. Maar het allerbelangrijkste is zijn mentaliteit: een strijder. Hij weet dat buitenlandse clubs op de loer liggen, maar het grote Oranje behoort uiteraard ook tot zijn streven als blijft het vreemd dat de technische staf hem nog niet permanent in hun selectie opneemt. Met Oranje U18 en U19 kwam hij op het EK Championship in actie, voor de zomer reisde hij nog met de Development Group af naar Portugal voor twee oefenduels. Deelname aan de Handbalacademie wees hij destijds af, de faciliteiten in Limburg waren minstens zo goed bij beide clubs. “Trainen met die ervaren spelers in Sittard maakt je sterker, aanwijzingen van Jasper Adams of Ivo Steins, daar heb je wat aan. En dan nog Lambert Schuurs, de assistent-trainer, die je haarfijn vertelt hoe je defensief beter kunt worden. Naar zo iemand luister je wel!” liet hij enkele jaren geleden optekenen.

Handbal is in huize Eussen met de paplepel ingegoten. Deze zomer trok de hele familie Eussen vanuit Limburg de grens over: broer Ids – stap voor stap terug nadat hij bij LIONS bijna een jaar vanwege een blessure moest toekijken - sloot ook aan bij Bocholt, zus Kiek versterkte de vrouwenploeg die net was gepromoveerd naar de hoogste Belgische liga. Enkele uren voor het Europese duel speelde Kiek zich met negen treffers in de kijker in het competitieduel tegen Beynoise. Jur zal gedacht hebben: ‘Dat kan beter’ en liet er diezelfde avond in De Damburg twee meer achter de familienaam opschrijven.

ENKELBLESSURE

“Heb mijn best gedaan vandaag,” pufte hij er een half uur na de wedstrijd nog na. “Mijn enkelblessure speelde mij parten, het duel in Visé moest ik dinsdag daarom laten schieten. Dan vandaag maar op de pijnstillers, heeft voor mij persoonlijk goed uitgepakt. We hebben be-la-che-lijk veel gemist!” klinkt het een beetje kritisch. “Begonnen met knikkende knieën, zo’n tegenstander maakt wel indruk. Maar we hebben het snel en goed opgepakt. Achteraf gezien had er meer in gezeten voor ons.” Geen woord aan gelogen. “Kijk, ik mis ook ballen, dat kan. Vergeet niet, bij hun stond een grote topkeeper onder de lat. Iedereen miste, iedereen heeft wel eens een goeie en een mindere dag. Maar bij sommige kansen tel je gewoon een doelpunt.Nee, dus niet altijd. Ik erger mij daar niet aan, dat gaat ten koste van de concentratie," klinkt het als een ervaren iemand die net zijn net vijftigste Europese wedstrijd heeft gespeeld. “We zijn best een hecht team, dat goed voor en met elkaar wil spelen.” Wat dat betreft is de overgang van LIONS naar Bocholt op dit moment geen verkeerde keuze geweest. 

KEERZIJDE

Eussen ging tot het gaatje, wilde per se de punten in De Damburg houden. Dat was duidelijk te zien aan zijn lichaamstaal. Maar al die inspanningen hebben ook een keerzijde. “Ik denk dat ik morgen mijn rust moet pakken. Beetje bankhangen, Netflixen, ja. Neem supplementen, eiwitten om sneller te herstellen. Moet nog wat taken voor school doen. Misschien daarna nog even naar de sauna.” Een meer voor de hand liggende optie: met vrienden even kort naar het ‘Oktoberfest’ in Sittard. Afschakelen en weer opladen. Maar even geen handbal. Dinsdag komt Eupen op bezoek, in het weekeinde trekt de ploeg naar Slovenië. “Als ik eerlijk ben zie ik ons daar niet winnen, maar je best doen kan iedereen. De bal is rond, zei Cruyff ooit. Toch vond ik wel opvallend dat hun aanvoerder na afloop zijn hele ploeg verdomd hard uitschold, een teken dat zij niet tevreden waren met hun prestatie denk ik dan.”

cover Jur Eussen oog in oog met de sterkde Sloveense keeper Gal Gabersek

foto Facebook Bocholt / Chris Jansen