Nieuws

Door Frits Feuler – Binnen de Oranjeploeg zijn er al drie verjaardagsfeestjes geweest: Ivar Stavast, Bobby Schagen en vandaag Rian Dekker. Nummer vier, lijnspeler Evert Kooijman, is eind deze maand jarig (28 januari) en heeft een speciaal cadeautje in gedachten: “Ik zou mijn 27e verjaardag, samen met de ploeg, graag in Zweden willen vieren.” Die wens is de vader van de gedachte. Het kan ook zomaar Amsterdam worden.

Voor Limburger Evert Kooijman voelt de aanwezigheid op dit WK in Polen als een beloning voor zijn maandenlange revalidatie na een ernstige blessure. De beide eerdere EK’s moest hij missen: 2020 werd hij niet geselecteerd, vorig jaar gooide die blessure roet in het eten. Nu, met twee historische overwinningen op zak, ziet de wereld er heel anders uit. Kooijman beseft dat hij van ver is gekomen, blij als geen ander dat hij van deze perfect draaiende ploeg deel mag uitmaken, ondanks zijn geringe aantal speelminuten tot nu toe. Alles heeft zo zijn waarde.

“Na de euforie met winst op Noord-Macedonië viel ik pas rond drie uur in slaap. Door voorbereiding, van de spanning in de wedstrijd. Niet van een uur intensief en fysiek handbal,” opent hij het gesprek. “Blij dat ik dit allemaal mag meemaken. De vraag die bij mij heel lang speelde: zou ik ooit nog kunnen aanhaken op dit niveau na mijn langdurige revalidatie? Vaak alleen met mezelf bezig geweest, in de sportschool, bij de fysio. Uren en uren dezelfde oefeningen. Fit worden, dan speelminuten maken bij mijn club Volendam. Vervolgens mijn tweede doel: Oranje en het WK. Nu, zoveel maanden later, mag ik zeggen dat die droom is uitgekomen.”

ENTHOUSIASME

Opluchting klinkt door in zijn stem, het enthousiasme en de liefde voor het spelletje zijn niet veranderd. Kooijman, zoals we hem eerder zagen bij LIONS en Bocholt, straalt gedrevenheid uit. Stevig in de dekking, sleurend aan de andere kant op de lijn. Positiewisselingen in de opbouw lezen, zelf de juiste plek kiezen. Genieten kan hij in Krakau ook van elk Oranje-doelpunt of een stevige actie in de dekking. Een prima stop van Bart Ravensbergen is ook de moeite waard. Ruim drieduizend fans in de arena, waaronder heel veel oranje.

Meer dan tevreden is hij over de nieuwe coach. “Staffan Olsson geeft perfecte tips, communicatief heel sterk naar iedereen toe, hij betrekt iedereen bij de groep. Hij wordt enorm gewaardeerd.” Zijn aanpak begint stap voor stap te renderen: spelen vanuit een sterke defensie, dan als een pijl naar de overkant, met twee, drie vier mensen. “Natuurlijk wil je er als speler altijd eerder in, maar ik ben realist: Samir Benghanem doet het prima, die moet er dus niet zo snel uitgehaald worden. Ik ken mijn plek. Moet wel bij de pinken blijven op de bank: als ik er plots in moet, moet ik er meteen staan. Geen tijd voor mitsen en maren, vol bij de les zijn. Mooi voor mij persoonlijk dat ik er vlak voor tijd tegen Argentinië in kwam. Direct in schotpositie maar die eerste bal van Luc was wel erg laag op de enkels,” lacht hij. “Balen! Dan die tweede bal op de keeper! Die had er in gemoeten, dan was het debuut nóg mooier geweest.” Tegen Noord-Macedonië – tweede winst – duurde het optreden al aanmerkelijk langer. “Genieten van alle momenten, ik ben tevreden.”

LEERMOMENTEN

Leermomenten zijn er meer dan voldoende voor Kooijman, ook op de bank. “Je kunt feitelijk niks anders doen dan aanmoedigen. Positief bijdragen, noem ik dat. Kijken ook naar spelsituaties, naar tegenstanders op jouw positie. Sta je erin, dan speel je met Dani, Luc en Kay in de opbouwrij, dat is een totaal ander spelletje dan je wekelijks in de BENE-League mee maakt. Ervaringen die ik hier opdoe kan ik op verder bouwen. Ik zou bijvoorbeeld nog wat sneller in mijn voetenwerk willen worden. Mijn loopstijl? Ja, die is niet erg soepel, komt deels ook door de brace die ik draag. Om daar nog iets aan te veranderen is haast onmogelijk,” grapt hij. “Ook voor mij op deze leeftijd geen avonturen in het buitenland. Of er zou een aanbod moeten komen waarvoor ik mijn job tijdelijk ‘on hold’ wil zetten. Ben niet op zoek, ben immers ook geen 19 meer!”

RUSTMOMENTEN

Ook Kooijman ziet dat het WK nog een lange weg te gaan heeft. Veel spelers zijn bijna de volle twee uur in actie geweest, met wedstrijden om de andere dag. Of er veel wisselingen in het basisteam komen, hangt van een aantal factoren af die vooraf niet te plannen zijn. Rustmomenten zijn daarom heilig. De groep die zondag niet lang speelde, ging een dag later naar de trainingshal, de rest had een vrije dag. “Zo hoort dat, wij moeten die extra minuten ergens anders maken. Fijn dus dat ik weer aan de bal kon zijn.”

Handbal, met name aan de jongenskant, zit in Nederland in een dip. Het WK zou een bijdrage kunnen leveren om de belangstelling voor deze mooie sport te verhogen. Echter, commotie is er rond de televisieregistraties door VIAPLAY. “Toch moeten we met onze prestaties de jeugd erbij betrekken, dat heeft ons handbal nodig.” Schot in de roos. Familie, vrienden en kennissen volgen zijn verrichtingen thuis voor de buis. Dagelijks wordt er geappt, ook met opa Fons, zijn beste supporter. “Natuurlijk bellen en appen we elkaar dagelijks. Er wordt flink mee geleefd. Of ik nu ineens een bekende handballer ben? Ik denk het niet. Bescheiden blijven,” klinkt het oprecht uit de mond van de Limburger die in Amsterdam woont, sinds 2021 in Volendam handbalt en in Helvoirt zijn job als Business Intelligence Analyticus – ontwerpen databases voor zorginstellingen – heeft. “Voornamelijk thuiswerken,” voegt hij toe.  

KWARTFINALE?

De groep waarmee hij in Polen op pad is, straalt gedrevenheid. Steekt niet onder stoelen of banken dat de kwartfinale een serieus doel is. Why nut? “En in de hoofdronde tegen Duitsland. Acht spelers – Bart, Bobby, Kay, Tom, Dani, Niels, Ivar en Rutger – spelen in de Duitse competitie en zouden maar wat graag ‘Die Mannschaft’ een loer draaien. Qatar en Servië worden de twee andere opponenten in de hoofdronde. Afhankelijk van het resultaat vanavond tegen Noorwegen stroomt Nederland door met minimaal 2 doch kunnen dit ook nog 3 of zelfs 4 punten worden. Met dat laatste aantal komt de kwartfinale wel heel erg dichtbij.

Zaterdag 28 januari – wie heeft het verzonnen? – start de BENE-League-competitie met ronde 19. Duels zullen worden verplaatst, de tijdspanne tussen einde WK en vervolg BNL is te kort. “Met Volendam spelen we tot nu toe wisselvallig,” aldus Kooijman. “De FINAL 4 is uitzicht, we richten ons nu op het bekertoernooi en de strijd om de landstitel.”

Opnieuw mooie vooruitzichten voor Kooijman en de zijnen, in dat andere oranje-shirt.

cover Defensief hard werken: Evert Kooijman en Kay Smits stoppen een aanvaller van Noord-Macedonië af

foto Reza