Nieuws

Door Frits Feuler – In april 2022 verkaste spelverdeelster Evi Jaspers (nu 23 jaar) uit Sittard van Vlug en Lenig naar het Deense Holstebro Håndbold waar ze ook haar landgenote en keepster Jesse van de Polder tegen kwam. Twee seizoenen speelde ze om promotie naar de hoogste Deense liga, het laatste stapje lukte net niet. Een grote stap vanuit Nederland had ze gezet, de Limburgse wilde haar kwaliteiten in een andere competitie laten gelden.

“Het Deense handbal ligt mij wel,” geeft ze aan. “Snelheid en techniek, nieuwe uitdagingen zowel maatschappelijk als sportief.” Kijken dus hoe hoog de lat kon worden gelegd. Inmiddels is ze sinds deze zomer actief in de Zweedse competitie bij Skara HF waar ze voor twee jaar heeft getekend. Samen met trainer Pether Krautmeyer van Holstebro maakte ze de overstap naar Zweden. Ook in de hoogste Zweedse liga speelt Jaspers zich stilaan in de kijker.

Toen, op haar twintigste, heeft ze familie en vrienden achter gelaten om in Denemarken te gaan handballen. “Geen paniek, er is regelmatig contact en vaak komt men over om live een wedstrijd te volgen,” legt Jaspers uit. Een hele onderneming, om als begin twintiger richting een vreemde omgeving te verkassen. Een andere cultuur, het leren van een andere taal. Twee seizoenen Denemarken hebben haar in alle opzichten beter gemaakt: op het menselijke vlak, maar ook op handbalgebied. “Alles stap voor stap, geen grote sprongen.”

Bij Skara HF werd deze zomer ook ex-Venlo-speelster Lisanne Kruijswijk als ploeggenote binnen gehaald. Inmiddels een ijzersterk duo in de Zweedse opbouwrij. Het duel, vorige week woensdag tegen koploper Sävehof (27-27) trok de aandacht:  Jaspers (8) en Kruijswijk (6) toonden scorend vermogen. “Als Lisanne die laatste bal twee seconden eerder binnen schiet in plaats van na de buzzer, winnen we die pot ook nog!” lacht ze.  

KWALITEITEN

Vanaf speeldag een – begonnen werd in het Zweedse bekertoernooi – liet Jaspers van zich horen en zien. Klein van stuk, maar ze compenseert dat met andere kwaliteiten: snelheid, lichtvoetig, spelinzicht, slim in de een-tegen-een-situaties, vooruitgeschoven pion in de defensie. Daar komt nu ook het scorend vermogen bij. Niet verkeerd voor iemand die normaliter de ploegmaats in de juiste schotpositie moet brengen. Tegenstanders hebben grote moeite om haar spel en creatieve ingevingen te ontregelen. “Neen, ben inderdaad geen echte schutter, ik moet het hebben van een goede eindpass, liefst op het juiste moment. Daar kan ik intens van genieten. Soms wil ik, als er een gaatje in de dekking is, er zelf ook voor gaan,” liet ze ooit na een duel van Vlug en Lenig tegen SEW optekenen. Die kwaliteit komt haar nu goed van pas, zo blijkt stilaan nu ook in Zweden. “Ik denk dat ik het niveau wel aankan, heb niks te klagen over de speeltijd die mij gegeven wordt, daar kan ik alleen maar beter van worden.” Maar het teambelang prevaleert altijd, weet ook zij. “Er zit heel veel beleving in de ploeg!”

CHAOTISCH

Medio augustus dus de start in het bekertoernooi. In de achtste finales was Önnereds in een dubbele ontmoeting één doelpunt beter (25-23 om 23-26) waardoor die gehoopte plek in de kwartfinale tegen Kristianstad uitbleef. In de daaropvolgende zes competitieduels werden echter pas drie punten gepakt. Het gelijke spel tegen koploper Sävehof (27-27) was een schitterende teamprestatie, maar zondagmiddag ging de ploeg, verrassend, in eigen huis voor bijna 700 fans onderuit tegen Hallby. “Onnodig verlies!” Een duel met als inzet plek vijf. Kruijswijk en Jaspers kwamen elk tot twee treffers. Lichte teleurstelling, ook bij de Limburgse. “Een vaste coach is hard nodig bij onze ploeg, het is dan ook te hopen dat deze snel wordt aangesteld zodat we als team en individueel weer stappen kunnen maken.” Kruijswijk staat actueel, na vijf duels, op 13 treffers en 6 assists, Jaspers speelde één keer meer, scoorde 22 keer en was goed voor 12 assists. Cijfers die ook in Zweden opvallen.

Momenteel hebben de speelsters tien dagen de tijd om zich voor te bereiden op de volgende duels teen de nummers 6 en 7. Op 1 november wordt er gespeeld tegen Kristianstad – het schakelde in de European Cup onlangs nog SEW uit - en daarna H65 Hoor. Cruciale duels: die ploegen hebben één punt meer op de teller. Daarna volgen een paar vrije dagen voor de ploeg vanwege de interlandverplichtingen en kan Jaspers voor korte tijd richting Limburg.“ Verwacht wordt dat we zelf een trainingsprogramma volgen: hardlopen, fitness, krachttraining. Niks doen is geen optie!”

CHAOTISCHE START

Tot de EK-break drie duels, eind december nog drie keer de vloer op met op 30 december het uitduel bij Skovde waar ze landgenote Manon Zijlmans tegenkomt. Zo lang het goed gaat en Jaspers tevreden kan zijn met haar prestaties, hoor je haar  niet klagen. “Vlak voor de kerstdagen hebben we vrijaf, tweede kerstdag en rond de jaarwisseling ben ik dan weer bij de club. Iets anders dan ik jarenlang  gewend ben!”

“Het begin van dit seizoen was chaotisch,” kijkt ze terug naar afgelopen zomer. “Er was onverwacht wat onrust. Na drie wedstrijden in de competitie nam coach Pether Krautmeyer ontslag ‘wegens persoonlijke redenen’ en keerde terug naar zijn familie in Denemarken. Voorlopig neemt Malin Walette de taken van de Zweed over. “De ploeg, een mix van jonge en ervaren speelsters, heeft een sterke drive, wil vooruit kijken,” geeft sportdirecteur Gunilla Flink de moeilijke situatie rond de ploeg op dit moment weer. “Maar dan is dat gelijke spel een enorme opsteker, doet de ploeg enorm goed,” vult Jaspers aan. “Natuurlijk heeft de groep doelstellingen: we willen aan het einde van de competitie meedoen om de prijzen. Of dat haalbaar is? De tijd zal het leren, want zo goed ken ik deze competitie nog niet. Heb wel het idee dat alle ploegen aan elkaar gewaagd zijn, iedereen kan van iedereen winnen. Elke wedstrijd gaat het erom. Het tempo ligt enorm hoog, maar dat is juist voor erg lekker om in te functioneren.”

STIEKEM DENKEN AAN ORANJE

In haar achterhoofd denkt Jaspers nog altijd aan een plekje in Oranje, ondanks dat ze nooit met de nationale jeugdselecties op eindtoernooien aanwezig was. “Ik mocht wel meetrainen, tot een EK of WK is het nooit gekomen.” Pikant: haar goede spel tegen Sävehof had misschien een deurtje geopend bij de nieuwe coach van Oranje, Henrik Signell: hij werd enkele dagen later aangesteld als clubcoach. “Ja, ik las het. Ik moet gewoon hard blijven trainen, veel ervaring opdoen en wei weet komt er na het WK 2025 een plekje vrij in de nationale ploeg. Een droom! Die kans zou ik met twee handen aangrijpen. Maar ik besef ook dat je eerst in dat circuit van selecteren terecht moet komen.” Wishfull thinking of realiteit?

Ze voelt zich enorm thuis in haar nieuwe omgeving in een van de oudste stadjes van Zweden, met bijna 20.000 inwoners en zo’n 130 kilometer ten noordoosten van Gothenburg. Een ander leven dan in Nederland, weet ze inmiddels. “Veel te beleven is er hier niet,” klinkt het een tikkeltje teleurgesteld. “Als we samen met de speelsters of mijn familie eens wat willen ondernemen, moeten we een half uurtje rijden naar bijvoorbeeld Lidköping om te kunnen shoppen of een leuk restaurantje te vinden. Tja, dat is dan even wennen met bijvoorbeeld Limburg. Maar naast mijn eigen handbalactiviteiten volg ik ook veel handbal via de televisie. Kijken en leren van topspeelsters op mijn positie. Systemen volgen, kijken of we die binnen de eigen ploeg kunnen toepassen. Inspiratie en leermomenten zijn er altijd en overal.”

Haar studie HBO verpleegkunde heeft ze momenteel op de ‘pauzestand’ gezet. “Het vele trainen in combinatie met een studie-op-afstand is teveel op dit moment,” geeft ze aan. “Ik krijg wat extra inkomsten door een baantje bij een van de sponsors, dat is prima geregeld. Maar mijn belangrijkste bezigheid gedurende iedere week is het optimaal presteren met Skara. Daar zet ik al mijn energie voor in.” Jaspers een beetje kennende zijn dat geen loze woorden.

cover Spelmoment uit het duel tussen Skara met Evi Jaspers (4) aan de bal

foto Viktor Ljungström