Nieuws

Door Frits Feuler – Elke week is er in de top van het vaderlandse handbal wel een wedstrijd die er qua spanning en attractiviteit uitspringt. Hoe zou dat in de eerste divisie bij de mannen zijn? In speelronde drie kwamen het gepromoveerde Gemini Voerendaal en Unitas Rolde, de nummer 8 van vorig seizoen, elkaar tegen. Beide ploegen met 4 uit 2 op kop. Wat mocht verwacht worden? Nou, heel veel, want aan spanning was er in een sfeervolle sporthal De Joffer geen gebrek. Het venijn zat ook hier in de staart. Anders gezegd: hoe mooi handbal ook kan zijn.

Gemini Voerendaal, de club waar de broers Ivo en Luc Steins en Maik en Nick Onink hun eerste handbalstappen zetten, ontstond in de zomer van 1991 uit een fusie tussen HV Voerendaal en HV Hellas uit het naburige Klimmen. Beide clubs ontstonden in 1965 en gingen verder onder de naam Gemini: tweeling. De club werd een begrip in de regio: gestart werd met dames- en herenteams, niet veel later werd ingezet op de jeugdopleiding. Mirjam Steins, Ron Keulen en vele vrijwilligers trokken de kar, handbal werd een begrip in de uiterste hoek van Zuid-Limburg. De club neemt met 16 teams deel aan de competitie en herbergt ook twee recreantenteams.

 

Unitas, waar oud-competitieleider van het NHV Emmie Suichies erelid is, zag in 1961 het levenslicht. In 2018 promoveerde de herenploeg naar de eerste divisie. In 2012 (door Volendam) en 2013 (door Aalsmeer) stuntte Unitas – met huidig coach Henk Smeenge als speler -  in de landelijke beker en werd pas in die kwartfinales pas uitgeschakeld. In Drenthe is Unitas achter Hurry Up en E&O nog een van de weinige clubs die op het bijna hoogste nationale niveau in actie komt. Bijna ieder jaar zakt een deel van de selectie af naar het Pinkpop-festival in het naburige Landgraaf. De verre reis vanuit het noorden van Drenthe richting uiterste zuiden (ruim 300 kilometer) is geen onbekend traject.   

Een volgepakte tribune, veel jeugdige fans. Blauw en zwart overheersen in en rond de hal waar dit weekeinde het Ron Keulen-toernooi wordt afgewerkt ter nagedachtenis aan de veel te vroeg overleden jeugdleider uit de beginjaren van de club. Opzwepende muziek, niet echt de smaak van de schrijver. Maar een kniesoor die daar op let. Gezelligheid troef, dat merkten ook de bezoekers bij binnenkomst. In die ambiance gingen de kemphanen op zoek naar de koppositie in de eerste divisie.

Gemini kende een bliksemstart: na zeven minuten wees het scorebord 5-2. De 3-1 was een juweeltje: lange bal van doelman Rob Leufkens op de aalvlugge Rolf Keulen. Vlak voor de cirkel ving hij de bal op sublieme wijze: hoog in de lucht hangend, kijken en snoeihard afwerken. Vliegertje over ruim dertig meter! Rolf Keulen keek met genoegen terug op die openingszet: “In het begin vier voor, op het einde vijf achter. We zaten lekker in de wedstrijd. Daarna een aantal malen net niet, teveel missers. Blijven wel ballen. Op het laatste had ik het idee dat er een kwaliteitsverschil komt en Unitas met de buit aan de haal zou gaan. Puur op karakter pakken we een punt, hadden er met enig fortuin ook nog twee kunnen zijn.”

Karakter is die avond het toverwoord bij beide ploegen. Niks cadeau doen, strijdend voor elke vierkante meter. Is het niet in de lucht, dan ook maar op de grond. Fijntjes verdedigen? Niks ervan! De beuk erin. Ippons, koka’s, waza-ari’s. Een judofan zou zijn ogen hebben uitgekeken. Maar alles bleef binnen de grenzen, al toverde het arbitrale duo Van Zelm en Meddeler af en toe een ander spelregelboekje uit de hoge hoed.  

“Bij ons geen promotiedruk, realistisch blijven” – Unitas-coach Henk Smeenge

Unitas grossierde in de beginfase in teveel balverlies, zocht naar het juiste ritme. De deur ging op slot, doelman Jarno Paasman repareerde alle gaten in de defensie. Gemini moest tien minuten wachten op de volgende treffer na een 0-7 run van de gasten: 6-9. Ook bij de bezoekers een beauty van een vlieger: lange bal van doelman Paasman op Ruward Duinisveld. Ook hij dunkte als een volleerd basketballer de bal met ‘Schwung’ en timing achter de Gemini-doelman. Hoogstandje! Gemini acteerde veel te gehaast, wilde teveel tegelijk. De nieuwe coach Raymond Beaujean beaamde dit na afloop: “Krijgen de ideale situaties én de kansen maar scoren niet. De spelers zijn soms te enthousiast, maken dan die fouten, slordigheden. Foutenlast moet dus omlaag. Unitas deed dat bij fases beter. Beide ploegen kenden elkaar niet, dat maakte het zo onvoorspelbaar. Qua sfeer is het hier geweldig. De hele club staat erachter. Vechtlust, dat is het toverwoord na twee promoties op twee jaar. Dit jaar is handhaving ons doel, niet meer en niet minder."

UITGANGSPOSITIE

Grote struikelblok voor de thuisploeg werd dus grotendeels doelman Paasmans. “We laten hem teveel in de wedstrijd komen, teveel missers,” keek Keulen nog eens terug op die eerste helft.  Bij rust lag Unitas met 12-14 in een goede uitgangspositie die meteen na de thee nog rianter werd: 12-17. Gemini was het spoor he-le-maal bijster, raakte enigszins gefrustreerd maar dat is altijd een slechte raadgever. De lijf-aan-lijf-duels werden vermakelijker: Gemini probeerde kost wat kost langszij te komen, wisselde doelman Leufkens voor Arthur Kierkels. De vele onderbrekingen door dweilpauzes haalden de vaart behoorlijk uit de wedstrijd. “Dweilpauzes brengen ploegen nooit in lekker het ritme, het is lekker om te jagen, stonden aan aan goede kant van de score,” keek gasten-coach Henk Smeenge terug.

Tot zes minuten voor tijd lagen de kaarten duidelijk in het voordeel van Rolde op tafel: 21-26. Die slotminuten zullen bij iedereen binnen en buiten de lijnen nog lang in het geheugen blijven. Linkspoot Marijn Boumans met de 22-26, dubbele tijdstraf Unitas. Een benutte pingel door Jord Steegmans voor 23-26. Publiek op de banken. Zou het dan toch nog? Opnieuw Steegmans: 24-26. Jackie Reijnders vanaf de rechterflank voor de ‘Anschlusstreffer’. Hoe gek gaat het hier nog worden? Iedere Limburgse treffer gaat vergezeld met een kakafonie aan geluid. Aanvallende fout Unitas! Protesten baten niet. Minder dan dertig tellen: Peter Jussen met zijn enige treffer vanaf de lijn: 26-26. Dus toch? Time out door Steenge, de poppetjes worden neergezet voor de ultieme aanval. Rolf Keulen op Casper Pronk: de bal maakt twee omwentelingen of beiden liggen gestrekt op de grond: Keulen en Pronk er alsnog af. Rik Makkes komt op links tot een schot in het zijnet, time out Beaujean. Twee tellen, de ruimtes worden ingevuld. Boumans krijgt de ‘eer’ op de winnende, maar moet van te ver schieten. Vangbal Paasmans. Einde. Emoties. High fives. Feest. Applaus. Bedankjes. De derde helft wacht…..Keulen: “Alle fans hebben genoten, iedereen stond in de slotminuten te klappen en te schreeuwen. Als je ziet wat wij hier voor mooie club hebben, ben ik daar best trots op. Ja, moest in de slotfase nog even met de arbiter ‘in gesprek’. Noem het maar passie, alles in het belang van de ploeg,” aldus de linkerflankspeler die viermaal scoorde.  

JONGE PLOEG

Casper Pronk (20), broer van Maarten (Houten) en Wouter (Hurry Up) trilde tien minuten na afloop nog na. Hij komt uit in echte handbalfamilie. “Ik studeer in Groningen, twee jaar geleden bewust de overstap gemaakt naar Unitas, is makkelijk te combineren met mijn studie. Vier trainingen, maandag en vrijdag, op woensdag twee sessies met tussendoor samen een maaltijd gebruiken op de club. Ik voel met hier prima thuis,” aldus de boomlange opbouwer die acht keer verwoestend uithaalde en zijn ploeg op kritieke momenten in de race hield. “Spannende pot, vijf punten voorsprong toch weggegeven. Die dubbele tijdstraf nekte ons. Balen. Te onrustig van onze jonge ploeg. Fouten onnodig met een vernieuwde jonge ploeg. Dachten dat we er al waren. In de dekking ben ik wel een specialist, ja, klopt. Gemini kwam te vaak in het centrum en dat hadden we prima onder controle. Keeper Jasper Paasman was in vorm, dat hielp wel. We hebben een mooie ploeg, die moet leren dat een wedstrijd zestig minuten duurt. Nu eerst een half uurtje balen, dan met de auto ruim driehonderd kilometer terug.”

Jord Steegmans (24), spelverdeler, had geen beste wedstrijd met de ploeg afgeleverd, maar wel eentje waar vechtlust de boventoon voerde en uiteindelijk met een punt werd beloond. “Vijf achter, ja. Geluk dat Unitas in die fase tegen een dubbele tijdstraf aanliep en wij meteen profiteerden. Die keeper was inderdaad prima, wij waren te onrustig. Speelden ook met twee onervaren jongens. Stephan Offermans missen we, voetblessure, Quinten Vreekamp met amper speelminuten in de benen, Jorge van Straten, vanuit de jeugd, speelt zijn eerste seizoen in de hoofdmacht. Dan wordt het allemaal iets lastiger. We gingen teveel door het centrum, tegen het einde waren we succesvoller over de flanken. We waren niet de mindere ploeg, ondanks dat we tien minuten niet scoorden. Unitas wordt een van de kandidaten in onze groep.”

EMOTIES

In een hoekje van de sporthal moest Unitas-coach Henk Smeenge (35) even zijn emoties verwerken. Zo kort na de wedstrijd had hij het zichtbaar moeilijk: vier minuten voor tijd (21-26) lagen de twee punten voor het oprapen, ruim tweehonderd tellen later was er ongeloof: 26-26. “Vermakelijke wedstrijd, puntje van de stoel,” opent hij zijn analyse.

                                    

                      Henk Smeenge verwerkt in zijn eentje het puntverlies bij Gemini, foto HSP

“Vijf voor, met nog vier minuten. Moet de beelden nog maar eens terugkijken. Tja, die dubbele tijdstraf. Onrustig in het helse tempo van Gemini meegegaan. Op tijdspel spelen had niet veel zin, wordt toch afgefloten. Net als tweemaal cirkelfout, tweemaal loopfout en die tijdstraffen op de verkeerde momenten. Niet goed. Daar kan ik niet mee leven, dat gaat ook bij de jonge ploeg in het hoofd zitten. We worden door goed schakelend en dodelijk Gemini afgestraft. Konden niet meer die keuzes maken die we wilden. Mooie tegenstander, mooi publiek, beetje warm in de hal. Gestreden, hebben geen verwijtbare domme dingen gedaan. Leerproces gaat verder. Promotie van die gedroomde eredivisie is bij ons nog niet aan de orde. Teleurstelling duurt maximaal dertig minuten, heb ik die gasten verteld. Daarna terugdenken aan een goede wedstrijd hier ondanks dat sommigen er moeite mee zullen hebben. 55 minuten waren we de betere ploeg. Op naar DWS.”

cover Gemini bedankt de fans voor de enorme steun in de 'handbalkraker' tegen Unitas

foto HSP