Nieuws

Door HUBO handbal - Primeur gisterenavond met de komst van WHC/Hercules, de allereerste confrontatie in de SHL-competitie tussen HUBO en de Haagse club. Nu brengen wedstrijden tegen nieuwkomers in de grensoverschrijdende competitie niet altijd even hoge verwachtingen met zich mee qua spanning en matchverloop maar niet zelden blijkt winnen toch een stuk moeilijker dan eerst gedacht. Zo ook gisteren! Het werd uiteindelijk een 38-34 zege voor de ploeg van coach Bram Dewit.

De wedstrijd werd op gang gefloten en weg waren we voor een (wat achteraf bleek) hoogst te genieten handbalpartij. Voor de eerste minuut goed en wel was weggetikt waren er de beleefdheidsgroeten en werd er tweemaal gescoord (1-1). In de hele eerste helft rolden, aan een waanzinnig tempo bovendien, aanvalsgolven zowel naar links als naar rechts. Je waande je bij momenten op een act van de Snollebollekes.

De score liep met mathematische precisie gelijk op tot minuut 22. Pas toen lukte het HUBO om als eerste team een tweepuntenkloof op het bord te zetten (13-11), nauwelijks één minuut later de eerste driepuntenkloof (14-11). Hercules kwam het aanvallend mini-dipje, met enkele nulshots, echter snel te boven en sloot in minuut 28 terug aan (16-16). De Nederlanders verloren in de laatste aanval van de eerste helft de bal en Kobe Serras mikte, drie seconden voor de koffie, de bal opportunistisch onder de deklat: 17-16 bij rust.  

Het begin van de tweede helft was voor de gasten. HUBO miste haar eerste twee aanvallen en de minieme Nederlandse achterstand werd onmiddellijk weggegomd. Sterker nog, na bijna zes minuten spel prijkte er een 18-21 voorsprong op het bord. HUBO sloeg niet in paniek, bleef hard werken en had voor minuut veertig de Hagenezen terug bijgebeend (22-22).

Tot zeven minuten voor het einde hield WHC/Hercules de droom op puntengewin meer dan levend (33-33), daarna deed de rijpere ervaring bij HUBO (en een meer secure verdediging) de wedstrijd kantelen naar thuiswinst. Bij een 34-32 stand (56’) probeerden de bezoekers met man-tegen-man- verdediging de dreigende nederlaag nog af te wenden maar HUBO gebruikte slim de vrijgekomen ruimte en maakte de wedstrijd helemaal af: 38-34.

Oef, ook al had ik op geen enkel moment gedurende de hele wedstrijd het idee dat het fout zou lopen, dat de punten mee noordwaarts zouden gaan. HUBO speelde zeker niet haar allerbeste wedstrijd maar de prestatie als te min bestempelen zou een grove aanfluiting van de waarheid zijn. Oké, sommige dingen konden (zoals steeds) beter maar de inzet, het karakter en de vechtlust waren zeker en vast dik in orde. Dat het bij momenten wat moeilijker liep moet m.i. dan ook niet gezocht in frappante eigen tekortkomingen maar in de verdienste van de piepjonge, leuk mee handballende tegenstander. De toeschouwers van deze pot waren alleszins de grootste winnaars!