Nieuws

Door Frits Feuler – Sinds 2011 was het stil rond trainster Ingrid Segers uit Geleen. Ze had net een interim-klusje erop zitten bij de vrouwenploeg van Bevo en verdween vervolgens geruisloos van het handbaltoneel. Werd vorig seizoen nog gepolst als teammanager bij de vrouwenploeg van V&L maar dat verhaal ging niet door. Actief als speelster geweest voor o.a. Vlug en Lenig, speelde eind jaren tachtig Europees met het inmiddels ter ziele gegane Mosam Maastricht en het Belgische Visé. Was trainster bij datzelfde Visé, Sint Truiden, Vlug en Lenig en het Beekse BFC. Aan die laatste club bewaart ze geen prettige herinneringen, daar wil de van oorsprong Belgische niet meer al te vaak herinnerd worden.

“Ja, lang geleden dat ik op de vloer stond in mijn trainingspak,” opent de nieuwbakken trainster van de damesploeg van Visé die zojuist een acceptabele 29-32 nederlaag heeft geleden tegen kampioenskandidaat Sint-Truiden. “Terug weer in een bekende omgeving, zeker. Maar er is sinds mijn eerdere periodes in Visé veel veranderd,” blikt ze terug. Een nieuwe voorzitter: Veronique Lenssen nam de voorzittershamer over van burgemeester Marcel Neven die de club decennia lang leidde als een echte veldheer. Geld speelde niet altijd een rol, heette het. Speelsters werden van overal aangetrokken, als het moest zelfs uit het buitenland. Visé stond jarenlang op eenzame hoogte in een competitie die niet echt tot de verbeelding sprak. Sommigen noemden het toen ‘competitievervalsing’. Succes na succes, veel Europese duels, inmiddels staat de teller op ongeveer 50.

Jeugd

“Maar de club heeft ingezien dat de kaart van jeugd getrokken moet worden, dat hebben we dus ook gedaan. Ik heb een hele jonge groep ter beschikking, allemaal meisjes uit de regio, talenten. Het moet onderling klikken en dat is prima werken voor mij,” aldus Segers die drie keer per week de grens bij Eijsden oversteekt voor de trainingen. “Een jonge ploeg met toekomst, de meisjes zijn gretig, leergierig.”

Toch ziet de Geleense duidelijke verschillen. “Ze worden allemaal mondiger, niks mis mee. Ook onderling wordt soms goed, fel en eerlijk naar elkaar toe gereageerd. Een eigen mening, ook prima. De mentaliteit is wat dat betreft toch anders dan in mijn tijd als trainster en speelster. Nu gaat iedereen een weekje op vakantie, ook als er wel eens in het weekeinde een wedstrijd is. Vroeger durfde ik als speelster zoiets niet aan mijn trainer te vertellen, je was er gewoon bij en stelde je privé-programma op handbal af. Nu heeft de jeugd meer activiteiten waar ze aan deelneemt.”

Ervaring

Sportief succes is het sleutelwoord bij de eens zo trotse damesclub in de Waalse regio. De laatste jaren iets minder maar de weg terug lijkt weer te zijn ingezet met de komst van Segers. “Van het bestuur heb ik carte blanche, niks moet. Ja, de play offs halen, daar hoort dit Visé ook thuis. Dan kijken we verder en kan de groep weer wat extra ervaring opdoen.”

Ervaring die de ploeg waarin de 19-jarige Celine Clermont een opvallende rol vertolkt als spelverdeelster én schutter van formaat, nog ontbeert. “Celine is een soort alleskunner. Geef haar welke bal ook en ze gaat er mee aan de slag. Een natuurtalent, een ruwe bolster, zelden gezien.” Waar Segers zich meer zorgen over maakt is het niveau van de competitie. “Nog niet echt verbeterd sinds ik hier voor het laatst alles gevolgd heb. 14 wedstrijden is te kort, over twee weken beginnen we al aan de tweede competitieronde. Maar in Nederland loopt het niveau in de eredivisie ook niet over, daar zitten ook zwakke plekken,” blijkt ze toch redelijk goed geïnformeerd.

Sint-Truiden had halverwege een 8-15 voorsprong die een kwartier voor tijd was opgelopen naar 16-27. Haar collega Richard Curfs voerde een aantal wissels door waardoor de thuisploeg kon milderen tot de uiteindelijke 29-32. “We bleven wel knokken, gaven niet op. Dat we dan nog zo terug komen, moet je in het perspectief van dat laatste kwartier zien.” Sint-Truiden gaat na zes duels ongeslagen aan kop, Antwerpen en Hasselt volgen met drie punten minder. Visé (8) en Bocholt (6) knokken om die vierde plaats in de play offs.

Na afloop verdwijnt Sgers tussen de fans van de thuisclub en vindt er voor de zoveelste keer een ‘reünie’ met oude bekenden plaats. “Een sterke band, een familieclub.” Aan niks is te merken dat voor Ingrid Segers de tijd in Visé bijna twintig jaar heeft stil gestaan.

cover Ingrid Segers, terug op het oude nest in Visé

foto Reza