Nieuws

Door Frits Feuler - In 2020 debuteerde de Nederlandse mannenploeg, na 1961 in West-Duitsland, op het eerste serieuze EK: in Noorwegen reikte de ploeg tot drie duels in de groepsfase. Het openingsduel tegen Duitsland eindigde in een 34-23 verliesbeurt, vervolgens was er de eerste EK-winst ooit op Letland: 32-24. Tegen de latere kampioen Spanje gingen de lampjes langzaam uit bij een dapper strijdend Nederland: 25-36. Geen schande, Nederland had kennis gemaakt met het Europese tophandbal, in Europa kreeg men stilaan bewondering voor al die kleine, snelle mannen. Oranje stond op de kaart. Plek 17 voelde toen als echte winst.

Twee jaar later volgde EK nummer 2, omgeven door corona-perikelen: in de gloednieuwe MVM Dome in Boedapest opende Oranje – elf keer Kay Smits - met een 31-28 zege, voor ruim 22.000 fans, op het thuisland. IJsland, met heel wat gelouterde sterren, moest vervolgens heel diep gaan om een superieur spelend Nederland van zich af te houden: 28-29. Kay Smits overtrof zichzelf: dertien treffers! Het derde groepsduel leverde eveneens winst op: Portugal moest de punten inleveren: 32-31, met acht keer Kay Smits.

In de hoofdronde was de koek op: de ene na de andere speler werd geveld door het corona-virus en moest ‘verstek’ laten gaan. Frankrijk zette Nederland in de hoek (34-24), Montenegro werd vervolgens weer een prooi voor Oranje: 34-30. Maar de accu’s raakten leeg, Oranje moest nu de tol betalen voor het snelle en frivole spel dat de ploeg zo herkenbaar maakte en voor menige tegenstander bijna niet te verdedigen bleek. In het laatste duel tegen Kroatië was het Luc Steins met zijn zesde van de avond ‘in the buzzer’ die voor het laatste EK-punt zorgde: 28-28. Met een tiende plek had Oranje opnieuw de aandacht getrokken.

Daarna volgde het WK in Polen waar de ploeg met plek 14 ook geen slecht figuur sloeg. Argentinië (29-19) en Noord-Macedonië (34-24) moesten passen, Noorwegen kwam pas in de slotfase langs die ‘verdomd’ wendbare en snelle Nederlanders: 26-27, na een 17-13 ruststand. In de hoofdronde zette Nederland in met een 32-30 zege op Qatar, kreeg in het duel met Duitsland (26-33 verlies) te maken met een ‘outstanding’ doelman Andreas Wolff, moest vervolgens in het slotduel de punten aan Servië laten: 30-32, na 17-15 bij rust. Kortom: een parcours sinds januari 2020 om van te genieten en trots op te zijn.

EK NUMMER DRIE

Nu dus aan het begin van EK nummer drie. Klein en ongelooflijk snel, met twee nadelen ditmaal: de beide linkspoten en positiegenoten Kay Smits en Tom Jansen zijn er vanwege blessures niet bij. Twee aderlatingen op voorhand? Iedere speler minder is voor deze groep een aderlating. Smits is duidelijk van een hoger niveau, is niet alleen binnen maar ook buiten de lijnen van onschatbare waarde. Zie daar maar een goede oplossing voor te vinden! Routinier Iso Sluijters (33) neemt, samen met Niels Versteijnen, over en moet hij op die positie zorgen voor én doelpunten én fungeren als bliksemafleider voor Luc Steins. Die lijkt na een wat mindere periode - in het slotduel in de Golden League tegen Denemarken werden Steins en Versteijnen uit voorzorg op de bank gelaten -  weer honderd procent fit is. De drive is er weer bij de Limburger. Op de hoekpositie kunnen Sluijters en Versteijnen de ballen ook kwijt aan Bobby Schagen en Alec Smit. Het vraagt een wat ander spelletje. Maar de drang naar de goal blijft onverminderd groot.

Dinsdag vertrekt de ploeg nanar Mannheim, met daarbij ook Janik van Zundert. De 21-jarige linkspoot van Bevo, die tijdens de Golden League zijn debuut maakte in Oranje in het duel met Denemarken, is toegevoegd aan de selectie. Een mooie beloning want een jaar geleden revalideerde Van Zundert nog van een kruisbandblessure. Bij Oranje treft hij ploeggenoot en doelman Arjan Versteijnen .

Intussen is duidelijk dat niet veel ploegen graag tegen dit geslepen Oranje willen spelen. Fysieke kracht tegen frivoliteit, tegen snelheid, tegen behendigheid. Niemand bij Oranje trapt op de rem, je moet mee in het helse tempo dat vanaf doelman Bart Ravenbergen ingeleid wordt via Luc Steins. Tegenstanders zijn als de dood dat ze veel moeten rennen tegen dit energieke Nederlandse team. Winnen kan Oranje inmiddels bijna van iedereen, verliezen zeker ook.

Nederland kan niet alleen duels na zestig minuten beslissen op klasse, daarvoor moeten alle puzzelstukjes in de wedstrijd in elkaar vallen. Zelfs de fans van de tegenstanders kunnen ook genieten van mooie acties van dit frivole ‘Holland’. Nederland kan ook niet spelen zoals de meeste andere landen doen, daarvoor is de ploeg ‘anders gebouwd’. Die moet het hebben van snel combinatiespel, van onvoorspelbare acties, van talloze systemen die ingezet kunnen én moeten worden op de juiste momenten. Steins is daarvoor het juiste 'brein’.

SMALLE BASIS

Nederland komt ook ditmaal met een vrij smalle basisgroep aan de afworp. Nadat in Denemarken bij de GOLDEN LEAGUE met driemaal verlies tegen Egypte, Noorwegen en wereldkampioen Denemarken de laatste hand aan de voorbereiding werd gelegd, wordt het deze week ernst. Die smalle basis baart coach Staffan Olsson wel wat hoofdbrekens, het kan gevolgen hebben als de ploeg verder komt in het toernooi en de tegenstanders qua sterkte meegroeien. De Zweed heeft met Tim Claessens, Kaj Geenen, Thomas Houtepen, Niko Blaauw en opnieuw Alec Smit - na blessureleed - vijf nieuwkomers in de selectie. Fouten maken, het zal heus voorkomen.

Met 24 ploegen aan de afworp is plek tien het richtpunt voor mogelijk een OKT in maart. "Misschien reikt zelfs plek 11 nog," aldus NHV-voorzitter Roel Goffin. "Als je al bij de twaalf beste ploegen komt, zouden Slovenië en Portugal de te kloppen tegenstanders worden." In de groepsfase moet 'het' te doen zijn door samen met regerend Europees kampioen Zweden richting hoofdronde in Hamburg te trekken. Dan wordt iedere wedstrijd een finale: de ene met niet al teveel verschil verlizen, de ander 'pakken wat je pakken' kunt. Een aantal mastodonten zoals Denemarken en Noorwegen zijn harde brokken. Twee van de vier ploegen - Slovenië, Portugal, Polen of Tsjechië - zijn de richtpunten voor een van de drie OKT's, van 11 tot en met 17 maart. Zweden, Spanje, Duitsland en Noorwegen zijn zeker van Parijs, evenals wereldkampioen Denemarken en gastland Frankrijk naast Japan en Argentinië.

De vraag blijft: kan deze ploeg opnieuw een verrassingselement toevoegen aan dit EK? In Duitsland kan een tiende plek nog een bonus opleveren……

cover De Oranjeploeg die in januari 2022 de laatste EK-zege pakte op Montenegro; acht spelers van toen zijn er in Duitsland niet bij

foto Reza