Nieuws

Door Frits Feuler – Voorjaar 2025: bij een preventieve medische controle bij Kay Smits – toen nog in dienst van SG Flensburg-Handwitt – werd opnieuw een aantal zaken geconstateerd dat aanleiding gaf tot verder onderzoek. Smits sukkelde al langer met zijn gezondheid: in 2023, vlak nadat hij CL-winnaar Magdeburg verruilde voor Flensburg, openbaarde zich bij hem een ontsteking aan de hartspier.

Handballen was op dat moment taboe. Een nare periode brak aan. Niks voor de Limburgse linkspoot om te moeten toekijken en zowat in zijn eentje aan zijn lichamelijke herstel te werken. Met de altijd prangende vraag: kom ik ooit nog aan handballen toe? Het werd een periode van onzekerheid: aangepast trainen, toekijken bij wedstrijden. Vaak ook bewust niet kijken, de impact was te groot om anderen te zien doen wat hij ook graag wilde. Herstart na herstart. Het WK 2025 met Oranje in Kroatië ging aan hem voorbij. Pijnlijk. Revalidatie, dat werd het meest gebezigde woord bij Kay Smits en zijn omgeving. Nu is er opluchting. Niet alleen bij Smits, maar ook bij de vele handbalfans. 

STAP VOOR STAP

Intussen werd ook duidelijk dat de club aan de Deens-Duitse grens na twee jaar afscheid zou nemen van de van CL-winnaar 2023 Magdeburg overgekomen Smits. Toen gonsde het van de geruchten: waar gaat de Oranje-international verder, wetende dat zijn blessure wel eens nare gevolgen voor de toekomst zou kunnen hebben? Het werd, na een uitgebreide medische keuring, uiteindelijk VfL Gummersbach waar hij voor twee jaar tekende en inmiddels ookt woont. "Lekker dichtbij Geleen, bij mijn familie. Flensburg en Magdeb urg waren toch wat verder weg!" De roemruchte club waar in het verleden ook Marco Beers en Mark Bult deel van uitmaakten. Een geslaagde transfercoup.

Verleden week zette hij in het uitduel in Hannover met zes treffers de toon, donderdagavond, voor de uitverkochte Schwalbe Arena – inmiddels voor de 31e keer volle bak – toonde hij zich fit en monter aan de eigen fans. Bij de voorstelling der spelers klonk er vanaf de volgepakte tribues een oorverdovend applaus: iedereen kent blijkbaar de historie en de kwaliteiten van Smits. Het deed hem goed. Stap voor stap werkte hij naar dat ene moment toe: wedstrijden spelen. Geen individueel programma in afzondering, minder medische check ups. Weer samen trainen met ploeggenoten, elke dag bezig zijn. Mondjesmaat ingezet tijdens de oefenduels, elke keer een ietsje meer speeltijd. Iedere dag in het ritme zien te komen, de fysieke belasting opbouwen tot wedstrijdvorm. “Wedstrijden spelen, daar draait het om,” gaf hij na het nipt met 29-28 gewonnen thuisduel tegen MT Melsungen aan. “Blij dat ik weer wedstrijden mag spelen, blij dat ik deel uitmaak van dit Gummersbach. Blij ook dat ik weer in de Bundesliga speel. Die laatste twee jaar kan ik niet wegstoppen, heb ik geleerd. Ik dacht vorig jaar eigenlijk dat ik snel op het punt kwam dat ik dat hoofdstuk zou kunnen sluiten, maar dat gaat niet zo makkelijk. Hoeft ook helemaal niet. Twee zware jaren, tegelijk ook twee rustige jaren qua handbal.”

CULTUUR EN MENTALITEIT

Niets dan lof voor de manier waarop hij binnen Gummersbach is opgevangen. “De cultuur en mentaliteit spreken mij aan, het is een club met een lange traditie. Elke dag met een geweldige spelersgroep samenwerken, dat bevalt me erg goed.” Over coach Gudjon Valur Sigurdsson niets dan lof. “Ja, heb hem nog zien spelen op die linkerkant. Kan heel veel van hem leren, details in het spel. Maar ook het hameren op mentaliteit: hij eist elke dat volledige inzet, iets wat ik van sommige trainers ken maar niet altijd zo doen én kunnen overbrengen. Hij haalt veel uit een speler naar boven, ook bij mij.” Langs de lijn lijkt de voormalig IJslandse tophandballer, bezig aan zijn vijfde seizoen bij Gummersbach, de rust zelve. Schijn bedriegt. “Had je hem net in de kleedkamer moeten zien, toen was hij niet meer zo rustig!” Terecht, blijkbaar, want de thuisploeg vergooide in de slotfase bijna nog een marge van drie, vier treffers. Er dreigde in de slotseconden nog puntverlies toen Smits, onder tijdsdruk, te vroeg afrondde en de gasten nog één aanval kregen. Schieten vanaf de middenlijn was hun laatste optie: de bal vloog hoog in de tribunes tussen de thuisclubfans. "We losten het in de slotfase niet zo goed meer op, maakten op dat moment te weinig doelpunten uit goede kansen. Die paar treffers die we nog maken zijn niet echt fantastische kansen. Veertig minuten lang stonden we goed in de dekking, tegen hun 7 tegen 6-spelletje werd het wat anders Toen werd het iets te krap qua score, aan de cirkel kregen ze teveel ruimte. We hadden hun meer moeten uitdagen. Speel er maar eens tegen, het blijft altijd een lastig verhaal.”

Bekijk hier twee spelmomenten uit het duel:

https://www.facebook.com/share/r/16zk8sWn5x/

Genoeg verbeterpunten dus voor Smits en zijn ploegmaats na, zoals hij zegt, een slechte wedstrijd. Na het eindsignaal werd hij direct voor de camera's van sportzender DYN getrokken om zijn verhaal te doen. "Mijn Duits is na zoveel jaren best wel in orde," geeft hij een kwartier later in de catacomben van de Arena aan.

Zondag wacht het bezoek aan Lemgo waar hij zijn Oranje-ploeggenoten Bobby Schagen en Niels Versteijnen tegenkomt. Lemgo begon met een thuisnederlaag tegen Magdeburg, pakte gisteren twee punten bij Leipzig: 29-34. Versteijnen driftig op schot: negen uit 10, Oranje-captain Schagen met 2 uit 5. Smits kwam op de eigen vloer ‘slechts’ tot 1 uit 3 maar had wel 3 prima assists: de verbinding tussen Smits en de IJslandse lijnspeler Ellidi Snaer Vidarsson (negen uit negen) functioneert prima maar behoeft nog verbetering, weet ook de 28-jarige Limburger. Genieten doet Smits elke dag in zijn nieuwe omgeving, genieten ook van de bijzondere sfeer in de hal. “De combinatie van de oude en nieuwe cultuur binnen zo’n traditierijke club, dat is mooi om te zien.”

Smits is ‘gehaald’ om op de rechteropbouw meer variatie te krijgen na het vertrek van de Georgiër Giorgi Tskovrebadze en de blessure van international Miro Schluroff. Van Sporting CP kwam de Portugees Joȃo Gomes over, hij speelt op de middenopbouw als linkspoot. “Ja, een type Luc Steins maar voor mij is het wennen om op die positie niet met een rechtshandige te spelen. “Gewend om op de vrije hand van een rechtshandige te spelen. Maar zoiets moet groeien door veel samen te trainen en te spelen.” Die kleine Portugees is een echt handenbindertje: snelle bewegingen, steeds de duels opzoeken en als het kan erlangs glippen. “Soms is hij iets te snel,” lacht Smits.

Oranje is nog even niet aan de orde, geeft Smits aan. In januari volgt in Malmö het EK, met Zweden, Kroatië en Georgië als opponenten. Met de perikelen rond het verrassende ontslag van trainer Jaron Siewert en sportdirecteur Stefan Kretzschmar bij landskampioen Füchse Berlin – die ploeg zakt op zondag 14 september af naar het Bergische Land – houden Smits en de zijnen zich niet bezig. Het wordt die dag wel een weerzien met zijn oud-coach bij Flensburg, de Deen Nicolej Krickau die afgelopen december aan de kant werd geschoven en vervangen werd door de Sloveen Ales Pajovic.  Vanaf vandaag ligt de nadruk en de voorbereiding op Lemgo. 

cover Opluchting bij Kay Smits: na bijna twee jaar revalideren voelt hij zich meteen thuis bij zijn nieuwe club VfL Gummersbach

foto VfL Facebook