Nieuws

Door Frits Feuler – Met een heuse spelersbus arriveerden zaterdagmorgen ruim voor aanvang van de training 30 jongens en meisjes bij sporthal Gulpdal in het Zuid-Limburgse Gulpen. Voornamelijk in de C-leeftijd, op zoek naar een hoger trainingsniveau. Gemotiveerde gasten, anders heb je hier niets te zoeken tijdens dit trainingsweekeind.

Trainingspak, t-shirt, sporttas. Op weg naar de tweede sessie van de clinic, georganiseerd door Luc Steins, Freek Gielen en Thibaut Groot. Vorig jaar moest de stage in Toulouse worden afgezegd vanwege de coronaperikelen. Assistentie was er ook, Chantal Lokkart, Miriam Steins, Ben Gabriël, Wai Wong, Gerrie Eijlers, Mike Kusters en Maurice Janssen voegden zich in en tussen de groepen. Ieder met een eigen specifieke taak.

Jeugdig enthousiasme

Het jeugdig enthousiasme bij de spelers droop er vanaf. Aan de zijlijn diverse media, opnames in beeld en geluid, schrijvende pers, een enkele 'verdwaalde' ouder met zijn zoontje van de plaatselijke handbalclub was nieuwsgierig. ’t Menneke keek zijn ogen uit naar zoveel handballers in ‘zijn’ sporthal. Kortom: met de zomervakantie in aantocht worden dit weekeinde de laatste zweetdruppels van een vreemd seizoen nog één keer uit de lijven geperst. “Wij trainen bij de club nog door tot eind juli,” klinkt het uit de hoek van de Bevo-spelers.

https://www.facebook.com/groups/117308588309327/permalink/6013850035321790/

“Om het niveau van de trainingen te garanderen, werken we met spelers en speelsters die via de gekende Handbalscholen of RTC’s aangemeld werden,” aldus Miriam Steins, ja, de moeder van. Zij houdt vanaf de zijlijn een oogje in het zeil en zorgt voor een stukje organisatie. Margot Frissen van Limburg Handbal 2.0 neemt ook een kijkje. Ze kan niet anders dan tevreden zijn. Deelnemers uit alle delen van Nederland hebben hun kamp opgeslagen in het vijf kilometer verderop gelegen Wijlre. Prima accommodatie, alles binnen handbereik. Niemand komt iets tekort, aan alles is gedacht. Een eerste stap naar een stukje professionele begeleiding.

De vrijdagavond bestond uit een deels technische training, “We leerden o.a. hoe we een draaibal moesten aanzetten”, kijkt een van de speelsters terug op de sessie. “Natuurlijk ook aandacht voor individuele techniek, de strekworp, alles wat nodig is om je zelf verder te ontwikkelen.”

Blikvanger

Luc Steins had het maar wat druk om met spelers en speelsters vooraf op de foto te gaan: de speler van PSG is de blikvanger – “We kijken heel veel livestream en zien Luc heel graag handballen” – voldoet aan ieder verzoek, staat tussendoor cameraploegen te woord en duikt vervolgens midden in een techniekoefening waarin hij veel monden van verbazing opent met zijn hoogstaande technische vaardigheden, passeerbewegingen en plotse hoogstandjes. Verlekkerd zie je iedereen kijken: “Wow, dat wil ik ook kunnen!”

Luc heeft ook een heel traject doorlopen van hard trainen, opofferingen doen en doorzettingsvermogen tonen om uiteindelijk bij een van de beste clubs in Europa te komen. Nog geen tien jaar geleden zag niemand de 1.72 m spelverdeler uit Voerendaal tot een dergelijke stap in staat. "In je zelf blijven geloven en weten wat je moet doen. Ook ik krijg klappen, ook ik moet met krachttraining zorgen dat ik niet omval. Veel investeren, veel opofferen, weten wat je wilt en er voor gaan." Voor de meesten in de zaal is de lange marsroute niet weggelegd, al dromen enkele 13-, 14-jarigen wel al hardop van een sprong naar de nationale ploeg. “Dat zou mooi zijn,” klinkt het bijna tweestemmig. Een speler van Hercules uit Reuver is tevreden met het gebodene tot nu toe. “Aanvulling van je eigen niveau, er wordt veel gecorrigeerd. Soms is daar op je eigen clubtraining niet altijd gelegenheid voor.”

Voluit

Na een jaar van nauwelijks wedstrijden spelen is iedereen blij weer echt en voluit te kunnen gaan. “We hebben sinds november buiten getraind, is te doen. Sinds begin mei mogen we weer binnen, maar wedstrijden spelen is er dit jaar niet echt van gekomen,” merkt een drietal spelers van Bevo HC op. Dat gebrek aan training en wedstrijden is voor velen dit coronaseizoen een gemis. “Individueel trainen was er ook, je ging dan meestal wat hardlopen of deed aan krachttraining, natuurlijk onder begeleiding.”

Tussen de zwetende meisjes in de sporthal - de jongens zijn buiten bezig met kracht- en looptraining – is Gerrie Eijlers druk in de weer met de keepsters. Hij kan het niet nalaten om zelf even in het doel wat ballen met de juiste techniek als voorbeeld te stoppen. De meiden kijken hun ogen uit: gaaf om de ex-keeper van Oranje dit te zien doen. Goed voorbeeld doet goed volgen, zal Eijlers zeker gedacht hebben.

Anderhalf uur later worden de plaatsen ingenomen door de jongens, die een soortgelijke training voorgeschoteld krijgen: handelingssnelheid, techniek, de passeerbeweging. Luc Steins kijkt toe, doet voor, geeft tips. Coach Freek Gielen zet en houdt iedereen op scherp, als het moet met een rake opmerking, anders met wat extra stemverheffing. Iedereen doet zijn stinkende best. Je bent immers nog niet in de vakantiemodus!

Talenten opleiden

Ook Wai Wong – met zijn gezin dit weekend in het mooie Valkenburg neergestreken – oogt blij. De assistent van landskampioen Aalsmeer geeft zijn ogen goed de kost, zal zeker hier of daar een ontluikend talent hebben gezien. “Werken met jeugdige talenten, opleiden, daar moeten we het van hebben,” geeft hij nog maar eens de visie van Aalsmeer en het Nederlandse handbal weer. Wong glundert mee bij het enthousiasme van de dertig spelers.

Zaterdagmiddag, na de lunch, opnieuw naar de zaal. In de avonduren staan er andere activiteiten op het programma. Morgen nog tweemaal aan de bak, dan wordt het toch wel zware weekeinde afgesloten. Iedereen vele ervaringen en contacten rijker. Klaar om na de zomer weer bij de eigen club aan de slag te gaan. Met dat ene ultieme doel in het achterhoofd: zal ik ooit de handbaltop halen? Hebben we dit weekeinde al een paar internationals van pakweg 2130 in Gulpen aan het werk gezien? De toekomst zal het leren.

cover Overleg vooraf tussen de trainersstaf in Gulpen

foto HSP