Nieuws

Met Joop Fiege aan tafel: Zwitserland en de toekomst van het heren handball

Op 13 en 17 januari 2016 staat het Nederlands heren handbalteam in het kader van het WK kwalificatietoernooi voor de dubbele krachtproef tegen Zwitserland. Er van uitgaande dat Zwitserland op 6 en 9 januari ook twee keer gaat winnen tegen Luxemburg wordt de dubbele confrontatie met de Zwitsers bepalend voor wie de play-offs in juni kan gaan spelen.

Voorafgaande aan de wedstrijden met Zwitserland heeft het Nederlands heren team een ongekend voorbereidingsprogramma van tien dagen in Qatar en Rusland, met vijf wedstrijden. Twee in Qatar, tegen de vicewereldkampioen  Qatar en Qatar U21, en drie in Rusland waar men gaat spleen tegen Rusland, Wit Rusland en Argentinië. Aan bondscoach Joop Fiege dan ook de vraag wat hij er van vindt?

“Uiteraard ben ik hier heel erg blij mee. Het zijn uitdagende landen om tegen te spelen Qatar is natuurlijk de vicewereldkampioen, de Russen de Wit Russen maar ook Argentinië zijn landen met mooie speelstijlen en fysiek handbal daar kunnen wij alleen maar beter van worden”. Het zijn ook landen die zeer geregeld op EK WK’s of andere continentale kampioenschappen  present zijn.“Je kan zeggen dat het allemaal een treetje hoger is waarop wij nu spelen, wat dat betreft zullen wij op onze tenen moeten lopen om aan te klampen, maar daar wordt je alleen  maar beter van dus wat dat betreft ben ik er heel blij mee”

Ik kijk wel eens terug naar de wedstrijd die jullie in Sittard tegen Kroatië gespeeld hebben. Het was een moment opname maar in die wedstrijd hebben jullie het de Kroaten wel heeft erg moeilijk gemaakt. Het zal misschien ook wel een beetje aan de Kroaten hebben gelegen maar toch zaten jullie er dicht bij. Het kan dus wel.“Het kan zeker, maar zoals je zelf al hebt aangegeven het is vaak per wedstrijd verschillend. Een paar weken later hebben we in Noorwegen gespeeld en werden we van de vloer geveegd door de Noren waar wij dan weer niet helemaal compleet waren. Het is allemaal heel erg afhankelijk van de teamsamenstelling de blessures en tref je elkaar op het juiste moment. Daar moeten wij ons op gaan prepareren tegen de Zwitsers”.  Het geeft wel aan dat het kan.  “Jaja zeker dat hebben we ook elke keer ook gezegd tegen de spelers. Het is elke keer gewoon een reële kans en of die kans nu 50-50 is of 40-60 of 60-40 procent, dat moeten we allemaal nog zien. Dat is afhankelijk van wie er in het veld staan op de datum dat we moeten spelen. Het is nu ook weer geen onneembare vesting tegen Zwitserland, maar het is wel een goed handballand, dus zullen we ons goed moeten gaan prepareren.

Hoe ga je daar de komende weken met je groep naar toe werken? Je hebt ze nu twee weken onder je hoedde . Jullie vertrekken de eerste en jullie komen de vijftiende weer terug in Nederland, dat wacht nog een wedstrijd op de 17e in Sittard

“We gaan eerst weer de bodem zichtbaar maken. Hoe staan we in de dekking en hoe in de aanval, wat verwachten we van elkaar, het patronensysteem weer doornemen en vervolgens bouwen aan een team. Het zal meer moeten zijn dan een stel goede handballers. Er zal echt een team moeten staan om van die Zwitsers te kunnen winnen.  Dat zal ook een van de grote doelstelling zijn de komende twee weken om iedereen bij elkaar te krijgen”.

Dit heb je natuurlijk nog nooit meegemaakt. Je kon in het verleden twee dagen voor een wedstrijd een bodem leggen en systemen doornemen maar daarna moest je meteen spelen. Nu heb je veel meet ruimte .Dat klopt je kan mensen kansen geven en nog eens een keer een extra kans geven maar ook mensen makkelijker corrigeren. Je kan nu echt bouwen en met de video erbij ook veel corrigeren maar ook veel herhalen. Dit is voor ons dan ook een uniek moment gezien de situatie van de laatste jaren waaruit we komen. Deze kans moeten we dan ook ten volle benutten. Er zijn ook wat blessures en afzeggingen dan neem je daarvoor wat nieuwe jongens mee. Naar Qatar konden we extra mensen meenemen dat hebben we dus ook gedaan door een aantal jonge jongens extra te  selecteren.

De rechteropbouw positie is in dat opzicht nog wel een probleem. Iso Suijters is nog altijd geblesseerd Joris Baart is dan weer terug maar dan vallen ondertussen Nicky Verjans en Kay Smits weer af.  “Dat klopt, we hebben op die positie een hoop talenten rondlopen wat dat betreft kunnen we het zeker wel opvullen, de jeugd komt aanstormen. Maar er zijn altijd wel uitdagingen in zo’n selectiesysteem tot op het moment dat je weggaat. Ik kijk dan ook met grote ogen naar de Limburgse Handbal Dagen wat er allemaal gebeurt maar dan hou je af en toe toch wel je hart vast in de hoop dat iedereen heel blijft”.

Nu ga je twee weken op trainingsstage dan kun je heel veel doen, maar dan komen er twee jongens bij op het moment dat je tegen Zwitserland gaat spelen. Het proces dat jij met de overige spelers gaat beleven dat hebben zij niet meegemaakt, is dat geen probleem? (Ondertussen is bekend geworden dat Nicky Verjans zich heeft afgemeld voor de wedstrijden tegen Zwitserland wat de bovenstaande vraag betreft betekend dit dat het nog maar één speler gaat)

“Dat is geen probleem maar wel een uitdaging. Dat is niet zo van jongens kom maar in de groep alles loopt door.  Daar zullen we op de eerste dag met de jongens over praten Wij zullen ze aangeven wat er gaat gebeuren en hoe wij het zien. Het scheelt in deze situatie echter zeker dat je te maken hebt met gelouterde jongen die weten hoe een groepsproces gaat. Dus ik heb er wel heel veel vertrouwen in dat het goed gaat komen”. Zij missen wel iets van het proces dat je groep ondergaat, je verwacht niet dat dat problemen geeft?Nee dat denk ik niet anders had ik het uiteraard niet gedaan, maar het blijft afwachten hoe het echt gaat lopen. Maar als je ze niet selecteert vragen ze waarom laat je zo’n klasbak als Van Olphen thuis laat. Wij kiezen ervoor om ze te laten invliegen en gaan er van uit dat zij met twee trainingen er staan”.

Ben je niet bang voor een stukje overbelasting het is toch veel trainen, reizen maar ook wedstrijden spelen. In een korte periode moeten ze toch heel veel nieuwe indrukken opdoen. “Topsport is vaak leven op het randje. Soms ga je er overheen en soms juist niet, alleen weet je zeker als je kiest van twee keer tegen België spelen en een keer tegen Engeland dat je daar ook niet beter van wordt. Je moet ook, en dat gaat ook gebeuren, enorm op je flikker krijgen, dat je met twaalf/dertien doelpunten af geschoten wordt, daar wordt je heel veel sterker van. We weten dat het een zwaar programma is, maar we zijn er zelf bij. Gino en ik hebben met twee Jong Oranje teams al twee WK’s meegemaakt dus we weten al een beetje hoe het voelt en of en wanneer het goed gaat met zeven of negen wedstrijden in een korte periode. We spelen er nu zeven in twee en halve week , dat is naar mijn mening te doen”.

 

Ik vraag dat omdat je een dergelijke periode met een groep senioren nog nooit hebt meegemaakt. Je geeft al zelf al aan dat je ervaring heb met twee jeugd WK’s, maar met een volwassen groep is dat toch weer allemaal nieuw.  “Dat is ook zo maar je moet het toch allemaal een keer meemaken. Ieder groep is anders maar wij denken dat we dat wel goed kunnen invullen”. De jongens zijn dan natuurlijk ook niet gewend, die hebben ook nog nooit zo lang bij elkaar op elkaars lip gezeten.“Tuurlijk dat klopt, maar we zijn begonnen met het gegeven dat we er een team van willen maken, al is het al een team, maar wil je als team nog en stapje extra maken dan zul je ook op elkaars lip moeten zitten en elkaar af en toe vertellen wat de irritaties zijn en vertellen wat je van elkaar verwacht, dat is wel goed voor het groepsproces”

Je ziet wat het uiteindelijke bij de Nederlandse dames heeft teweeg gebracht. “Ja dat is ook zo alleen kan ik niet beoordelen hoe zij dat gedaan hebben alleen die hebben het fantastische gedaan wat dat betreft is het een fantastisch voorbeeld voor ons, maar het komt je niet aanvliegen. Je moet er heel hard voor werken af en toe een keer enorm op je bek gaan”. Maar af en toe ook eens een mooi resultaat neer zetten en zeggen verdomme we kunnen het. “Ja dat is ook zo, zoals je zei over Kroatië, dat is dan niet eens een resultaat , maar gewoon goed spelen. Vervolgens spelen we wel moeiteloos Turkije weg met zes zeven doelpunten verschil uit en thuis dat zijn wel stapjes die we maken, uiteraard zijn we daar nog niet helemaal tevreden over maar het zijn wel kleine stapjes die je gewoon doet. Toen ik begon hadden we nog moeite om uit te winnen in Italië en Griekenland en nu win je gewoon uit in Turkije en dat geeft gewoon een goed gevoel”. Zo was Kroatië uit eigenlijk ook een goede wedstrijd alleen lieten jullie het toen in de laatste tien minuten lopen.”Dat is ook zo, wat dat betreft zie je dat wij ook wel stapjes maken alleen zijn het geen reuzen stappen”. Maar dat is in het heren handbal ook veel moeilijke dan in het dameshandbal. De top in het herenhandbal is veel breder dan bij de dames. “Dat ben ik wel met je eens er zijn zeker wel 30 tot 35 landen de professioneel handbal bedrijven en dat is een enorme barrière om die te slechte dat is duidelijk.  Dan zijn kleine stapjes misschien toch wel heel belangrijk.  “Ja dat is zeker zo we zijn ook heel tevreden hoe het zich nu ontwikkeld alleen wil je je blijven doorontwikkelen. Daarom is het nu ook zo mooi dat we een goede voorbereiding kunnen gaan maken waardoor we weer stappen vooruit kunnen gaan maken”.

Het mooie is dat er ook een aantal jonge jongens bij die amper 20 jaar zijn en eigenlijk al op dit niveau mee kunnen. Daar kunnen jullie mee doorbouwen.“We zijn nu een plan aan het maken voor 2020 om daar te pieken. Uiteraard willen we het liefst morgen pieken want hoe sneller hoe beter het is, maar in 2020 willen we er echt staan. Dan laat je ook veel jonge jongens bij je selectie om ook de breedte van je selectie ook beter te maken. We hebben altijd wel een paar goede talenten maar je hebt niks aan twee drie goede spelers. Je moet er toch zo’n 20-25 hebben en met de HandbalAcademie zijn we daar mee bezig dat voor elkaar te krijgen.

Je ziet ook dat er bij meer clubs in Nederland de jeugd meer kans krijgt en waar ze ook meer met jeugd gaan doen. Dat geeft dus aan dat er groeimogelijkheden zijn. In het herenhandbal wordt gewoon veel getraind. Bij de dames is het alleen Dalfsen die veel traint. bij de heren heb je zou vijf zes ploegen die zes, zeven of acht keer per week trainen. Daar worden stappen gemaakt plus de academie die daar een enorme bijdrage aan levert. Je ziet dan ook aan de herenkant dat er stappen gemaakt worden. Als je ziet dat we ons nu drie keer hebben geplaatst voor het WK U21 dat zijn geen kleine prestaties. In het heren handbalbal zijn dat superprestaties. Heel veel toplanden zijn er dan niet dus wat dat betreft doe we het gewoon harstikke goed.

Als je kijkt naar de clubs, LIONS plaats zich voor de groepsfase van de EHF Cup die krijgen nu een fantastisch programma. Aalsmeer haalt ook de vierde ronden van de Challenge Cup al is die ten opzichte van tien jaar geleden wel zwakker geworden omdat de toplanden daaraan niet mee mogen doen, maar toch, op dat terrein worden ook resultaten geboekt. ”Normaal gesproken overwintert er niemand in Nederland maar nu gelijk aan de herenkant meteen twee ploegen die overwinteren, dat is geweldig. Iedere wedstrijd dat je op je tenen moet lopen en met andere omstandigheden te maken krijgt is gewoon pure winst “

Je bent nu bij de Limburgse Handbal Dagen. Je hebt twee wedstrijden gezien je zie Bevo spelen tegen AHC Turda de nummer vijf van Roemenië. En toch winnen zij daar met twaalf doelpunten verschil van. Dat zegt toch ook iets over onze clubs?  Ja dat zegt zeker iets, alleen denk ik dat ze morgen niet met twaalf doelpunten zullen winnen van die Portugezen. De Roemenen zijn binnen gekomen, die dachten een Nederlands ploegie die gaan we even de oren wassen, maar dat viel even helemaal verkeert. Het is ook een stukje instelling. We hebben net ook gekeken naar de Portugezen dat is toch andere koek  wat dat betreft zijn er ook nog wel stapjes e maken”.

Op termijn is er een mooi doel. In 2020 wordt voor het eerste een EK gespeeld met 24 landen dat is een heel mooi doel om naar te sterven daar bij te zijn.“Het is een reële doelstelling denk ik, we hebben nog vier jaar te gaan. Het zou gezien het huidige potentieel wat we hebben, en als een flink aantal spelers dan ook nog eens de stap willen en kunnen maken naar het buitenland om zich daar nog verder te kunnen door ontwikkelen,  helemaal een geweldig doel zijn voor het herenhandbal om daar bij te zijn”.

De eerste stap nu is twee keer Zwitserland. Zij hebben een echte topspeler Andy Smit van Rhein Neckar Löwen, misschien hebben we er nog wel een paar, maar hij springt er toch wel echt bovenuit. Ja dat klopt wel, dat kan voor en nadelen hebben voor je ploeg want iedereen kijkt naar hem. Het is natuurlijk een fantastische handballer. We zullen gaan kijken he wij dat moeten gaan oppakken. Wat zijn je verwachtingen zelf? Ik denk dat we redelijk gelijkwaardig zijn. Het zal ook voor een belangrijkdeel afhangen van de vorm van de dag, en hoeveel en welke spelers heb je beschikbaar en heb je nog geblesseerden. De Zwitsers moeten nog twee wedstrijden spelen tegen de Luxemburgers, dan moeten ze ook volle bak gaan. Begin januari spelen ze ook nog de Yellow Cup tegen Portugal en tegen de winnaar of verliezer van de wedstrijd Tunesië vs. Oostenrijk, dat is afhankelijk van het resultaat van de eerste wedstrijd. Er kan dus nog veel gebeuren we zullen het gaan zien.

Bij Oranje kunnen uiteraard ook nog spelers geblesseerd raken, je hebt nog wat achter de hand?  Uiteraard hebben we wel wat achter de hand maar als je wilt winnen van een gerenommeerd handballand dan moet je wel zo sterk mogelijk aan de start verschijnen. We willen dan ook zoveel mogelijk jongen binnen boort houden. We gaan dan ook niet experimenteren maar mensen kansen geven om te laten zien wat ze kunnen We laten iedereen die we geselecteerd hebben spelen dan kunnen ze laten zien dat ze het niveau aan kunnen”.

Deel dit bericht