Nieuws

Door Redactie - Die slogan prijkte jarenlang achter de wisselbanken in sporthal Dommelhof in Neerpelt: HANDBAL, EEN FEEST IN NEERPELT. Gisteravond, in de derby tegen de buren uit Bocholt, werd de club eindelijk verlost van een klein trauma: elf jaar lang kon er niet worden gewonnen van de ploeg die jarenlang bijna alle prijzen weg kaapte in het Belgisch handbal. Met een prima en verdiende 25-21 zege konden de uitgelaten fans eindelijk aan het feest.

INVALBEURT

Doelman Nick Deekens moest zes minuten voor de rust binnen de lijnen om Thijs van Leeuwen af te lossen. “Hij kreeg niet de juiste steun van zijn defensie,” hijgde Deekens kort na de match nog na. Wat volgde was niet alleen persoonlijk een prima prestatie voor 20-jarige sluitpost die door een enkelblessure het duel tegen Visé moest missen en op zijn beurt in Youri Denert een prima invaller had. “We doen met ons drieën elke week stinkend ons best op training. Dat betaalt zich uit. Vanavond hebben we laten zien dat we volwassen kunnen spelen, we worden beloond voor ons harde werken. Geen risico-passes op het einde, volledig als team gespeeld.” Verdediging goed, de doelmannen, Thijs Van Leeuwen en Nick Deekens (Youri Denert was geblesseerd) stonden dus hun mannetje. Naast zijn werk bij Pelt onder de lat gaat de 1.90 m lange doelman Deeckens de komende periode ook mee op stage met de nationale ploeg. “Jef Lettens en Arthur Vanhove zijn twee toppers.” Hij kijkt vooruit, maar onderschat zeker niet de komende duels. “Dan zijn de punten van vanavond voor niks geweest.”

STERK PELTER DUO

Dé Spooren van de dag heette met de voornaam Robbe! Waar de meer ervaren naamgenoot Serge Spooren – geen familie - wat flets oogde in spel en acties, lijkt spelverdeler Robbe Spooren per duel beter te gaan draaien. Op zijn 21e dirigeerde hij zijn team, samen met Konitz zoals de fans hem graag zien! Fantastische handballers, vol overgave voor de ploeg. Moderne handballers ook: scorend en verdelend, mooie assists. En, niet onbelangrijk: Bocholt maar 21x laten scoren is in de laatste jaren nog geen enkele ploeg gelukt.

Robbe sakkert in de defensie, regelt zoals gezegd de aanvallende impulsen, knikkert ook nog eens zeven prima treffers achter de beide Bocholter-doelmannen Clem Leroy en Stef Gijbels. Spooren, een fenomeen, nu al. Bescheiden, genietend van deze zege op de buren. “Stevige pot, iedereen had er zin in. Veel publiek en op het scherpst van de snede, zoals het hoort in een derby. Bocholt kunnen afstoppen in de aanval, voor het eerst na elf jaar winnen we.”

Krachtig persoon ook. “In het tussenseizoen veel in het krachthonk gezeten. En daarbij: ik leer veel van Bartosz, een inspirator voor de ploeg. Rust bewaren, weet wanneer we moeten versnellen. Hij geeft goede raad. Altijd rustig, ondanks de vele klappen die hij krijgt. Topkerel.” Dat Konitz kan incasseren, is bekend. Ook toen Serge Spooren, op het randje van een rode kaart, hem behoorlijk in het gezicht raakte, gaf de gelouterde opbouwer geen krimp. Maar 'not amused' was hij wel: de toegestoken hand als excuus van Spooren werd zonder blikcontact aanvaard!

Robbe kijkt uit naar het kwalificatieduel met Nederland. “Stevig ploegje, met goede spelers uit de buitenlandse competities. Heb wel zin in dat potje!” Nog verder vooruit: in januari, als alles meezit, kan hij mee naar het WK in Zweden. “Heb met school al geregeld dat ik een maandje ‘verlof’ mag nemen, want zo’n evenement wil je als handballer niet missen. Ben blij dat ik mee mag, hoop op speeltijd maar de concurrentie is groot.” Ambities spreekt hij duidelijk uit: “Perfect jaar voor titel, beker en BENE-League!” Staat genoteerd.

DUBBELE VANDENBOER

Twee Belgische sporters met dezelfde naam: Seppe Vandenboer. De ene, 17 jaar, is veldrijder, de ander handballer bij Sporting Pelt. Die laatste houdt topschutter Bart Köhlen – “ben blij dat er iemand is die mij kan aflossen,” merkt de Nederlander na afloop op - ruim vijftig minuten op de bank. “Ze noemen me hier “Bart junior”,  lacht Vandenboer. Niet dat de jongeling op de rechter flank de pannen van het dak speelde, maar inzet, snelheid en gedrevenheid plus zijn twee treffers zijn het aankijken meer dan waard. “De coach geeft mij vertrouwen, ik pak mijn kansen. We wilden na elf jaar wel eens winnen van Bocholt. De derby leeft hier altijd. Niks aparts vooraf gedaan. Elke ploeg is te kloppen.”

Visé en Bocholt achter elkaar winnen is al mooi voor de jongeling. “Maakte zelf nog wat foutjes, nog niet allemaal top. Hard werken aan verbeteringen,” aldus de linkspoot die uit de eigen jeugdopleiding stamt. Zaak is om de komende wedstrijden geen punten te verspelen, weet hij. “Er zijn geen makkelijke wedstrijden, we weten pas of we top zijn aan het einde van de competitie. De FINAL4 is het eerste richtpunt.” Of hij ook bij de nationale ploeg mee gaat doen? “Er moeten nog twee spelers afvallen, dus afwachten.”

DOELMANNEN

Ook Bocholt-doelman Stef Gijbels moest er tien minuten voor de rust (12-8) in voor Clem Leroy. “Sterke invalbeurt, sterke keeper voor me staan. We zijn meer dan alleen ploeggenoten.” Jammer genoeg sloeg de inbreng van Gijbels niet helemaal over op de ploeg. “Paar dubieuze beslissingen hielpen ons niet, we konden niet op voorsprong komen. Foutjes werden ons fataal. Het is nooit plezant om te verliezen. Voor mij de eerste keer sinds tien jaar in de eerste ploeg nu de eerste nederlaag. De pijnpunten zijn blootgelegd, daar gaan we aan werken." Ook bij Gijbels geen spoor van onderschatting voor de komende tegenstanders. “Als die ploegen een goede dag hebben en wij niet, kunnen ze ook van ons winnen, zo simpel is het.”

Sporting: Vandenboer 2, Falke 3, Spooren R 7, Tasevski, Van Leeuwen, Denert, Deekens, Kohlen 4/3, Konitz 6, Vandebeeck L 1, Vandebeeck D, Delpire, Van Haesendonck 1, Vossen 1, Schoenaker, Lambrecht.

Bocholt: Leroy, Gijbels, Jaeken, Spooren S 3, Valkenborgh 1, Lamers 1, Driesen 1, Roelants, Van Criekinge, Claessens 5, Ceyssens, D’Hanis 3, Strauven, De Beule 6, Doms.

Scheidsrechters: Egberts en Van de Beek 

cover Bartosz Konitz ligt uitgeteld op de vloer, doelman Stef Gijbels is bezorgd

foto Reza