NIET TE STOPPEN BOLWERK DENEMARKEN: VIERDE OPEENVOLGENDE WK-TITEL
Ze laten het er echt gemakkelijk uitzien, zelfs als het moeilijk is. Het tijdperk van Denemarken ging verder op het WK 2025, nadat de Scandinavische ploeg hun vierde opeenvolgende titel pakte in Oslo, met een dominante prestatie tegen Kroatië in de 108e en laatste wedstrijd van dit WK: 32-26. De bomvolle Unity Arena in Baerum was getuige van opnieuw een sterke prestatie van de Scandinavische ploeg, die sinds 2017 geen wedstrijd meer heeft verloren in de mondiale handbalcompetitie. Kroatië en Denemarken wachtten een besneeuwde, koude dag in Baerum, als perfecte setting voor de finale van het WK 2025. Maar de Unity Arena – na de vroege ondergang van Noorwegen meestal ijzig en stil – was een echte vulkaan.
Tot de rand gevuld met 12.500 toeschouwers werd de arena een rood-witte zee – omdat beide finalisten dezelfde kleuren hadden. Maar wie zou zegevieren? Kroatië, 22 jaar na hun eerste wereldtitel in 2003? Of het team dat de afgelopen acht jaar het handbal heeft gedomineerd, Denemarken, een machine-achtige ploeg met een ongeslagen streak van 36 wedstrijden? Zeker, Denemarken, dat zijn voorronde- en hoofdrondewedstrijden op het thuisveld in Herning speelde, zag zijn eerste wedstrijd op dit WK in een dergelijke sfeer tegemoet. Zou het enig effect hebben op de Scandinavische grootmacht? Zouden ze zich laten intimideren? Dat waren de grote vragen, de vragen waarmee Denemarken voor aanvang van de wedstrijd werd geconfronteerd. Een antwoord bleef in de eerste helft uit, omdat er ups en downs waren. Hoogte- en dieptepunten. Er is een zekere noodzaak om je aan te passen aan het zeer gemotiveerde Kroatische team, dat door dik en dun heeft gestreden om hier te komen.
Vanaf het begin nam Kroatië een 5:1 verdediging aan, die de zeer effectieve opbouwrij van Denemarken probeerde op tijd af te stoppen. Marko Mamić probeerde de passes tussen Mathias Gidsel, Rasmus Lauge en Simon Pytlick te verstoren. Op zijn beurt ging Denemarken naar hun zijkanten waar Niklas Kirkelokke en Emil Jakobsen met wisselende resultaten aan het einde van een goedlopende aanval stonden. Beiden scoorden, maar misten allebei minstens één schot. Denemarken stond telkens aan de goede kant van de score gedurende de hele wedstrijd Een voorsprong van 4-1 na 10 minuten leek de toon van de wedstrijd te zetten. Maar Kroatië mag nooit te vroeg worden afgeschreven. Ze proberen altijd terug te komen, geven altijd 110%. En geven zeker niet op, zelfs niet op de moeilijkste momenten. Dus kwamen ze natuurlijk terug, ook al bleek doelman Emil Nielsen een heuse sta-in-de-weg.
GIDSEL OUTSTANDING
Eerst drie reddingen op de eerste vier schoten, vervolgens was hij de hele eerste helft absoluut fantastisch, zelfs in een één-op-één-situatie met lijnspeler Marin Šipić, toen Kroatië dicht bij de gelijkmaker was. En hij sloot de eerste helft af met negen reddingen, goed voor een fantastische score van 43%. En dan was er Mathias Gidsel, wereldhandballer van het jaar. Rustig in de eerste twintig minuten ging hij daarna op pad voor zes doelpunten uit zes schoten, waardoor hij opnieuw niet te stoppen was om de grens van 70 doelpunten op dit WK te halen en Denemarken bij rust naar een voorsprong van 16-12 te tillen. Was dat genoeg? Dat had gekund, vooral omdat Kroatië tijdstraffen kreeg vanwege zware overtredingen, waarbij de emoties soms overkookten. En na de eerste 10 minuten van de tweede helft werd het steeds duidelijker: dit was nog niet het moment waarop Denemarken de gouden trofee in ontvangst zou nemen. Maar omdat ze ene Mathias Gidsel hebben - momenteel de beste speler ter wereld en en een doelman die nauwelijks te verslaan lijkt. Een aantal geweldige flankspelers, een fantastische verdediging, een op snelheid gebaseerde aanval. Kortom: het ideale plaatje.
Kroatië gooide alles behalve de handdoek. Het begon met wat meer fysiek in de strijd te gooien. Toen de gemoederen hoog oplaaiden, was niet bepaald mooi om te zien. Een vervolg van een zeven-tegen-zes-aanval, die snel door Denemarken werd afgestraft, was ook niet ideaal. En zomaar sprong Denemarken naar een voorsprong van 24-14, met nog twintig minuten te gaan. Bij handbal zijn in het verleden wonderen verricht. Maar hier was geen ruimte voor. Deze unieke krachtpatser uit de moderne handbaldynastie liet zich niet tegenhouden, vooral niet door een team dat niets meer in de tank leek te hebben. Een kreupel bataljon van Kroatië, dat zichzelf overtrof. In de 46e minuut waren de vocale Kroatische fans tot zwijgen gebracht. Er was niets dat zij of hun team konden doen om een verlies te voorkomen. Dat kwam door de perfecte prestatie van Denemarken, ook al waren er onderweg enkele missers. Net als in de voorgaande wedstrijden bewees Denemarken dat wanneer ze willen, ze versnellen en dan... zijn ze weg.
Kroatië deed zijn best om de schade te beperken. Ze kwamen terug tot vijf doelpunten, 28-23, met nog zes minuten te gaan. Maar de kloof was te groot om iets te laten gebeuren. Voor een comeback om in leven te blijven was de tijd tekort. Uiteindelijk behaalde Denemarken een 32-26 overwinning.
Bekijk hier die laatste seconden...
Mooi moment: Domagoj Duvnjak, bezig aan zijn laatste interland, kreeg luttele tellen voor affluiten de bal, kreeg van de Deense defensie ‘vrije doortocht’ en sloot het WK met zijn laatste treffer lans doelman Jannick Green af. Daarna brak er een orkaan van gejuich uit. De vierde wereldtitel, zonder ditmaal wereldtoppers als Niklas Landin en Mikkel Hanssen die na de Spelen in Parijs hun internationale loopbaan afsloten.
BRONS: DRAMATISCHE ONTKNOPING - FRANKRIJK PAKT 13E WK-MEDAILLE
Een laatste redding van de Franse doelman Charles Bolzinger leverde Frankrijk de bronzen medaille op na een spannende wedstrijd tegen Portugal, 35-34. Voor Frankrijk zijn 13e medaille in de geschiedenis van het WK. Na de eerste nederlaag op dit WK voor Frankrijk, in de halve finale tegen Kroatië, gingen zowel Frankrijk als Portugal naar de wedstrijd om de bronzen medaille. Een duel voor Portugal ook om geschiedenis te schrijven: lukt het de Zuid-Europeanen voor het eerst met een medaille op een WK of EK huiswaarts te keren? Het werd de dertiende voor Frankrijk. Na 30 minuten was er geen antwoord op deze vragen: alles lag wijd open, vooral omdat Frankrijk twee basisspelers - Nedim Remili en Dika Mem – rust gaf in de eerste helft, ze zouden later vijf minuten tussen de lijnen komen toen Frankrijk een 19-17 voorsprong had.
Een fantastische eerste helft ook van Aymeric Minne, die zeven doelpunten scoorde en één assist gaf, hij hield Frankrijk op voorsprong. Maar die kleine marge was broos, Portugal bleef aan het touw hangen en had bij rust (19-17) nog altijd kans op die historische medaille. De doelmannen waren behoorlijk van invloed in de wedstrijd, aanvallende vertrouwde Portugal op Martim Costa, die vier doelpunten maakte, en Victor Iturriza, ook met vier doelpunten in de kijker. Frankrijk mocht niet verslappen.
DOELMAN BOLZINGER
Maar toen, in de tweede helft, verving Charles Bolzinger Remi Desbonnet, maakte twee reddingen op de eerste drie schoten waardoor Portugal op afstand bleef totdat de ploeg van Paulo Pereira terugbeet en de stand in evenwicht bracht, 19-19. Coach Guillaume Gille plaatste Nedim Remili centraal achterin. Toch had Portugal zijn eigen wildcard met Gustavo Capdeville, ook laat in de eerste helft binnen de lijnen, die in de 44e minuut negen reddingen had (39%), waaronder een aantal fantastische één-op-één-situaties tegen Dylan. Nahi en Benoit Kounkoud vanaf de hoeken. Portugal ging brutaal door, 24-26 (45’), terwijl Francisco Costa alle aandacht naar zich toe trok met zes doelpunten tot dat moment. En Bolzinger antwoordde met drie reddingen, waardoor zijn ploeg een 3-0 run op het bord kon zetten voor 27-27 dankzij nog een paar doelpunten van Minne, die inmiddels zijn tiende van de middag noteerde.
Met nog negen minuten te gaan was de stand nog steeds gelijk, 28-28. Maar hoeveel had Portugal nog in de tank? Redelijk veel, Francisco Costa (acht treffers) was lastig te stoppen, hij hield Portugal qua score in de buurt van Frankrijk: 34-34, met nog 30 seconden op de klok. En de slotseconden waren dramatisch. Frankrijk speelde aanvallend geweldig, dwong Portugal een strafworp af die Melvyn Richardson benutte: 35-34. Portugal kreeg de laatste kans, ging in de zeven-tegen-zes-aanval, maar Antonio Areia miste de vrije bal. herstelde zijn fout om vervolgens te moeten zien hoe Charles Bolzinger met een katachtige reactie de gelijkmaker voor Portugal voorkwam.
Met deze overwinning (35-34) haalt Frankrijk WK-brosn, de 13e in de WK-geschiedenis. Portugal liep op dramatische wijze een eerste medaille mis maar trots kan zijn op hun algehele prestatie, waarbij Francisco Costa ook als Talent van dit WK vermeld werd. Man of the match werd doelman Gustavo Capdeville (Portugal).
RECHTERHOEK: Mario Šoštarič (Croatia)
RECHTEROPBOUW: Ivan Martinovic (Croatia)
SPELVERDELER: Martim Costa (Portugal)
LINKEROPBOUW: Simon Pytlick (Denmark)
LINKERHOEK: Dylan Nahi (France)
LIJNSPELER: Victor Iturriza (Portugal)
TOPSCORER: Mathias Gidsel (Denmark) – 74 goals
cover Mathias Gidsel, MVP van dit WK, loodste Denemarken richting de vierde opeenvolgende werekdtitel
foto archief HSP / IHF