Nieuws

Door Frits Feuler - Met een verdiende en zwaar bevochten 25-21 zege op Letland, de nummer twee in de kwalificatiegroep, heeft Oranje zich als een van de vier beste nummers drie weten te plaatsen voor het EK in 2020. Dat EK vindt voor het eerst met 24 landen plaats in Noorwegen, Zweden en Oostenrijk.

Naast Nederland als een van de vier beste nummers drie ligt het ticket ook klaar voor Servië, Bosnië-Herzegovina en Oekraïne. Spanje (titelverdediger), Noorwegen, Zweden en Oostenrijk als gastlanden waren automatisch geplaatst. Duitsland, Polen, Kroatië, Zwitserland, Noord-Macedonië, IJsland, Slovenië, Letland, Tsjechië, Wit-Rusland, Frankrijk, Portugal, Hongarije, Rusland, Denemarken en Montenegro maken het deelnemersveld compleet.

Halverwege het alles-of-niets duel stonden de sterren redelijk gunstig: 13-11. Dat veranderde tien minuten na de hervatting in een oogwenk toen Letland waar topschutter Dainis Kristopans voortreffelijk door de Nederlandse defensie aan banden werd gelegd, op 17-18 kwam. Maar Oranje vocht als een leeuw, kreeg meer lef en ging niet onderuit. Een tussensprint naar 24-19 gaf dit fanatieke Oranje, gesteund door een fantastisch meelevend publiek in Almere, het laatste zetje richting het o, zo gedroomde EK.

Kristopans

Gevreesd vooraf werd de schotkracht van Dainis Kristopans bij de Letten. Twee weken geleden nog met zijn ploeg Vardar winnaar van de Champions League. Tien treffers in een zinderende finale tegen Veszprem. Een linkerarm als een hakbijl, een moordwapen. Afgelopen woensdag schutter van dienst in het cruciale thuisduel tegen Slovenië met 13 treffers. Hoe was deze reus van 2.15m in toom te houden?

Evert Kooijman stond in de eerste fase goed opgesteld, toonde geen ontzag voor de kolos. Daar waar nodig schuwde de Limburger het lijfelijke contact niet met een van ’s werelds beste handballers die over een jaar in dienst treedt bij PSG. In het centrum bikkelden Robin Schoenaker en Ephrahim Jerry met alle mogelijkheden die ze tot hun beschikking hadden, wetende dat zes meter daarachter een voortreffelijke doelman  Gerrie Eijlers (39) het slot op de deur was.

Defensief sterk

Eijlers was kort na afloop nog beduusd van de geleverde teamprestatie. Een zege die met een gouden randje de boeken in gaat! “Nu moet ik een half jaar langer doorgaan bij de club, want ik wilde zo graag naar dat EK! Moet de komende maanden andere keuzes maken. Ook mijn rugblessure goed laten behandelen, want dat mag niet fout gaan als je naar zo’n eindtoernooi toewerkt. Deze prijs ontbrak nog, de jonge jongens hebben zo hard geknokt. Veel voor gelaten. Voor dat ene doel dat we samen hadden. Nu lust ik wel een paar biertjes!”

Op de vloer zochten spelers meteen na het laatste fluitsignaal naar bekenden tussen de 1600 fans op de tribunes. Mobiele telefoons maakten overuren. Seconden duurden minuten voordat alle belangrijke uitslagen van de concurrenten bekend waren. Uitslagenkoorts! Geslaagd of gezakt voor het examen! Wel of geen diploma. Zo ongeveer dus. Eenmaal alles in de plus en de min gezet, sloegen de stoppen door: hossen op de vloer, feest op de tribunes!

Bobby Schagen had wel zin in héél veel biertjes. “Ongelooflijk. Je weet na de winst nog niet of je door bent. Een goede eerste helft, ja, met Gerrie in topvorm. Even benauwd toen we er eentje achter kwamen. De dekking stond daarna goed, dus konden we door. Tien jaar bij Oranje, nooit een prijs gepakt. Ik weet dat we nog op matjes sliepen in een klooster. Nu dus het EK. Geschiedenis geschreven. We wonnen van Letland, Hongarije, Zweden, Letland en bijna van Slovenië. Ik verheug me op het EK!”

Inspanning

Het gezicht van spelverdeler Luc Steins sprak boekdelen. De inspanningen hadden diepe sporen achter gelaten. Gejakkerd, opgejaagd, eindelijk weer eens zijn spelletje kunnen spelen met veel snelheid aan de bal. “Superblij!” was het eerste wat Steins voor de microfoon kon uitbrengen. “We hadden een doel en dat is nu bereikt. Letland is een hele lastige ploeg, we wisten vooraf niet goed hoe ze dit duel zouden ingaan. Een zege was nodig, vier verschil was achteraf gezien voldoende.”

De spelverdeler gooide aardig wat gif in zijn aanvallende acties. “Ja, dat is mijn rol binnen de ploeg. Iedereen moet daarin mee. Die seconden na afloop, wachten of je wel of niet verder bent! Man, wat is dat vreselijk. Nu hebben we handbalgeschiedenis geschreven!”

In 1961 was Nederland voor het eerst en meteen ook voor het laatst met de mannenploeg present op een eindtoernooi. In januari krijgt dit talentvolle Oranje een plaats op het Europese podium. Voor de tweede keer, na heel wat voorgaande B- en C-WK’s of struikelpartijen in kwalificatiegroepen in 58 jaar. Dat wordt de kers op de taart.

Een mooi wintersprookje is in handballend Nederland in de maak. De Oranjevrouwen in december naar het WK, de mannen een maand later present op het EK.

Ooit de droom van velen…..

Doelpunten Nederland: Schagen 4, Luc Steins 4, Jerry 3, Kooijman 3, Boomhouwer 2, Leenders 2, Sluijters 2, Alec Smit 2, Kay Smits 2, Baijens 1.

 foto's Tina Kolthof