Nieuws

“Ze zijn nog niet van me af”

PETER LOTMAN - Zoetermeer - Hij moet er hartelijk om lachen. Bedreigd? ,,Oh, jawel, hoor.” En aangevallen? ,,Ook dat, maar ik was die gast net voor. Hij wilde mij een schop geven. Maar ik was toch iets sneller.” Het is scheidsrechter Piet Walraven ten voeten uit. Voor niets en niemand bang. Vorige week 80 jaar geworden en nog steeds actief als handbalarbiter.

Een unicum in de sportwereld, een scheidsrechter op die leeftijd die nog wekelijks wedstrijden in goede banen leidt? ,,Ik weet het niet precies,” zegt de krasse leidsman schouderophalend. ,,Wel in de handbalsport. Daar ben ik de oudste, nog actieve scheidsrechter. Maar, ach, wat is leeftijd. Ik voel me topfit. Dat fluiten elke week gaat me nog steeds goed af. Soms doe ik op zondag zelfs twee partijtjes. Dan is er een wedstrijd waarbij de scheidsrechter niet komt opdagen. Piet, wil jij ons ook nog even fluiten, vragen ze dan. Geen probleem. Maar ze moeten me niet piepelen. Ik floot een keer in Brabant en toen was er na mijn wedstrijd ook geen scheidsrechter. Maar toen vroeg iemand van de tegenpartij: ja maar, kunt u dat nog wel. Kijk, dan trappen ze me op mijn ziel. Die club fluit ik dus niet meer.”

Kenmerkend voor Piet Walraven. Streng, rechtvaardig, niet mee te sjoemelen. ,,De teams verdienen het dat ik mijn vak serieus neem. Al is het voor ons allemaal een hobby, we moeten er wel voor zorgen dat het volgens de regels verloopt. Er zijn nog wel eens spelers die lopen te mekkeren. Het hangt er een beetje vanaf wat ze precies zeggen, maar als het te gek wordt, stuur ik ze eruit. Wegwezen. Je hebt je als speler netjes te gedragen. Je hebt trouwens meer last van de coaches. Die zijn vaak ziende blind.”

Piet Walraven is niet het type scheidsrechter, dat vanaf de middenstip de wedstrijd overziet. ,,Nee zeg, hou op. Ik loop steeds mee. Heen en weer. Dan kan ik alles goed in de gaten houden. Ik hou het nog goed vol. Mijn conditie hou ik wekelijks op peil met gymnastiek. Verder doe ik thuis dagelijks mijn oefeningen. Dat moet ook wel om de spieren en botten soepel te houden.”

Onvermijdelijk dringt de vraag zich op naar het geheim van die fysieke gesteldheid. ,,Helemaal geen geheim. Nou ja, ik heb nooit gerookt. Drink vrijwel geen alcohol, eet gezond en beweeg veel. Ik word door mijn vrouw vertroeteld. Dat zal allemaal wel helpen. Maar verder moet je geluk hebben.”

Walraven heeft geen idee hoe lang hij nog kan doorgaan. ,,Je hebt dat niet in eigen hand. Ik beleef nog steeds veel plezier aan het handbalspelletje. Zolang ik me nog goed kan bewegen en nergens last van heb, ga ik door. En ze moeten me nog willen. Voorlopig zijn ze nog niet van me af.”  

AD Haagse Courant