Nieuws

Door Frits Feuler – In 2018 debuteerde ze met haar ploeg DSVD in de eredivisie. Sabine Booijink, keepster uit Vasse, heeft al een lang handbaltraject achter zich. Vanmiddag speelt ze in Zwitserland met haar huidige ploeg LK Zug de bekerfinale tegen Spono Notwill. “De laatste 48 uur heb ik veel geoefend op het Zwitserse volkslied, zodat ik de tekst volop kan meezingen bij aanvang van de wedstrijd!” klinkt het als eerste.

                                foto Jaap van der Pijll

Op haar 20e vertrok Booijink vanuit dorpsclub SV Vasse (afdelingsniveau) naar DSVD in de – toen nog – eerste divisie. D.S.V.D. “Na een aantal kampioenschappen, promoties, een degradatie en een jaartje pauze heb ik 2 jaar geleden mijn handbalcarrière op dat niveau beëindigd. Voor mijn gevoel met een absoluut  hoogtepunt: na een fabuleuze wedstrijd, de derby tegen Borhave hetgeen handhaving in de eredivisie betekende.”

                                          Sabine Booijink, als keepster van DSVD, foto club

Vervolgens is de nu 30-jarige keepster nog wel terug gegaan naar haar oude club, maar corona maakte al snel een einde aan het seizoen. “In de zomer van 2020 heb ik de keuze gemaakt om voor een leuke baan naar Zwitserland te verhuizen. Om te integreren heb ik bij de plaatselijke handbalvereniging LK Zug gevraagd of ik tweemaal per week mee zou kunnen trainen. Noem het een beetje bezig blijven op een aardig niveau. LK Zug speelt met de vrouwenploeg op het hoogste landelijke niveau, de 'Spar Premium Liga'.”

Plots liep alles anders, iets waar ook Booijink niet echt rekening mee had gehouden. “Na de eerste training was de trainer gecharmeerd van mij en kwam de vraag of ik bij de selectie aan zou willen sluiten. Ik kon hier niet direct antwoord op geven omdat ik eigenlijk mijn topsportcarrière al had beëindigd en ik ook graag andere dingen wil doen in Zwitserland, zoals skiën, fietsen, hiken, mooie plekjes ontdekken.”

                                                  Juichstemming bij LK Zug, foto privé

Bloed en zeker handbalbloed kruipt waar het niet gaan kan. Beide partijen sloten een compromis: iets minder trainen en niet alle wedstrijden aanwezig. “Ondanks dat we overal ter wereld corona kennen, hebben wij het hele seizoen 'gewoon' kunnen handballen. Als ze namelijk tegen ons zeggen dat we niet meer mogen handballen, mag de ijshockey ook niet meer. IJshockey een van de populaire sporten in Zwitserland maar voor alle sporten gelden dezelfde richtlijnen, omdat ze allebei onder het ‘Profi-Bereich’ vallen. En kom Zwitsers dus niet aan hun nationale sport, ijshockey….!”

Jonge ploeg

Een keer moest de gehele ploeg in quarantaine wegens enkele coronagevallen. “Gelukkig hebben we het hele seizoen kunnen trainen en spelen. Helaas was dit voor het grootste deel wel zonder toeschouwers, waardoor de sfeer toch een stuk anders is. De laatste maanden zit ik wel continue bij de selectie en probeer ik met mijn ervaring en enthousiasme een steentje bij te dragen.”

De gemiddelde leeftijd van de ploeg is ronde de 20 jaar, bij veel tegenstanders ligt die aanmerkelijk hoger. “Je merkt dat die jonge meiden heel veel druk voelen om zich te bewijzen, het soms lastig vinden om met tegenslagen om te gaan en zichzelf ook veel druk op leggen. Deze periode heb ik natuurlijk zelf ook gehad, dus ik herken me daar heel erg in. Met mijn Hollandse enthousiasme en mijn ervaring probeer ik de meiden te ondersteunen en mijn bijdrage te leveren waar nodig! Gelukkig mogen we sinds enkele weken weer 50 toeschouwers in de hal hebben. Het is niet veel, maar onze “harde kern” kan aardig lawaai maken!” 

Bekerfinale

Vanmiddag om 15.00 uur dan de ‘Centraal Zwitserse derby’, bekerfinale genoemd, tegen Spono Eagles uit Notwill. “Tweemaal waren we elkaars tegenstanders in de halve finale van de play offs, tweemaal waren wij de winnaar,” kijkt Booijink terug. “Dit is de laatste strohalm voor Spono dit seizoen, waar wij ook nog de finale om de landstitel spelen. Beide ploegen zijn er dus op gebrand om in die 60 minuten te strijden voor de bekerwinst!” Na de bekerfinale maakt LK Zug zich op voor de 'best of five' met Brühl in de strijd om de landstitel, op neutraal terrein in Winterthur. In de halve finale van de beker was LK Zug met 33-24 de sterkste.

Gisteravond gaf de ijshockeyclub het goede voorbeeld om na 23 jaar eindelijk weer eens de landstitel naar Zug te halen. “Wij gaan er vanmiddag alles aan doen om dit succes een vervolg te geven, onder het motto ‘Make Zug proud and enjoy the ride’. Op naar een nieuw hoogtepunt in mijn carrière,” besluit een enthousiaste Booijink vanuit haar woonplaats Baar. 

cover Sabine Booijink (1) in overleg met haar collega's

foto privé