Nieuws

In 2004 pakte SEW de zesde en voorlopig laatste landstitel, naast evenzovele bekeroverwinningen. In Nibbixwoud kwam de ploeg van coach Michael Vijverberg – hij stapte in 2022 over van de jeugdopleiding van VZV naar SEW – zondagmiddag voor een afgeladen en sfeervolle sporthal de Bloesem de ‘buren’ uit ’t Veld tegen voor de eerste van maximaal drie duels tegen in de strijd om de landstitel. Na een 15-15 ruststand werd het in deel twee nog ongmeen spannend maar slaagde de blauwwitte ploeg er toch nog in om het eerste winnende streepje achter de naam te krijgen: 27-25.

Voor VZV was alles nieuw: voor het eerst presenteerde de ploeg van coach Edwin Janssen zich in een finale nadat in voorgaande edities driemaal een derde plek het hoogst haalbare was. Eerder schakelden VZV VOC uit, terwijl SEW regerend kampioen Fortes Venlo de voet dwars zette in de halve fi

Dat het duel op het scherpst van de snede zou worden uitgevochten, was vooraf wel duidelijk: vanuit beide kampen werden de regionale media ingeschakeld om ‘het vuurtje’ in aanloop naar de burenruzie op te stoken. Niks mis mee, dat hoort zo. Binnen de lijnen lekkere felle duels, de ene ploeg wilde niet onder doen voor de andere. Clubgevoel zit diep.

De eerste zeven minuten was het nog wat aftasten (3-3), bij 10-9 kwam SEW voor het eerst sinds langere tijd aan de leiding: 10-9 om vervolgens via een aantal prima benutte strafworpen van Indy van Zijl uit te lopen naar 13-11. Janssen greep naar de time out-kaart, kwam via 14-14 door Mieke Kruijer zelfs op 14-15 maar moest toestaan dat opnieuw Van Zijl vanaf de strafworplijn het laatste woord had: 15-15.  

VZV probeerde met gevarieerd loopspel de fysiek sterke speelsters van SEW uit hun verdedigende stellingen te halen,dat lukte blij vlagen aardig. Maar aanvallend moesten er bergen werk verzet worden om met name Bibi Bakker – net als Van Zijl een verleden bij Volendam – van haar dadendrang af te houden. Anna Buter, Pien van der Geest en Fleur Schouten timmerden zowaar een wat onwerkelijke tussenstand op het bord: 16-19, met nog twintig minuten voor de boeg. SEW ging zichtbaar forceren, kwam terug tot 18-19 maar kon niks doen tegen de knal van Pien van der Geest: 18-20. Nog een keer hingen de bordjes bij 20-20 gelijk, scoorde Mieke Kruijer – zij stond vanwege een blessure 17 wedstrijden aan de kant – de 21-23. Meteen haar laatste actie: in de daaropvolgende aanval van SEW ging ze iets te onstuimig door op een tegenstander, de beide arbiters Wiendels en Erinkveld – voor het eerst belast met een finaleduel – moesten met elkaar in overleg. Toen er ‘witte rook’ was, kon Kruijer met rood naar de kleedkamer.

Van Zijl en Bakker trokken gelijk (23-23), VZV wankelde. Via Joya Vlaming werd het na lange tijd weer een voorsprong (24-23) tot vreugde van de thuisclubaanhang. Josien van de Hoek stond goed opgesteld aan de lijn en benutte een rebound voor de laatste gelijkmaker (24-24). SEW had de druk inmiddels zo hoog opgevoerd, dat de gasten niet meer in hun normale spelritme kwamen. Bakker en Vlaming vergrootten de feestvreugd (26-24), Esma Staal sputterde nog een keer tegen, Anne de Boer redde katachtig de inzet van Bakker, Van der Geest miste aan de overkant, Schouten raakte de paal. Kortom: hoogspanning. Vlaming maakte aan de rechterkant aan alle bespiegelingen een einde en benutte koeltjes de rebound: 27-25.

Zondag 18 mie (14:15 uur) staan beide ploegen opnieuw tegenover elkaar, dan in ’t Veld. Wint SEW, is het voor de zevende keer landskampioen. Wint de thuisclub, volgt er een week later, opnieuw in Nibbixwoud, een ‘belle’.

cover foto 1 Bibi Bakker pakte met SEW de eerste zege op VZV in de strijd om de landstitel 

foto 2 SEW-supporter blij met de winst

foto 3 VZV-speelster Anna Buter: volgende week nieuwe kans in eigen hal

foto's archief HSP / foto Reza /