Nieuws

Door Frits Feuler – Op 9 december leed BFC, de huidige koploper en titelkandidaat in de eredivisie bij de mannen de eerste en enige nederlaag, uit bij DFS Arnhem: 29-28. Begin februari snoepte WHC/Hercules BFC in Beek een puntje af: 27-27. Met 20 zeges in 22 duels is de ploeg van Richard Curfs dit seizoen ongenaakbaar. Nummer twee, Tachos, kwam op bezoek in De Haamen. Waar iedereen een spannend duel verwachtte, waren de Limburgers, na een stroeve start, opnieuw heer en meester: 34-25.

Het kampioensfeestje waar de ploeg vanaf het begin van dit seizoen zijn zinnen op heeft gezet, komt steeds dichterbij. “Misschien kunnen we tegen PSV of anders een week later tegen Feyenoord kampioen worden,” klonken de bespiegelingen na afloop door de kantine. “Voetbalnamen van illustere clubs, naamgenoten in het handbal. Staat mooi op onze cv,” grapte doelman Jordy Govaarts.   

Bij 8-7 werd doelman Dani Lemmens vervangen door Jordy Govaarts. De wedstrijd kantelde. “Is altijd een samenwerking tussen keeper en dekking. Ik vond dat onze dekking niet slecht stond. Er waren ook voor Dani wat twijfelgevalletjes, had ik ook. Met name die Nick Veltman drong flink aan. Kon een paar ballen extra pakken waardoor niet alleen ik maar ook de mannen voor mijn neus vertrouwen kregen. Als team gaan we er dan overheen.” In de rust was er kort overleg. “Het verschil is nu zes, dat wordt niet minder, spraken we samen af. Hebben ons aan die afspraak gehouden. Verschil was inderdaad erg groot. We hebben hier keihard voor gewerkt. Volgende week naar Aalsmeer 2, daar moeten we nog iets rechtzetten vanwege de uitschakeling in de beker. Quintus uit wordt ook niet makkelijk. De andere ploegen zijn valkuilen maar niets is zeker. Volgend jaar? Geen idee. Gaan alles rond om volgen. Eerst maar eens de titel pakken!”

De laatste titel in de eredivisie was voor Vlug en Lenig, in het seizoen 2001/2002. Voor de eeuwwisseling waren Sittardia – 18 keer – en Blauw Wit Neerbeek – driemaal – en Vlug en Lenig – vier keer – succesvol in de toen hoogste Nederlandse divisie. Vanaf 2008 werd de BENE-League ingevoerd, pakte LIONS vier en Bevo één keer de hoofdprijs.

Een ingreep onder de lat die de Beekse formatie sterker maakte en Tachos met heel wat problemen opzadelde. Bij 10-9 bedroeg de marge voor het laatst één treffer, daarna dicteerde BFC spel en score. Bij rust (18-12) was het duel feitelijk gelopen. Tien minuten later ging het verschil door een treffer van routinier Jordi Cremers voor het eerst in de dubbele cijfers: 25-15. Dat verschil was teveel voor het dapper spelende Tachos dat te weinig pasklare oplossingen vond om de Beekse defensie voor verrassingen te plaatsen. Vond ook topschutter Max Voermans: “Te wisselvallig gespeeld om ons als kampioenskandiaat neer te zetten,” klonk het eerlijk. “Defensief, na een aarfig begin, niet meer scherp genoeg. In deel twee wat meer met elkaar gevochten voor een goed resultaat maar de achterstand werd te groot. Zij konden te makkelijk van afstand schieten, als wij misten waren zij er als de kippen bij om dat af te straffen. Teveel fases tegen onszelf gespeeld. Ik was niet nerveus, keek uit naar dit duel met een sterke ploeg. Niet meer voor de titel,dus een  beetje teleurgesteld. We wilden laten zien wat we met deze jonge ploeg waar ik met mijn 25 jaar al een routinier ben, in huis hebben. Na vorig jaar wat jongens met ervaring gestopt, langzaam smeden we weer een team. Opstapje naar een hoger niveau. Vorig jaar BENE-League, wil daar nog wel eens in terug. Bij Tachos vanuit de jeugd opbouwen.”

AANJAGERS

Gadegeslagen door zijn vriendin en voormalig VOC-speelster Jessie van de Ruit (22) op de tribune – zij benutte een weekendje vrijaf bij haar Duitse ploeg Bad Wildungen voor een bezoekje aan Limburg – was spelverdeler Lou Peters opnieuw een van de aanjagers in de Beekse ploeg. Eerder actief bij Vlug en Lenig (nu Watersley) voordat de in Susteren woonachtige Peters twee jaar geleden de overstap maakte naar Beek. “Goede wedstrijd van ons,” opent hij lachend. “Vechten voor elkaar, nemen elkaars problemen op. Uitdagend, zeker. Moet het van mijn snelheid hebben. Ja, noem mij maar een rat. Maar wel een van het goede soort!” grapt hij. “Soms moet ik nog wat slimmer zijn. Twintig minuten gelijk op, we konden door wisselen, bleven doorgaan. Merkten dat het vandaag kon. Natuurlijk zijn we in de ban van de titel en bijbehorend feestje. Ik train ook nog mee bij LIONS, was in deze moeilijke periode zeker niet makkelijk. Kan van die jongens en trainers heel veel leren. Zou daar best naar toe willen, maar het is afwachten. Eerst kampioen, dan spelen om promotie. Bij BFC aangegeven dat ik wel wil blijven. Goed ontwikkeld hier, kan ik mee verder. Ja, ik volg Jessie ook bij haar wedstrijden via livestream, een ritje naar Wildungen (in de buurt van Kassel, FF) is al gauw ruim drie-en-een-half uur. We leerden elkaar kennen op de HandbalAcademie, het klikte meteen!. Je moet er wat voor over hebben,” lacht de pas 18-jarige een beetje ondeugend.

Lou Peters, Jeroen Croonen en Martijn Meijer bleven de aanjagers, maar ook hun ploegenoten pakten de taken goed op. Tachos kon daar defensief weinig vat op krijgen: 31-23 ging het naar een eindscore van 34-25. In Beek gaan de gedachten al uit naar het kampioensfeestje en de daarbij behorende tweestrijd met de nummer laatst van de HandbalNL League waar een plekje in de BENE-League de inzet wordt. Of dan alle Beekse spelers nog aan boord zijn, is niet duidelijk. Ook op bestuurlijk vlak slaat BFC nieuwe wegen in. Anouk Klinkers, nu voorzitter, stopt na acht jaar. Achter de schermen wordt het nieuwe bestuur klaar gestoomd voor het leiden van een van de grootste handbalclubs in Nederland.

Doelpunten BFC: Houben (3); Nanning (1); Peters (6); Vliegen (1); Vonk (2); Cremers (4); Croonen (7); Eurelings (2); Meijer (7); Dekker (1).

Doelpunten Tachos: Veltman (5); Prinsen (2); Hijstek (1); Bierkens (2); Van Roesel (3); Klomp (1); Max Voermans (7); Joep Voermans (1); Vromans (1); Van Ommen (2).

cover Lou Peters kan terugkijken op een mooie zege met BFC op achtevolger Tachos

foto Reza