Nieuws

Twee opeenvolgende degradaties Hercules na afwijken van topsportbeleid

Filosofie is niet meer heilig

Door Peter Lotman  - Den Haag - Door twee opeenvolgende degradaties duikelden de handballers van Hercules vanuit de top van de eredivisie naar de tweede divisie. Een vrije val die het beleid van de Haagse club op zijn kop zette. Met direct betrokkenen op zoek naar de oorzaken.

Ed van Offeren was manager in de tijd dat Hercules doorstootte naar de top van de eredivisie. Hij zorgde voor een sterke ploeg door spelers van de eigen club te behouden en talenten van buitenaf aan te trekken. Na zijn vertrek nam Ruben Meijer de taken op zich en ook hij slaagde erin de club op niveau te houden. 

Van Offeren heeft wel een verklaring waarom het daarna mis ging. ,,Er zijn simpelweg verkeerde keuzes gemaakt. Het beleid ten aanzien van de verhouding tussen de selecties en de breedtesport veranderde. Bij mijn aantreden was het streven geen spelers meer kwijt te raken aan Hellas en Quintus. Dat konden we bereiken door zelf meer trainingen aan te bieden door ervaren trainers. Dat kon niet zomaar en we zijn geleidelijk aan de gevestigde orde gaan vervangen door jeugdspelers die wél vier keer per week wilden trainen.”

Resultaten

 ,,Daarnaast zijn we spelers gaan halen, die ontbraken om onze eigen spelers goed te laten functioneren. Daardoor ontstonden, mede door een sterk sponsorbeleid, al snel resultaten. Bij het aantreden van een nieuw bestuur zijn de intensieve trainingen teruggedraaid, omdat een deel van de groep minder wilde trainen. Er werd dus gehoor gegeven aan een minderheid in de selectie in plaats van vast te houden aan ons uitgangspunt. Door deze werkwijze kon je erop wachten, dat er weer spelers naar andere verenigingen zouden vertrekken.”

Van Offeren is dan ook niet verbaasd dat degradatie het resultaat was. ,,Men dacht dat het allemaal wel los zou lopen, daarbij terend op prestaties uit het verleden. Maar de prestatieteams zorgen er juist voor dat de breedtesport floreert en niet andersom. Hercules had de ingeslagen weg moeten voortzetten en het krachtige beleid niet moeten laten verstoren door individuen.”

 

Samenwerking WHC en Hercules eerste grote stap

 De Haagse handbalverenigingen Hercules en WHC gaan vanaf komend seizoen samenwerken. De huidige eerste teams bij de mannen gaan twee ploegen formeren die uitkomen in de eerste divisie (de huidige plek van WHC) en de tweede divisie, het niveau waarop het gedegradeerde Hercules belandde. Ook komt er een samengesteld A-jeugdteam dat uitkomt in de landelijke divisie. Bij beide clubs zitten jeugdige talenten en die wil men op die manier behouden. De huidige trainer van WHC, Zsigmond Makay, wordt hoofdcoach van het eerste  team. Lyacine Kaci van Hercules was benoemd voor het tweede team, maar hij heeft alsnog afgezegd. Naar een vervanger wordt gezocht. De technische commissies van beide clubs geven de aansturing voor een evenwichtige samenstelling van de betrokken teams. Onder de naam WHC/Hercules worden de thuiswedstrijden in de competitie verdeeld tussen de sporthallen Loosduinen en Boswijk.

 Ruben Meijer maakte als manager nog een deel van de succesvolle periode mee onder trainer/coach Maarten Roestenburg. ,,Ik ben vóór het laatste seizoen van Maarten gestopt en heb daarom een belangrijk kantelpunt niet meegemaakt. Een grote inschattingsfout is geweest om Roestenburg te ontslaan.”

Keeper Imre Obbens (links) en spelbepaler Kevin Landsweers symboliseren de desillusie na de eerste degradatie uit de eredivisie. Beide spelers vertrokken daarna naar streekrivaal Quintus. 

 

Reputatie

,,Het had wel zijn laatste seizoen moeten zijn, maar zijn ontslag was niet de manier om de competitie tot een goed einde te brengen. Ik heb het op afstand meegemaakt. Juist omdat het zijn laatste seizoen was, wilde hij Hercules behouden voor degradatie. Ook om zijn eigen reputatie hoog te houden.”

,,Aanpassingen in overleg met de spelersgroep en Maarten Roestenburg zijn niet correct bij hem terechtgekomen en hebben hem geen kans geboden hiermee aan de slag te gaan. Tijdens het huidige seizoen is er te weinig ondersteuning geboden aan de nieuwe trainer Lyacine Kaci. Dat komt, omdat er bij Hercules te weinig mensen zijn die met voldoende kennis, motivatie en tijd veel werk voor puur topsport willen verzetten.” 

,,Als manager wordt er veel van je verwacht. Ik heb het niet perfect gedaan, maar mijn opvolger had onvoldoende kennis van zaken en tijd. De reden voor de tweede degradatie is dat de passie en kracht uit de ondersteuning is gevloeid.”

Meijer ziet als oplossing dat clubs in de regio Haaglanden meer gaan samenwerken. Een eerste aanzet geven Hercules en WHC (zie kader). ,,De sentimenten moeten van tafel. Het belangrijkste is dat we topsport bieden aan talenten uit onze regio. We moeten onze kennis, kunde en financiële middelen bundelen. Alleen dan is er kans op succes.”      

AD SPORT/PETER LOTMAN   

Deel dit bericht