Nieuws

Bron: Met Sittard-Geleen.nl - Voor Diede Nanning en Veerle Steijns draait veel om handbal. Vijf keer per week trainen, spelen in de eredivisie én alles geven voor hun club V&L Geleen waar Natasja Bekker-Kivit de technische leiding overnam van Jo Smeets. In de vernieuwde sporthal Glanerbrook voelen ze zich helemaal thuis. “Onze hal is één van de mooiste van Nederland”.

Voor Diede Nanning (21) en Veerle Steijns (20) is vijf keer per week trainen heel gewoon. Dat hoort erbij als je aan topsport doet. Diede en Veerle spelen handbal in de eredivisie. Tegen de beste teams van Nederland. “We spelen in de eerste damesploeg van V&L Geleen. Die club is thuis in Glanerbrook, in de grote hal 1. Dat is een sporthal alleen voor handbal. Het was altijd al een hele fijne hal. Met een goede vloer, het publiek dichtbij op de tribunes en veel ruimte en rust. Nu de hal opgeknapt is, is hij nog steeds fijn. Alleen veel mooier! En de kleedkamers zijn zó veel beter. Als wij een wedstrijd hebben, denken we: ‘Kom maar naar ons!’ We zijn echt trots op onze hal en club.”

GEZINSUITJE

Diede en Veerle gingen allebei op handbal toen ze een jaar of zes waren. Bij de club in hun eigen dorp. Daar viel op dat ze goed zijn in het balspel. Veerle is bijvoorbeeld heel snel. “Op mijn elfde ging ik naar V&L. Daar kwam ik in een traject voor topsport. Net als mijn grote zus Danée, vóór mij. Nu spelen we samen in dames 1. Heel leuk en bijzonder is dat! Pap was enkele jaren onze assistent-trainer. Samen met mam komt hij nog altijd kijken naar onze wedstrijden.”

              

SNEL GEWEND

De eerste keer bij Glanerbrook maakte indruk op Veerle. “Alles was daar groter dan bij mijn club thuis. En ik was ineens met topsport bezig. Het was niet meer alleen voor de lol.” Toch wende het snel. De club voelde meteen warm. Veerle kwam terecht in een team met veel nieuwe meiden. “We groeiden naar elkaar toe. Meteen gingen we met z’n allen mee op jeugdkamp. Al snel waren we echt een team. Een groot deel van ons stroomde samen door: van de C-jeugd, naar de B- en de A-jeugd.”  

HECHT TEAM

Diede kwam er vijf jaar geleden bij, toen ze allebei in dames 1 gingen spelen. “Dat was voor mij wel één van de mooiste momenten”, kijkt ze terug. “Ik begon op mijn veertiende bij V&L. Via mijn trainer bij de Handbalschool. Hij trainde ook V&L Dames. Ik begon bij de B-jeugd.” Ook het zusje van Diede speelt inmiddels in de jeugd van V&L. “Dus ook mijn ouders zijn er nog steeds vaak”, lacht ze. Na al die jaren voelt ook de club als een thuis. “We zijn een heel hecht team”, legt Veerle uit. “Met een grote, vaste kern. Een vriendinnengroep. Als iemand uit het team na 5 of 6 jaar stopt, is er altijd een persoonlijk moment in de kleedkamer. Vaak is dat emotioneel. Maar dat zijn ook de mooie momenten die je bij blijven.”

OP ELKAAR INGESPEELD

“Het is heel fijn dat we zo’n leuk team hebben”, vindt ook Diede. “Als je geen plezier meer haalt uit het spelletje en de mensen waar je mee speelt, is het snel klaar. We verdienen hier geen geld mee. We doen het omdat we het heel leuk vinden.” Bij handbal heb je zes  veldspelers en een keeper. Iedereen valt aan én verdedigt. Veerle: “Ik sta op de linkerhoek. Diede meer recht voor de goal.” Diede vult aan: “Ik moet de bal zo snel mogelijk naar Veerle zien door te spelen. Dat is het mooie aan handbal. Het is een snel spelletje. En je doet het samen. Als één van ons een slechte dag heeft, speelt het team nog niet slecht. Je trekt elkaar er dan echt doorheen.”   

VAN ACHT NAAR VIER TRAININGEN PER WEEK

Veerle en Diede beginnen dit jaar aan het laatste jaar van hun HBO-studie. “Maar veel meiden uit het team werken al”, vertellen ze. “Toen we allemaal nog op school zaten, trainden we acht keer in de week: vier keer in de ochtend, vier keer in de avond. Dat was extreem. Maar ook een hele leuke tijd. De laatste jaren zijn we minder vaak gaan trainen. Alleen nog in de avond. Maar dan wel langer. Dit seizoen gaan we driemaal per week trainen, steeds 2 uur lang. Daarnaast doen we aan krachttraining. En op zaterdag is er een wedstrijd.”

EREDIVISIE: HET HELE LAND DOOR

Dat begint in september weer. Het team speelt wedstrijden in heel Nederland. “Venlo is het dichtst bij dit jaar”, vertelt Diede. “Het verst zijn Breezand in Noord-Holland en Emmen. Dan ben je een hele dag onderweg voor één wedstrijd. Gelukkig gaan we met een luxe bus. Onderweg kunnen we lopen, slapen of werken aan school. Heel fijn! Ja, daaraan merk je wel dat het topsport is.”

JONG ORANJE

Het Nederlands team, is dat nog een droom? “Ik heb eigenlijk altijd in de jeugdteams van Oranje gespeeld”, antwoordt Veerle. “Tot drie jaar geleden. Het eerste jaar was het mooist. Toen zijn we met Oranje Europees Kampioen geworden! We mochten toen op het hoogste niveau meedoen aan het WK en EK. Op het WK haalden we een vierde plek. Ja, dat was wel echt een hoogtepunt.” Toch zou ze nu niet meer in Oranje willen spelen. “Je handbalt niet tot je 35 bent. Dus ik kies ervoor om iets op te bouwen voor daarna.” Diede knikt: “Ik wil ook lekker blijven spelen en presteren in dames 1. En daarnaast blijven doen wat ik nu doe, zoals school en stages.”

EUROPESE DROOM

Ze hopen wel nog ooit Europees handbal te spelen. Diede: “Dat zou mooi zijn! Daarvoor moeten we in de eredivisie bij de eerste 4 tot 6 teams eindigen. Vorig seizoen zijn we achtste geworden. Dus het is haalbaar.” Europees handbal spelen betekent naar het buitenland gaan voor wedstrijden. Veerle: “Dan moeten we meer sponsoren binnenhalen. Want dat kost veel geld. Maar als we het halen, gaat onze club ons zeker steunen. We mogen dan ook teams uit andere landen hier welkom heten. Dat zou geweldig zijn.”

VERRASSEND MOOI

Sinds de vernieuwbouw van Sportpark Glanerbrook is V&L er helemaal klaar voor. Veerle: “Het plafond van onze hal is hoger gemaakt. We voldoen nu aan alle eisen voor Europese wedstrijden. En met de nieuwe verlichting, het digitale scorebord, de kleuren en onze eigen banners is de hal echt prachtig. De hele vernieuwbouw is verrassend mooi. Precies zoals op de foto’s die we vooraf zagen. Wauw!” Diede is het daarmee eens: “We zien nu ook de andere sporten. Ik kwam nooit in de ijshal. En ook het zwembad zag je niet. Nu wel. Het gebouw is veel meer open. De kantine is nog niet eens af. Maar ik kijk er nu al naar uit. Daar zitten we na iedere training en wedstrijd.”

USH!

Hun club bestaat al sinds 1949. Vorig jaar 75 jaar. Bij zo’n oude club horen rituelen. Die soms al jaren bestaan. “Voor iedere training en wedstrijd gaan we in een kring staan”, vertelt Diede. “Iemand van ons zegt iets om de anderen te motiveren. En daarna volgt onze yell.” Veerle: “Een van ons roept ‘V&L’. En dan roept de rest ‘Ush!’ Nee, geen ‘push’. Ush! De yell is al zo oud. Niemand weet meer waar dat vandaan komt…”

De dames van V&L beginnen zaterdag (19:00 uur) met een thuiswedstrijd tegen Kwiek Raalte.  

Overige wedstrijden: E&O – PSV Handbal; Fortes Venlo – ZAP; VZV – VOC; Quintus – MHV’81; SEW – Foreholte; DSVD – Volendam.

cover foto 1: Veerle Steijns: met vertrouwen richting het komend seizoen

foto 2: Diede Nanning in het afgelopen seizoen in actie tegen Quintus

foto's archief HSP / foto Reza / Ronald Jans Sportfotografie 

foto