Nieuws

Van Hengelo naar Belgische fruitstad: een andere kijk op handbal

Annika Noordink heeft haar draai snel gevonden bij Sint-Truiden

Door Frits Feuler – Het afgelopen half jaar ging het handballeven van Annika Noordink niet geruisloos voorbij. Met haar vorige club Vlug en Lenig belandde ze in een neerwaartse spiraal: team en bestuur stonden niet meer op een lijn met trainer Richard Curfs die daarop zijn conclusies trok. In zijn kielzog stopten heel wat speelsters bij de Geleense vereniging of gingen elders aan de slag.

Zo dus ook Annika Noordink die samen met haar V&L-coach, Milou Janssen en Diane Houben onderdak vond bij Belgisch bekerwinnaar HB Sint-Truiden. Een totaal andere omgeving, weet ze inmiddels. “Maar daarom niet minder mooi of interessant.”

Zaterdagavond het eerste topduel, uit naar het eveneens ongeslagen Initia Hasselt waar Linda Vallen en Kim van den Boorn actief zijn. Veel publiek, knap sfeertje. Maar onder de streep viel het duel behoorlijk tegen: geen spanning, de gasten uit de fruitstad waren te sterk voor dit zwalkende en zonder concept spelende Hasselt. Een uur lang denderde de gele trein richting Van den Boorn die meer dan haar lief was ballen uit het net moest rapen. Na een 9-19 ruststand stopte de teller bij 25-36.

                                

                                       Oranje U16 in 2012 met o.a. Annika Noordink en Delaila Amega

Vanuit Nederland wordt wel eens een beetje denigrerend gekeken naar de Belgische competitie, weet Curfs inmiddels. “In de voorbereiding speelden we tegen V&L en VZV prima duels, dus denk ik dat de vier beste Belgische teams zich best in de eredivisie staande zouden kunnen houden.” Zijn ploeg was zaterdagavond gewoonweg te sterk voor dit Hasselt waar na afloop veel kritische noten richting het trainersduo gekraakt werden. Sint Truiden en Hasselt zullen samen met Antwerpen en Visé de komende maanden de dienst gaan uitmaken in de strijd om de twee hoofdprijzen.

Snelheid

“Richard heeft hier snelheid, toch wel het Nederlandse handelsmerk, behoorlijk in de ploeg gebracht. Maar we krijgen ook teveel tegendoelpunten, waren af en toe slordig en kregen onnodige tijdstraffen. Dat zijn verbeterpunten,” is Noordink kritisch. Ze fungeert als aanjager, spelverdeelster, schutter, strafworpspecialiste. Sterk in de een-tegen-een-situaties. Kortom: lekker veel aan de bal en heerlijk in de afronding. Niet voor niets staat ze hoog op de topschutterslijst. “Ik speel bijna de volle zestig minuten, ja. Dat is fijn. Zeker na al dat blessureleed van voorgaande jaar met die schouderoperatie als gevolg. Maanden lag ik eruit, kon niks doen. Nu dan eindelijk weer op de vloer.” Ze straalt nog heel veel energie uit na een uurtje tempohandbal!

                          

                                       Annika Noordink, nauwelijks af te stoppen                 foto Lucke Foto

Beetje boos

“We hebben een goede wisselbank. Dat is juist nu nodig want we missen nogal wat vaste krachten vanwege blessures,” geeft ze aan. Iets dat haar coach beaamt. “Natuurlijk was het verschil vandaag groot. Maar ook de andere speelsters die nu hun kans krijgen moeten vol mee in de groep, niet slordig worden of als keepster verkeerd reageren op standaardschoten. Dan kan ik kwaad worden!” analyseert Curfs zakelijk.

Terugkijken op zijn te abrupt afgesloten Geleense periode hekelt Curfs de plotse keuzes die door een deel van de ploeg en bestuur in een ommezwaai gemaakt werden. “Achteraf zeg je dan: dat is allemaal niet nodig. Maar de klik was er inderdaad niet meer. Nu een nieuwe uitdaging. Ik ga verder zo lang ik het nog allemaal leuk vind. Vier keer trainen per week, ook hier in België, is het minste wat je moet kunnen doen.”

Nao ‘t Zuuje

Haar studie Health, Education and Promotion aan Maastricht University bracht Noordink vanuit Hengelo als 15-jarige naar  Emmen – vijf jaar E&O – en Dalfsen. Vervolgens streek ze neer bij de Geleense ploeg, omdat in Maastricht een studie was begonnen. Daar leerde ze Ivo Steins, cirkelspeler van de LIONS kennen. Die relatie mondde uit in een vaster verblijf met nu een eigen huisje in Limbricht, onder de rook van Sittard. Hele stappen al op jonge leeftijd gemaakt dus.

Met Ivo Steins

Aan trainingsintensiteit dus geen gebrek voor Noordink, Houben en Janssen. Vier keer per week als carpoolers naar Sint-Truiden. Noordink is haast niet anders gewend. “Goed ontvangen bij de club, leuke mensen om me heen. Mijn ouders komen elke wedstrijd kijken! Dit jaar willen we niet alleen meedoen om de prijzen maar ook titel én beker winnen,” luiden de doelstellingen van Noordink en haar team. “Je moet op de toppen van je tenen lopen, alles eruit halen en jezelf verder ontwikkelen. Dan pas ben je goed met je sport bezig!” klinkt het overtuigend.

Bene-league

Beiden zien op termijn mogelijk een wat aangepastere vorm van de BENE-League voor vrouwen ontstaan. “Zou geen gek idee zijn,” refereert Curfs aan zijn eerdere opmerking. “Nu zijn slechts acht ploegen in competitie, in Nederland maar twee ploegen meer. Ook een korte competitie dus. In de Belgische nationale ploeg zie je al een kentering van speelsters die in het buitenland actief zijn. Dat is een goede ontwikkeling,” weet Curfs.

   Coach Richard Curfs, foto Lucke Foto

“Zet nu ook nog eens de vier beste ploegen van Nederland en België bij elkaar en laat die ook een aparte competitie draaien. Dat verhoogt het niveau in België en geeft zeker voor de Nederlandse ploegen een wat andere kijk op de competitie met extra wedstrijden,” is een andere logische gedachtegang van de kwieke spelverdeelster. “Maar dan moeten de Belgische clubs wel eerst voldoende investeren in allerlei faciliteiten,” voegt Noordink er snel aan toe. Huiswerk voor de clubbestuurders dus.

Dat haar club al een paar jaar, ondanks titel- en bekerwinst, geen dure Europese campagnes meer voert, vinden Curfs en Noordink begrijpelijk. “Samen met bestuur en ploeg hebben we ervoor gekozen om in december weer op uitnodiging naar Zuid-Frankrijk te gaan waar we aan een sterk bezet toernooi kunnen deelnemen. Drie zware wedstrijden in vier dagen zegt de ploeg meer dan die twee Europese potjes die ook nog eens klauwen met geld kosten.”

In Sint-Truiden prijst Noordink zich gelukkig dat ze met een heel talentvolle groep die extraatjes wel gevonden heeft om haar hobby wekelijks te kunnen uitoefenen. Ergens in het voorjaar van 2020 wil ze haar inspanningen beloond zien.

cover Annika Noordink, gedreven spelverdeelster bij Sint Truiden

foto Lucke Foto

Deel dit bericht