Nieuws

VIJFDE BENE-LEAGUE-TITEL VOOR BOCHOLT

Door Frits Feuler - Achilles Bocholt heeft zich in eigen huis met een 37-30 zege op regerend kampioen LIONS gekroond tot verdiende winnaar van dit BENE-League-seizoen. In de reguliere competitie was de ploeg van de nieuwe coach Luc Boiten al heer en meester. In het tweeluik met Sporting Pelt in de halve finale was het na de heenwedstrijd (28-25) verlies nog even bibberen. In de eigen sfeervolle Damburg werd het karwei enkele dagen later vakkundig afgemaakt. Zaterdagavond dan de kers op de taart.

Voor Bocholt is het na 2017, 2018, 2019 en 2020 de vijfde BENE-League titel. Als je het kampioenschap in 2013 van de Benelux Liga meetelt, komt de Belgische club nu in totaal op zes overwinningen in de grensoverschrijdende handbalcompetitie. Voor LIONS dus geen tweede titel op rij. In de vorige zeven edities haalde LIONS zes keer de finale, vier keer was Bocholt de opponent. Nederlagen waren er in 2017, 2018 en 2020. Vorig jaar dan eindelijk die verlossende titel.

In de Damburg is het altijd goed toeven. Elfhonderd fans bevolkten de tribunes, heuse cheergirls fleurden de handballoze momenten met kundige dansjes op. De speaker en DJ van dienst hadden de avond van hun leven: aansprekende teksten, passende stemmingsmuziek. Kortom: genieten.

BELONING

Ruim voor aanvang van de wedstrijd wist Bocholt-voorzitter Pascal Derkoningen het zeker: “Wij gaan opnieuw die prijs binnen halen! Mooi om dat in eigen hal te doen in deze nieuwe opzet. Een beloning ook voor alle vrijwilligers in en rond de club. Voor de spelers is het een motivatie om dit titanenduel te winnen. Het hoeft niet meteen om grote geldbedragen te gaan, de inkomsten die wij vanavond genereren als organisator, zijn in dat opzicht meer dan welkom!”

Tweemaal eerder dit seizoen waren de Belgen LIONS de baas. Ook in deze finale kwam de ploeg van coach Christoph Jauernik niet in de buurt van winst. De snelle 9-4 voorsprong van Bocholt kon LIONS nog wel beantwoorden (9-9) maar daarna was de koek op: 18-12 bij rust. In deze fase bewees bovendien LIONS-doelman Scott de Hoogh zijn waarde met een serie knappe reddingen.

NIKS AANBRANDEN

Die marge van zes, daar kon een beetje aan geknabbeld worden, meer ook niet: 25-17, 29-22. Bij 31-27 leek de spanning terug te keren maar Bocholt liet niks aanbranden. Stoer, met volle overtuiging en gedragen door de meer dan enthousiaste fans ging het richting het eindsignaal in een finale die nauwelijks een wanklank kende: 37-30.

SPOOREN HAALT UIT

Grote ‘meneer’ bij de thuisploeg was ex-international Serge Spooren met elf treffers. Meteen na het WK bedankte hij voor de nationale ploeg. Teleurgesteld. Aan de lijn sleurde Tim Claessen in functie van de opbouwrij maar wist er zelf ook nog zeven tegen de netten te knallen. Wout Winters was de andere gangmaker. In het doel als vanouds Clem Leroy: uitschuifbare armen, geweldige reflexen. In een woord: sta-in-de-weg. Voor de fans op de tribune kon de avond niet meer stuk.

REACTIES NA AFLOOP
Robin Leunissen, redelijk hersteld van een rugblessure, zat de nederlaag diep. “We komen hier om te winnen, maar raken al snel op grote achterstand. Waren niet erg goed vandaag, Bocholt veel beter. We weten dat we dit soort wedstrijden ook kunnen winnen, maar vandaag duidelijk niet.”
Wout Winters: “Onbeschrijflijk, voor eigen publiek deze prijs winnen. We waren er allemaal op gebrand om het verlies van de titel van vorig jaar recht te zetten. Ons tempo was verschroeiend. Nog twee finales te gaan, de bekerfinale tegen Sporting Pelt komt er al heel snel aan. We gaan voor ze alle drie. Vasthouden, waarom niet? Handbal leeft hier in Bocholt. Ik speel nu al zoveel jaren finales. De ervaren jongens moesten vandaag opstaan en dat deden ze.”
LIONS-coach Christoph Jauernik was teleurgesteld. Niet zonder reden. “De ploeg heeft veel energie in de wedstrijd gelegd. Het niet volledig kunnen spelen van Robin was een nadeel. Onderling hebben we bepaalde afspraken niet goed afgestemd. De tegenaanval van Bocholt kregen we niet onder controle. In de verdediging hadden we niet altijd kijk op met name Serge Spooren. Even afschakelen, dan beginnen tegen Tachos om de titelstrijd, dan een zware bekerwedstrijd tegen Aalsmeer. We hebben nog genoeg om voor te spelen.”
Doelman Clem Leroy was voor de zoveelste keer dit seizoen weer nadrukkelijk in beeld met een meer dan uitstekende prestatie. Genieten onder de lat, noemt hij dat. “Voor deze wedstrijd doe je het, op het WK na,” grapt hij. “Schrok hoe gretig we waren. Blijven kei rustig, blijven volwassen spelen, secuur spel. Ja, we scoren veel tegen LIONS. Defensief moeten we, ook al scoren we vaak, toch ook attent zijn. Nu aan het feest, met de supporters en bekenden. Positieve sfeer. Deze hal is geschikt voor dit soort finales!”
Uitblinker Serge Spooren schudde in één klap alle frustraties van de laatste weken van zich af. Geen blad voor de mond daar waar het ging over zijn afscheid van de nationale ploeg. Verrassend, ja. “Zat er na het WK mentaal helemaal doorheen. Wilde zo snel mogelijk naar huis. Jammer, het zou de mooiste ervaring van mijn leven moeten zijn. Het liep anders. Heeft me enkele weken gekost om daar bovenop te komen. De thuiswedstrijd tegen Pelt heb ik me mentaal herpakt. Vandaag ook de dag dat mijn twee grootvaders, 17 en 4 jaar geleden, zijn overleden. Maakt heel wat emoties los, want het waren twee handbaldieren! Altijd komen kijken, voor hun kon ik vandaag geen slechte wedstrijd spelen. Mijn extra drive? Mijn vrouw is drie weken weg geweest voor haar werk, kwam vanmorgen terug, ik was blij. Dat gaf weer extra energie. Maar ook toen ik hier donderdagavond was en zag hoeveel vrijwilligers bezig waren om de zaal op te bouwen. Dat geeft nog wat extra steun. Ik wist bij de eerste twee doelpunten dat ik de wedstrijd kon kantelen. Ben er zestig minuten vol voor gegaan. Nu eerst genieten, want we zijn sinds 24 juli met dit doel bezig. Zeven punten voor op LIONS, tien op Pelt en negen op Aalsmeer, dus de terechte kampioen en goed afgemaakt. Paar dagen de knop omzetten.”
Coach Luc Boiten oogde moe. “Heb ongemerkt ook een wedstrijd meegespeeld. Wat een entourage! Gretig, hard gewerkt. Ook een chapeau voor LIONS, met hun blessureperikelen en een Robin die niet honderd procent kan spelen. Voetjes op de grond blijven hier in Bocholt. Elke finale die we mogen spelen is een eer. Publiek is de achtste man, thuis nog niet verloren. Dat brengt iets naar boven.” De Hasselaar liet doorschemeren vanavond geen bier te nuttigen. “Ik heb nog nooit bier gedronken,” lacht hij.
Lijnspeler Tim Claessens was in zijn nopjes: “Eerste BNL-prijs na eerder eenmaal de beker met Volendam en twee keer met Bocholt te hebben gewonnen. Hoe ik me heb voorbereid? ’s Morgens een broodje eten op de markt in Sittard, daarna spek en ei. Vlak voor vertrek naar Bocholt een lekkere pasta,” legt hij zijn voorbereiding op de finale uit. “Natuurlijk wil je zoveel mogelijk finales winnen, dus deze zeker. Na het verlies vorig jaar heb ik wel een week nodig gehad om die klap te verwerken. Hele seizoen op kop, in de laatste wedstrijd onderuit. Nu op naar de bekerfinale en de landstitel. Iedere ploeg moet bang voor ons zijn, dat moeten we uitstralen. De klik met coach Luc Boiten is perfect, je kunt over veel dingen met hem praten. Dat schept vertrouwen.”

Bocholt: Leroy, Tielen, Winters (5), Jaeken, Gijbels, Spooren (11), Valkenborgh (3), Lamers, Driesen (1), Roelants, Claessens (7), Ceyssens, D’Hanis (4), Strauven (2), De Beule (4), Doms.

LIONS: Dijkstra, Ritzen, Hiemstra, Schmeits (2), Van Straaten (2), Scott de Hoogh, Kleijkers B, Steins (8), Baart, Leunissen (4), Hempel (2), Adams (4), Eussen (5), Dell (3), Weiler, Marquardt.

Scheidsrechters: Weijmans / Wolbertus

cover WINNAAR BENE-LEAGUE 2022/2023: SEZOENS ACHILLES BOCHOLT!

PROFICIAT!

foto Reza

Deel dit bericht