Nieuws

Door Frits Feuler – De eerste van twee onderlinge duels in de halve finale van de Super Handball League brachten nog geen beslissing. Daarom is het wachten tot zondagavond voordat de twee finalisten bekend zijn. In Volendam won de ploeg van coach Geert Hinskens – hij staat ook volgend seizoen voor de groep – nipt van Bocholt: 25-24. De arbiters van dienst, Klompers en Stobbe, hadden aan elke kant zes tijdstraffen nodig om de boel in toom te houden.

Nog spannender in Visé waar Aalsmeer ‘met vervangende shirts’ als winnaar van de reguliere competitie opdraafde. Een duel met een nare bijsmaak voor de regerend Nederland kampioen, bekerwinnaar en winnaar van de BENE-League in 2009. “Als beloning voor die eerste plaats mag je drie uur in de bus, een pittig duel spelen, vervolgens midden in de nacht thuis komen waarbij de klok ook nog een uurtje afsnoept van het herstel om vervolgens morgenmiddag om vijf uur weer aan de bak te moeten. Wat dat betreft heeft Visé meer rusttijd,” keek coach Wai Wong een beetje sip na afloop van het duel (29-29) terug. Hij miste vier sterkhouders: Pepijn Michielsen, Samir Benghanem, René de Knegt en Don Hartog waren om uiteenlopende redenen niet inzetbaar. Dus kwam het aan op de overige ploeggenoten om samen een buffer te slaan voor het tweede duel in de Bloemhof.

LAATSTE DUEL OP BELGISCHE BODEM

Voor Donny Vink was het zijn laatste optreden in België, gaf hij voor de wedstrijd al aan. “Na dit seizoen stop ik met handbal, ja ik weet het, 26 pas. Maar ik heb zes seizoenen lang alles gegeven voor Aalsmeer. Veel moeten reizen, niet altijd even makkelijk. Alle prijzen gewonnen die we konden winnen. Het is mooi geweest, tijd voor andere dingen met familie, partner en vrienden.” Waar voor Vink – acht treffers – het einde van een mooie handbalcarrière stilaan in zicht komt, dient op een andere positie een nieuw talent zich aan. Kik van Veen, doelman, 21 lentes jong en normaliter deel uitmakend van de tweede ploeg. Voor dit duel deed coach Wai Wong een beroep op de youngster omdat René de Knegt vanwege een blessure niet inzetbaar was. Na de rust (16-16) nam hij de plek onder de lat over van Marco Verbeij. “Ja, dat was mooi. Nee, niet echt nerveus, een beetje gezonde spanning noem je dat geloof ik,” keek hij na afloop ontspannen terug. “Niet het veld in met trillende benen!” Het verschil is wel duidelijk merkbaar op dit niveau: “De schoten zijn preciezer, harder ook. Een-tegen-een situaties, dat is wat meer mijn ding.”

KEEPERSTALENT VAN VEEN

Zijn debuut was het niet. “Eerder dit seizoen was ik er ook al een paar keer bij, maar speelde nog nooit een half uur aan een stuk. Niet verwacht. En zeker niet in zo’n wedstrijd!” Van Veen klopt dit seizoen voorzichtig aan het raam bij de hoofdmacht, maakt zijn minuten in de eredivisie. “Op mijn twaalfde bij Aalsmeer begonnen, steeds een stapje hoger. Ik zit niet op de Handbalacademie, heb dus ook geen ervaring in nationale jeugdselecties. De opleiding bij Aalsmeer waar ik de kneepjes van het keepersvak van Micha Hoogwoud krijg bijgebracht, functioneert voor mij prima,” aldus Van Veen die in het dagelijks leven werkt met ouderen. “Ik heb nog geen idee wat ik wil studeren,” grapt hij tussendoor. “Beetje zoekende!” En voor het handbal heeft hij veel over, is makkelijk te combineren. “Je wilt altijd spelen, ook in de eerste ploeg. Maar je weet dat je op je beurt moet wachten. Als die er komt, moet je er meteen staan.”

En dat deed hij na rust met verve: de Visé-aanvallers hadden blijkbaar niet snel genoeg in de gaten dat die wat kleinere doelman met een gave techniek en prima reflexen veel Waalse schoten pareerde. Je zag her en der de vertwijfeling na weer een stop van die dekselse jonge, nog onbekende goalie. “Morgen weer aan de bak, na wat weinig rust en een lange nachtelijke terugreis. Slapen in de bus, slapen in mijn eigen bed, woon op vijf minuten van de sporthal. Tussendoor bekijken Marco en ik de schotbeelden die we voor elkaar maken. Daar moeten we in eigen huis ons voordeel mee doen.” Als hij de eindstand van Aalsmeer 2 hoort – verlies tegen Feyenoord – knippert hij even met de ogen. “Niet leuk, maar het is blijkbaar niet anders.”

Maar ook Visé had dezelfde plannen: met een ruime en voordelige marge morgen rond het middaguur in de bus stappen en het karwei in De Bloemhof afmaken. Het werd een gevecht ‘met alles erop en eraan’: prima aanvallen, uitstekende combinaties, krachtig verdedigen, bovenmaatse inzet, veel lijf-aan-lijf duels, prima keepers, emoties buiten en binnen de lijnen. Iedere meter werd met hand en tand verdedigd, het arbitrale duo Van Loock/Peeters had de handen meer dan vol.

Aalsmeer was als eerste ‘los’: 2-5. Trainavicius legde de bal vanaf 35 meter aan de overkant in het lege doel: 8-11. Toen Dennis Vesters na het fluitsignaal alsnog op doel schoot, zagen de Belgische arbiters daar een tijdstraf in. Tot zover prima, maar ver in de tweede helft een identieke situatie bij Visé: alleen toen bleef de tijdstraf uit. Tot frustratie van alles wat binnen en buiten Aalsmeer gekleurd was! Donny Vink bepaalde met twee treffers de pauzestand op 16-16.

MINIMALE MARGE

Direct na rust (19-18) belandde Tim Bottinga in een fel duel met een aantal Waalse verdedigers. Een opstootje dreigde. Meer dan een vrije worp zat er niet in. Vanaf 25-25 lukte het Aalsmeer de marge steeds op één treffer in eigen voordeel te houden. Dennis Vesters kogelde dertig tellen voor tijd 28-29 vanaf de flank binnen. Nguema prikte tien tellen voor de tijd de gelijkmaker achter Van Veen. In de laatste drie seconden een haast identieke aanvalssituatie met Bottinga en dezelfde tegenstanders. Die actie was ditmaal rijp voor een pingel, een andere optie was er niet. Maar Van Loock en Peeters vonden een gelijkspel blijkbaar ook een keurige uitslag…..

Zondag (17:00 uur) onder leiding van Weijmans en Wolbertus valt in Aalsmeer de beslissing over de finaleplek. Wordt het Aalsmeer, dan is zondag 6 april de eerste SHL-finale. Een uur eerder (De Damburg, Bocholt) beginnen Bocholt en Volendam aan hun tweede en beslissende duel onder leiding van Martens en Schols.

ZWARE OPDRACHT BOCHOLT IN THUISDUEL TEGEN VOLENDAM

Achilles Bocholt is er niet in geslaagd de heenwedstrijd van de halve finale in de Super Handball League te winnen. In en tegen Volendam ging Bocholt met 25-24 onderuit. Een pijnlijke nederlaag, maar nog geen man overboord. Zondag, in de eigen Damburg, moet er met minimnaal twee doelpunten verschil worden gewonnen om in de finale te geraken. 

De openingsfase was voor de gasten. Ondanks enkele slechtere passes en gemiste kansen, kon Bocholt de bovenhand nemen. Na een tiental minuten stond het 3-5 via Aleksa Kljajic. Maar meer dan een kloofje van drie punten werd ons niet gegund. Na twintig minuten stond het dan ook 8-11. Een gretig Volendam probeerde de aansluiting te vinden en slaagde daar bijna in. Bocholt ging rusten met een 12-13 voorsprong.

In de tweede helft kon Bocholt die voorsprong nog even behouden. Via een goede Wout Winters ging de score nog naar 13-15. Maar enkele minuten laten kon Nagtegaal er al 16-16 van maken na ongeveer zes minuten spelen. De minuten die daarop volgden waren beangstigend. In zes minuten tijd ging Volendam zowaar naar 20-16. Hét moment voor coach Boiten om de jongens even samen te roepen. Het plannetje dat daar werd besproken, leek niet meteen te werken. Bocholt kon wel aansluiten, maar kwam niet meer in aanspraak voor de overwinning en verloor met 25-24.

cover Vaidas Trainavicius moet met Aalsmeer zondag nog één keer vol aan de bak om ten koste van Visé door te gaan naar de finale van de SHL 2024/2025

foto archief HSP / Kicks Foto's