Nieuws

Door Frits Feuler – Midden jaren tachtig telde de afdeling Limburg van het NHV ruim 600 teams in vele leeftijdsklassen, dames en heren, jongens en meisjes, aangeleverd door 86 clubs. Ruim 200 scheidsrechters waren wekelijks in de weer om wedstrijden te leiden of dienst te doen als neutrale secretaris/tijdwaarnemer bij duels op landelijk niveau. Die rijke handbalhistorie is er niet meer, in de breedtesportcompetitie moeten de overgebleven clubs zien te overleven.

In 1963 werd Swift Roermond de eerste Limburgse kampioen, werden er 638 zaalwedstrijden gespeeld. Een jaar later werden de junioren van Posterholt landskampioen. In 1966 waren 199 scheidsrechters in het bestand opgenomen, een jaar later bijna 100 meer. Verhouding aantal scheidsrechters tot leden was 1:16.

Maar stilaan gingen die aantallen achteruit: de ene club hield op te bestaan, het (bestuurs-) kader werd te smal, clubs konden het financieel en organisatorisch niet meer bolwerken. Weer andere zochten elkaar op en fuseerden om te redden wat er te redden viel.

Bij de eerste telling, seizoen 1957/1958, waren er in  Limburg 1822 leden, in 1986 stonden 11.488 spelers, scheidsrechters en officials geregistreerd. Illustere namen van verenigingen verdwenen stap voor stap, denk aan o.a. Alcides, Be Fair, ATSV, Beatrix, DES Ub, Filarskis, Fortuna, Grathem, Haslou, Heerlen, Herten, DBSV, HVS, Hoensbroek, IASON, Wilskracht, Mosam, Polaris, Roda (h), DBSV, Sibbe, Ingbergia, Vebios, Quickly Hands, Popeye, Patrick, Zonnebloem. Kent U ze nog?

Het herenhandbal in Limburg heeft de grootste klap gekregen. Naast LIONS, Bevo, BFC, Watersley en Bevo 2 in de top volgen een treetje lager Rapiditas, Gemini en BFC 2. In de jaren tachtig was het in Limburg genieten van derby's tussen Caesar, Blauw Wit, Sittardia en Vlug en Lenig. In de tweede divisie dit seizoen geen enkele Limburgse ploeg. Met NOAV, Rapiditas 2, HC Groot Venlo, Bevo 3, Sittardia 2 en Vios is het Limburgse plaatje in de hoofdklasse compleet. 14 ploegen, meer is er niet.

Bij de vrouwen grotere aantallen: HC Groot Venlo en Vlug en Lenig doen in de eredivisie mee. Ooit speelden Swift, Loreal, SVM, Mosam, IASON, Sittardia, DVO, Beatrix en Bevo op het hoogste Nederlandse zaalniveau. Tijden van weleer. BFC en MEOS daaronder. NOAV, Bevo, HC Groot Venlo 2, Vlug en Lenig 2 staan in de tweede divisie. Dehoofdklasse herbergt dit seizoen Margraten, BSAC, BFC 2, Gemini, MIC, LimMid, ESC en Vios. 16 teams als uithangbord bij de senioren van een eens zo kwalitatief en kwantitatief sterke Limburgse provincie. Wat rest is het groter wordende aantal jeugdteams dat de pijlers vormt van de meeste verenigingen. Positief is wel dat veel van de jeugdteams juist gecoacht worden door die ervaren spelers en speelsters.

Door onder meer de grote reisafstanden, hogere contributies plus reiskosten haakt men af, de verplichtingen binnen een vereniging wil of kan men niet meer op zich nemen. Sportief heeft het voor velen geen zin meer om te  investeren in een hoger speelniveau. Door familiaire omstandigheden én leeftijd – veel teams in de onderste helft van de competitie herbergen 40-, 50- en bijna 60-plussers - is spelen richting de top voor velen geen issue meer. Waar mogelijk stapt een aantal liefhebbers in bij een recreantenploeg waar het plezier nog meer op de voorgrond staat. Het hoeft niet meer na al die jaren. Dus rapen handbalvrienden zich bij elkaar, gooien een aantal malen per maand een balletje op de training en spelen dan, in zes maanden, 14 tot 16 wedstrijden. Meer hoeft en kan niet.

Dan kom je al gauw uit in de ‘kelderklasse’: negen teams in de tweede klasse ZO, met of zonder trainer/coach. Vier ploegen speelden al driemaal, drie ploegen kwamen twee keer binnen de lijnen en Vios 2 en MenG Optimo hoefden pas één opstelling in de Handbalapp in te vullen.

Onze DOLENDE REPORTER was aanwezig bij zo’n duel in de Limburgse kelderklasse en doet verslag uit Oirsbeek. De gebruikelijke taferelen voor en na de wedstrijd houden de spelers voor zichzelf.

Afgelopen zaterdag stond een heuse topper op het affiche in de 2e klasse breedtesport in Limburg. De fusieploeg van Oirsbeek/Schinnen tegen de fusieploeg van Mechelen/Gulpen oftewel HV Zwart Wit/Schinnen tegen MenG Optimo. Een goed gevulde sporthal in Oirsbeek met twee teams die gebrand waren op een overwinning. Het NHV zag de belangrijkheid van deze wedstrijd ook, want niemand minder dan Joezio Skrobiszewski – wie kent hem niet in het Limburgse - was aangewezen voor deze handbalkraker.

MenG - zwarte shirts - opende het seizoen met een nederlaag bij Zwart Wit/Schinnen, foto Zwart Wit

De mannen uit het Heuvelland, met 11 spelers aangereisd waaronder oud-Zwart Wit 'manusje-van-alles' Willy Pepels - kwamen iets beter uit de startblokken. Onder leiding van schutter Kevin Lacroix namen ze brutaal de leiding. Zwart Wit – met 12 spelers op het blad - pikte aan, het was Ivo Hundscheidt die op de rechterhoek met prachtige knikworpen scoorde. Technische hoogstandjes verleer je niet zomaar.

MenG bleef aan de leiding door strakke ballen - oeps, kan dat wel? - van spelverdeler Tom Lipsch die keeper Mike Jacobs van Zwart Wit diverse malen kansloos liet. Hulde dus voor Tom, aanmoedigingen voor Mike. Zwart Wit kwam echter aan het einde van de eerste dertig minuten langszij: met een 11-11 tussenscore gingen beide ploegen aan de ranja. Tenminste, dat denken we.

Tijdens de rust kwam de scheids nog effe speciaal uitleggen dat we van een vrije hoekspeler moesten afblijven, anders zou een tijdstraf volgen. Oei! Dat moesten de mannen van de thuisploeg zeker meenemen. Klopt ook, want in de CL wordt zoiets ook meteen aangepakt.

Bij het begin van die tweede helft waren het weer de mannen van MenG die enkele doelpunten konden uitlopen. Door enkele domme tijdstraffen aan Gulpense kant was Zwart Wit in de gelegenheid om terug te komen en kon vervolgens zelf op voorsprong komen. Ervaren spelers bij Zwart Wit, Michel Alzer en Sander Hayen stonden steeds beter in de dekking en de wedstrijd was beslist. Defenisieve kwaliteiten, al die jaren opgespaard, kwamen nu weer van pas.

Met een eindstand van 25-21 was Zwart Wit ervan overtuigd dat de beste had gewonnen, de mannen uit Gulpen en omstreken zullen nog eens terug denken aan die domme en pijnlijke, beslissende tijdstraffen: vier stuks voor de gasten, eentje voor de thuisploeg.

Publiek tevreden, thuisploeg op kop met 5 uit 3. Zaterdag 4 november gaat Gulpen naar Weert, Oirsbeek heeft tot 12 november – de dag na de ‘elfde van de elfde’ in Limburg – de tijd om te recupereren: dan wacht het zware uitduel bij het nog puntloze Brunssum.

Twee helften waren gespeeld, de derde volgde korte tijd later onder het genot van een paar drankjes waar het duel nog eens ruimschoots werd geanalyseerd. Zoals het altijd hoort in de ‘kelderklasse’.

cover Spelmoment uit de Limburgse derby in de 'kelderklasse': Zwart Wit/Schinnen versus MenG Optimo

foto club