Nieuws

Door HUBO handbal - Eerste wedstrijd van de terugronde. De weg is nog lang maar het wordt toch al een beetje nerveus drummen voor al de teams en niet alleen voor deze met play-off ambities. Eén mindere prestatie en je tuimelt onherroepelijk enkele plaatsen naar beneden, zeker als je verliest van een rechtstreekse concurrent. Na het weggegeven / gewonnen punt van vorige speeldag zakten onze mannen naar een zesde plaats. Met Volendam (3e) kregen we een topper over de vloer waar, net als bij HUBO trouwens, de laatste weken na mindere prestaties, toch wat vragen opborrelden. Opluchting na de fel bevochten 32-31 zege in extremis!

Volendam pakte de wedstrijd en achteraf bezien, het openingskwartier het beste aan. Veel goede wil bij de thuisploeg maar de aanval verliep bij momenten te rommelig en te stereotiep om de sterk verdedigende Nederlanders ernstig te verontrusten. De bezoekers leidden na 5 minuten met 2-4 maar mede dankzij vier reddingen op rij van thuisgoalie Arthur, kwam HUBO terug gelijk (4-4 na 7’). Volendam maakte dankbaar gebruik van een dubbele tijdstraf bij de thuisploeg om via 4-6 (13’) een eerste driepuntenkloof bij mekaar te knutselen (5-8 na 16’). De thuisploeg liet zich niet ontmoedigen en beukte lustig verder en met succes. Gesteund door alweer enkele puike reddingen EN een doelpunt van goalie Arthur, ging de thuisploeg in vijf dolle minuten op- en over de bezoekers (12-11 na 25’). HUBO bleef aan de goede kant van de score tot aan de 15-15 ruststand.

Tien minuten later de start van wat een wervelende, ultra-spannende tweede helft zou worden. Hierin volgden de gebeurtenissen mekaar zo snel op, dat het bij momenten moeilijk werd voor één persoon om nota’s te nemen.

(Het aanwerven van een wedstrijdverslag-secretaresse (M/V/X) staat hiermee officieus op de agenda)

Volendam startte de tweede periode aanvallend het best (15-17  in 33’). Het Samba Handbal-festival barstte net daarna in alle hevigheid los. Waar in de eerste helft hard gewerkt moest worden voor een doelpunt, lukte dat aan beide zijden plots als vanzelf. Zo werd er in minuut 35, driemaal gescoord (18-18). Niet goed genoeg vond het HUBO-team unaniem en zij schakelden zo mogelijk nog hoger om een beslissende kloof te forceren en de wedstrijd in een beslissende plooi te leggen. De bezoekers waren dat idee minder genegen, gaven geen duimbreed toe en speelden het snelle spel dolgraag mee (26-26 na 45’)

AFWERKINGSANGST

Het was wachten tot minuut 50 alvorens er opnieuw een tweepuntenkloof op het inmiddels overwerkte scorebord kwam (29-27). De bezoekers sloten terug aan maar vergaten hun vele (zelfs open) kansen af te maken. Vrije baan voor de thuisploeg, denkt U? Neen hoor want ook bij hen sloeg in de laatste tien minuten de afwerkingsangst toe. Op nauwelijks 100 seconden voor het einde leek bij een 31-29 de finale beslissing dan toch te vallen. Tot wanhoop van bijna de hele tribune kwamen de bezoekers op 16 seconden van het einde terug op gelijke hoogte (31-31). Na een laatste time-out, een allerlaatste aanval: Sébastien Danesi behield het overzicht en Alex Dubuc zijn cool. BAM 32-31 in de laatste seconde!

Twee belangrijke punten, we houden de voeling met de top! Net als vorig weekend was het wachten tot de laatste seconde alvorens de verlossing viel. Toen bracht het één punt op, nu twee. Leuk maar geen al te zeker businessmodel dit. Volgende week, de steeds moeilijke wedstrijd bij Aalsmeer. Wat mij betreft mag de zekerheid over winst dan al wat vroeger vallen.

cover Negen treffers namens HUBO handbal: Valentin Bzdynga

foto archief HSP / foto Reza