Nieuws

Door Frits Feuler – In 2010 speelde voor het laatst een Deense club in de finale van de Champions League: Viborg, met toen nog Olga Assink, was tweemaal de baas over Valcea. Tot vanavond: Odense kwam, na een achterstand van zeven treffers tegen de Franse kampioen Metz met heel veel energie en teamspirit terug, dwong een verlenging af (27-27) en sloeg daarin keihard toe: 29-31.Meteen de eerste nederlaag in dit CL-seizoen voor de ploeg van Emmanuel Mayonnade. 

Bij hun debuut in de halve finale van de CL pikten ook Nikita van der Vliet en Yara ten Holte een graantje mee. Glunderend van oor tot oor stond het tweetal na afloop de pers te woord. “Gewoon een finaleplaats, hadden het zwaar. Zo geknokt als team. Zijn op een bepaald moment zo keihard gaan beuken, we wilden dit niet verliezen en in eigen hand houden. Total loss! Eerste helft inderdaad veel problemen, maar zoals we de tweede helft uit de kleedkamer kwamen, was het begin van een mooie inhaalrace.”

Metz kwam vrij makkelijk aan 21 treffers, vond het tweetal. “Technische fouten bij ons, ja, eigenlijk teveel. Beuken en vastpakken, boeit niet,” krijste Van der Vliet. “Een ding mogen we tegen onszelf zegfen,” vond Ten Holte, “en dat is dat we nooit opgeven. “Is pas gespeeld als het fluitsignaal gaat, na zestig of zeventig minuten in dit geval.”

Over Lunde was het duo het snel eens: “Hoeveel die er in de slotfase en verlenging heeft tegengehouden! Wauw!” liet Ten Holte nog maar eens een ‘dank-je-wel’ los richting haar collega. “Zo belangrijk dat we haar hebben. Ik kan alleen maar leren van haar, als je zoals Katrine de laatste tien minuten nog zó kunt spelen, dan is dat iets waar ik nog naar toe moet werken. Daar ben ik nog lang niet. Heb nog twintig jaar de tijd,” lacht ze.

Van der Vliet benadrukt nog maar eens de belangrijkheid van de Noorse topkeepster voor de dekking. “Zij geeft aan wat zij wil, we werken daar samen aan, het lukt gewoon. Het geeft ons allemaal energie. Teamplayer, respect. Als ze dat morgen nog een keer kan doen….!”

Vanavond revalideren, eten, slapen, drinken. Minder rusttijd dan Györ morgen in de finale. “Per zal een tikkeltje nerveus zijn,” weet Van der Vliet, refererend aan de winst die Odense in de groepsfase behaalde in Györ: 28-35. “Ik voel wel weer een wedstrijdje aankomen zoals destijds. Heb Per nog gesproken vandaag, als we alle twee de finale halen, ben ik wel een beetje bang. ’n Goed teken voor ons!”

De remonte van Odense was dus deels te danken aan keepster Katrine Lunde: de 45-jarige kwam na de pauze (16-13) onder de lat en leek door haar aanwezigheid de tegenstanders te blokkeren. Vanaf 19-13 en iets verderop 21-14 gaf niemand nog een stuiver voor Deense winstkansen. Maar die opdracht is Lunde op het lijf geschreven: sturend, ballen stoppen, ploeggenoten oppeppen, de ‘Schwung’ en het geloof erin houden. “Van haar kan ik zoveel leren,” zou Yara ten Holte na afloop vertellen. Ze had er geen moeite mee dat Lunde haar positie onder de lat had overgenomen. Over teamwork gesproken!

In de tweede helft werd het duel heviger, bij tijd en wijle zelfs hitsiger. De rode kaart voor Halilcevic – bij 23-22 - was terecht, als zagen de fans van Odense dat anders. Maar niet mekkeren, doorgaan. Rheinhard pareerde een pingel van Pineau, een klap voor Metz zo leek het. Bouktit met haar 101e treffer in de CL dit seizoen voor 24-23, hoe spannend kon nhet nog worden?

Inzet Bouktit strandt op Lunde:

https://www.facebook.com/share/r/1YrLX7h7Mg/

Mie Hojlund met de lang verwachte gelijkmaker: 24-24. Metz wankelde, kreeg de aanvallen niet meer effectief omgezet en moest defensief te vaak aan de noodrem trekken. Bij 24-25 de eerste voorsprong voor de Denen: de hal daverde. De terugval van Metz leek niet meer te stoppen. Anne Mette Hansen verzuimde via een strafworp de marge weer naar twee (27-25) te brengen en kreeg daarvoor de rekening gepresenteerd: 26-26. Bij 27-27 gingen beide ploegen in ‘overtime’.

Metz opende via Jacques, Rushfeldt repareerde. Dan, als uit het niets, treffers van Aardahl en Hojlund: 28-30. Tussendoor verprutste Metz, vrij voor doel, een break via flankspeelster Granier. Met 28-30 werd aan de – mogelijk – laatste vijf minuten begonnen. Metz zat kapot, sleepte zich voort en wist er nog een 29-30 uit te persen. Vanaf de linkerflank was het pleit twee minuten voor tijd beslecht: 29-31. Over en weer werden nog kansen om zeep geholpen. Odense deerde dat niet, de finaleplek tegen Györ (zondag 18:00 uur) was ‘in the pocket’. Voor Metz waren de druiven zuur: bij de vierde deelname aan de FINAL 4 werd even vaak de finale niet gehaald.