Nieuws

Verliezen stond niet in het draaiboek van de Oranjevrouwen voor dit WK. De focus lag en ligt na de 28-23 zege op Hongarije, voor de ogen van Koning Willem-Alexander op de tribune in een bomvol Ahoy, in de kwartfinale nog altijd op een medaille. De druk was hoog. Zes gespeeld, zes gewonnen. Na de gouden plak in 2019 zou dit de volgende beloning moeten worden.

Maar er wachten nog twee loodzware duels: vrijdag tegen Olympisch kampioen en torenhoge favoriet Noorwegen. Een ploeg die ontzag inboezemt. Zondag tegen de winnaar of verliezer van Duitsland tegen Frankrijk. Een medaille ligt voor het grijpen. Voor de meeste speelsters wordt dit de eerste halve finale op een eindtoernooi. Een prestatie!

Oranje is in velerlei opzichten sterk in de aanval sterk afhankelijk van Housheer, Dulfer en Van Wetering. Vanuit het midden dirigeert Nüsser de tactische afspraken. Aan de lijn een oersterke Maarschalkerweerd: waar die de power vandaan haalt? Op rechts is Malestein onbetwist een niet te missen speelster: sterk in de afronding, maar als de kans zich voordoet wil ze nog wel eens een slordigheidje uit haar trukendoos toveren. Bondscoach Signell, normaliter de rust zelve, met weinig emotie. Maar bij 22-14 – break van Van der Vliet -  ging hij compleet uit zijn dak. De Zweed is nog altijd onder de indruk van wat zich in Ahoy de afgelopen zeven wedstrijden – en nu met de koning erbij – heeft afgespeeld. Trots op zijn ploeg, met Zuid-Korea was het enkele jaren een magere oogst.

VURIG ORANJE

Defensief maakte dit Oranje een vurige indruk: een muur, die de Hongaarsen niet altijd wisten te slechten. Een centrum met Maarschalkerweerd en Dulfer: stoer! Daarnaast Nüsser en Housheer: slim. En op de flanken Van Wetering en Malestein: sprinters.Nederland speelde in die eerste dertig minuten nog niet ‘als vanouds’: de 6-4 voorsprong ging er door slordig balverlies aan: 6-6. Maar voordat Hongarije ook maar de kans kreeg om te denken ‘dat het vanavond wel goed zat’ had Oranje de boel gerepareerd. Pijlsnelle omschakeling, meestal richting loopwonder Van Wetering - 'woman of the match'- stond het plots 10-6. Aanvallend niet altijd bij de les, maar in de problemen kwam Oranje niet of nauwelijks.

foto Karin van den Hogen / Geknipt by Karin

Met name het centrale verdedigingsduo en keepster Ten Holte hielden makkelijk stand. Geen doorkomen aan! En plezier dat Ten Holte had! Met recht kan gesteld worden dat de Odense-keepster tijdens dit WK enorm gegroeid is. Dat straalde af op haar ploeggenoten. Met name Bo van Wetering wist de snelle hervatting van haar doelvrouw te waarderen en spurtte een aantal malen, vrij als een vogel en perfect gelanceerd, richting het doel van haar Györ-clubgenote en keepster Zsofi Szemerey.

HEER EN MEESTER IN AHOY

Die marge van vijf bij rust (14-9) was nog geen zekerheidje voor twee punten, het kon ook bij een Nederlandse terugval zomaar de laatste wedstrijd zijn op dit WK. Maar bij Hongarije doofde langzaam het licht, zeker toen aanvoerder Klujber met rood – ze kwam met de op volle snelheid sprintende Van Wetering in contact – naar de kant moest en een belangrijke angel uit het Hongaarse aanvalsspel verdween. Nederland hield het overzicht, Hongarije was bezig met pleisters plakken. Nederland heer en meester in Ahoy, zoals de voorafgaande zes duels ook. Bij 23-18 (Housheer) dreigde de marge in dubbele cijfers te komen maar Hongarije puntte driemaal terug: 23-18.

foto Karin van den Hogen / Geknipt by Karin

Op de tribunes was het inmiddels feest. Dulfer, al opgezadeld met twee tijdstraffen, zag van ver het lege Hongaarse doel voor 26-20 maar mocht enkele tellen later ook met rood naar de kant: hand in het gezicht. Albek nog met een oprisping, Housheer met haar achtste uit vijftien pogingen deed de deur definitief op slot. De streep van Nüsser (28-22) mocht er eveneens wezen. Csikos bepaalde de eindstand: 28-23.

Aanvoerder Loïs Abbingh heeft altijd vertrouwen gehad in de ploeg. “In de time out let ik erop dat de tactische afspraken vastgehouden worden, al is mijn rol nu binnen de ploeg nu anders,” aldus de speelster die Oranje in 2019 in de finale tegen Spanje in de slotseconden via een benutte strafworp aan de wereldtitel hielp. “Blij dat de meiden dit allemaal van mee aannemen, ik probeer te helpen. Ben enorm trots. Geen moment gedacht dat het nu de laatste zou zijn.” Voor Polman en Abbingh resten nog twee wedstrijden, hoe dan ook, voordat ze hun internationale carrière afsluiten.

cover foto 1 Loïs Abbingh duelleert met een Hongaarse tegenstander, foto Karin van den Hogen / Geknipt by Karin 

foto 2 Oranje poseert met Koning Willem-Alexander in hun midden, foto Reza