Nieuws

Door Frits Feuler – Vier uur in de bus heen, vier uur terug van Visé naar Zwartemeer. En dan noodgedwongen niet kunnen spelen vanwege een blessure. Boris Tot (22), de nieuwe doelman van JD Techniek Hurry Up, maalt er niet om. Hij stimuleert vanaf die vermaledijde bank zijn collega Sven Hemmes die een prima potje staat te keepen. Daar geniet de nieuweling heel erg van en laat dat meermaals blijken. Na afloop van het door zijn ploeg gewonnen duel in het Waalse Visé spraken we de goedlachse doelman.

De Kroaat kwam deze zomer over van het Oostenrijkse HC Bruck. Zijn eerste handbalstappen zette hij in zijn vaderland bij RK Dakovo. “De overgang naar Hurry Up is bewust gekozen, ik wil hogerop, een plaats waar ik thuis hoor. Dat is mijn droom!” opent hij met een aanstekelijk glimlach.

Profhandballer

Zijn ambitie is het om profhandballer te worden. Zover is het bij zijn nieuwe club nog niet. “De faciliteiten zijn goed, ik train ook de jeugdkeepers van de club. Je eigen talenten aan de jongeren laten zien en hun op die manier extra begeleiding bieden. Zelf heb ik het natuurlijk ook druk met mijn trainingsprogramma. Zeker nu ik revalideer van een blessure, moet ik wat extra’s doen. Want ik wil zo snel mogelijk terug op het veld.”

                         

Van de BENE-League had hij voor die tijd nauwelijks gehoord. Eenmaal aan het seizoen begonnen ziet hij dat dit een competitie op aardig niveau is. Zo ook vanavond tegen een van de favorieten. “Maar mijn ploeg is ook goed,” lacht hij voor de zoveelste keer, “we hebben nu veel ervaring in de ploeg waar ik ook veel van kan leren. Ik speel bijvoorbeeld samen met Portugese internationals die al heel wat bereikt hebben. Of met Tim Remer, ook heel ervaren. Van iedereen pik ik handbal op!”

Intussen leert Boris ook spelenderwijs Nederlands. “Moet wel, want op de training wordt Nederlands gesproken, noodzakelijk voor een goede communicatie onderling.”

Opleiding

In Oostenrijk kreeg hij een goede opleiding waardoor hij zich gaandeweg kon onderscheiden en de belangstelling opwekte van meerdere clubs. “Daar ben ik dankbaar voor, want ook een goede keepersopleiding is nodig binnen iedere club. Kijk, ik ben pas 22 en moet nog veel leren. Maar alle ervaringen en alle trainingen moeten mij vormen tot een keeper die ooit op topniveau wil spelen.” Een duidelijk doel dus.

Zwartemeer is voor Boris Tot een gezellig dorpje. “Ik woon in Emmen, geen probleem. De mensen in Zwartemeer zijn verbonden met de club, echte handbalfans ook. Erg vriendelijk in de omgang, hulpvaardig. Dan kan het leven in een ver land best mooi zijn.”

Na dit seizoen heeft Tot nog een contract voor één jaar. Wat daarna gebeurt, weet hij niet. Hij volgt alle ontwikkelingen op handbalgebied, zo gedreven is hij ook. Als de tijd rijp is, moet hij op het juiste paard zitten.

cover De nieuwe doelman bij Hurry Up, Boris Tot

foto archief HSP / Hans Khoe