Nieuws

AD SPORT / Peter Lotman - Eens te meer werd weer eens duidelijk, dat de uitslag van een derby nauwelijks te voorspellen valt. Dat WHC/Hercules met 21-28 zou winnen bij Quintus had niemand verwacht. Maar de Hagenaars speelden een prima partij handbal en de ruime overwinning was dan ook dik verdiend.

Eindelijk weer eens een tweestrijd tussen regiogenoten die het aankijken waard was. Al zal daar in het kamp van Quintus duidelijk anders over worden gedacht. Ontevredenheid troef over het vertoonde spel, dat te risicoloos was en zonder veel creativiteit. Coach Neso Saponjic, die vooraf al zijn stem bijna kwijt was, kon na afloop weinig positiefs over zijn team opnoemen. “Te veel in de breedte gespeeld en ontzettend veel kansen gemist. Het heilige vuur ontbrak bij ons. Dan win je niet van een veel fellere tegenstander.”

STREEKDERBY: VEEL KIJKPLEZIER, STERK SPEL HAAGSE PLOEG

De immer gedreven oefenmeester sloeg de spijker op de kop. Bij WHC/Hercules droop de wil om te winnen er vanaf. Direct vanaf het begin was de instelling optimaal en dat resulteerde binnen vijf minuten al in een 0-3 voorsprong. Overigens alle drie treffers van uitblinker Daan van Vliet, die weer eens aantoonde waarom hij in de belangstelling staat van binnen- en buitenlandse topclubs.

TEVREDEN COACH

Coach Wesley Hage kon daarentegen over al zijn adepten tevreden zijn. Er werd geknokt voor elke bal, de combinaties waren vaak fraai van opzet én uitvoering en ook de verdediging stond als een huis. “Ja, ik ben heel tevreden over deze prestatie”, oordeelde Hage dan ook terecht.  “De vooraf uitgestippelde tactiek werd prima uitgevoerd. Je kon aan alles merken dat we deze wedstrijd beslist wilden winnen. De stijgende lijn van de laatste weken is duidelijk doorgezet.”

Ook aanvoerder Koen Houdijk, die door zijn gedreven spel weer als vanouds het tempo hoog hield, blikte opgewekt terug. “Een heerlijke wedstrijd. Sterk collectief. Echt als een vriendenteam gespeeld. We hadden alles voor elkaar over. Ik had direct in het begin al door dat we deze partij niet kónden verliezen”, aldus de rappe Houdijk die altijd voorop in de strijd gaat.

Coach Saponjic begon met zijn sterspelers Marnix Roos en Timo Blom op de wisselbank aan het hectische duel (“Ze waren wat ziek geweest”). Na een kwartier bracht hij ze toch in, maar toen stond WHC/Hercules al op een 3-7 voorsprong. Een marge die de Hagenaars in het verdere verloop van de wedstrijd niet meer uit handen zouden geven. De thuisclub kwam nog wel behoorlijk terug tot 11-13 bij de rust, maar verprutste te veel open kansen om op gelijke hoogte te kunnen komen. Dat was trouwens in belangrijke mate óók de verdienste van keeper Lars Hemmes die weer een serie bijzondere reddingen verrichtte. Zijn stand-in Ole van Grieken deed niet voor hem onder en toonde zijn klasse in het tweede half uur toen hij de geblesseerde Hemmes kwam vervangen.

WEINIG GELUK

Ook na het wisselen grossierde Quintus in het onbenut laten van de vele doelpogingen. Routinier Troy Oranje, die heeft laten weten nog een jaar door te gaan, verwoordde het treffend. “Als ik en de andere teamgenoten al die kansen hadden benut, was de overwinning naar ons gegaan”, stak hij de hand in eigen boezem. Oranje had inderdaad weinig geluk met zijn schoten, maar speelde tóch dankzij zijn geweldige inzet een prima partij.

Dat was nog maar de vraag geweest, want het Combinatieteam bleef vrolijk door combineren, waarbij de knappe treffers van Jonah Baak vanaf de cirkel opvielen. Maar ook de doelpunten van de sterk spelende Tim Frenk, fraai aangespeeld door Sten Maas, waren om in te lijsten. Jari van de Moosdijk voegde daar nog een handvol snoeiharde schoten aan toe. Hij lijkt zijn oude vorm na zijn blessure weer terug te hebben. Quintus kon daar betrekkelijk weinig tegenover stellen. Veel moest komen van de onvermoeibare Marnix Roos, maar te weinig teamgenoten haalden hun normale niveau. Daardoor was het voor WHC/Hercules niet zo moeilijk om de score op te voeren naar de ongekende 19-28 voorsprong. Twee, vrijwel gelijktijdige, tijdstraffen voor de Hagenaars boden de thuisclub nog de gelegenheid de eindstand een wat dragelijker aanblik te geven: 21-28.

WEDSTRIJDRAPPORT

Amusementswaarde (****): Ondanks de mindere vorm van Quintus was het toch een boeiend kijkspel. Dat kwam vooral door het prima aanvalsspel én het sterke verdedigen van WHC/Hercules. Goede combinaties en effectieve afronding. Bij Quintus waren de individuele acties bij vlagen ook uitstekend, maar de onderlinge samenhang ontbrak te vaak.

Scheidsrechters (***): De arbiters Steffan van Laarhoven en Sjoerd Thijssen hadden de handen vol aan het grimmige duel, dat bij vlagen aan de harde kant was. Zij floten met overtuiging, óók als ze het mis hadden. Jammer was het, dat zij nauwelijks de voordeelregel toepasten. Daardoor haperde het spel herhaaldelijk en zat er geen vloeiende lijn in. Ze durfden vanwege de hectiek het spel niet te laten lopen. Dat gaf wat irritatie bij spelers en coaches.

Doelpunten Quintus: Marnix Roos (6), René de Bakker (3), Troy Oranje (2), Timo Blom (2), Jorian Baauw (2), Nick Schot, Sven Teekens, Jari Boer, Youri Schutte, Ques Canninga en Sam Koppenol (allen 1).

Doelpunten WHC/Hercules: Daan van Vliet (7), Tim Frenk (7, waarvan 4 strafworpen), Jonah Baak (5), Jari van de Moosdijk (5), Ziggy Eijsenring (3) en Mitch Giezeman (1).

cover foto 1:  Troy Oranje, prima wedstrijd maar had weinig geluk met zijn schoten

foto 2: Daan van Vliet, uitbklinker bij WHC/Hercules

foto 3: Tim Frenk: super effectief vanaf de strafworpstreep én vanuit de hoek

foto's Paul Vis sr